escort eskişehir escort izmit escort kıbrıs escort maraş eskişehir eskort izmit escort edirne escort

Headlines

Zo anoniem als het maar zijn kan, dit uit Mexico afkomstige ...Stay... Er komt geen promo of beschrijving aan te pas en ook vanuit het label Fiadh Productions worden we niet direct veel wijzer. Gelukkig vinden we uiteindelijk wat via Bandcamp. Het lijkt mij op basis van het gebodene, een typische eenmansband. De gegeven richting is DSBM en dat drieëndertig minuten lang in de vorm van Tears of Happiness. Nou laten we ons door de albumtitel niet op het verkeerde spoor zetten, want we worden wel vaker voor de gek gehouden met bandnamen als bijvoorbeeld Happy Days.Lees verder ›

Al eerder gingen we graven in de vuile en smerige achtertuinen van menig Noorse grootstad. Als we diep genoeg groeven kwamen we soms dan gewoon in de Verenigde Staten van Amerika uit. Dit maar om te zeggen dat deze Geist Of Ouachita niet direct een onbekende blackmetalband is. De heer Roanoke, het enige bandlid, heeft in het verleden al zijn kennis en kunde uitgeleend aan Noorse bands als Kvad, Solus Grief, Darkest Bethlehem en een hoop andere. Dit Imprisoned In The Graven Wood is, na een split, het eerste volwaardige album dat uitkomt via het gekende Portugese Signal Rex label. De bandnaam? Misschien werd de heer Roanoke geïnspireerd door de "geest" die er heerst in de Ouachitas. Een bergketen die zich uitstrekt deels over het westen van Arkansas en Zuid-Oost Oklahoma. Het zou zo maar even kunnen. Ik vond niet direct een passende Youtubelink met een video om dit schrijven wat op te leuken, maar je kan perfect op de bandcamppagina terecht voor wat geluidsfragmenten.Lees verder ›

Iets na de middag verzamelen de eerste Arch Enemy fans al rond Poppodium 013 in Tilburg. Het is een warme, zonnige dag en zoeke verkoeling wie kan, want wanneer de tot een lange slurf aangegroeide menigte stipt als altijd naar binnen mag, staat er hen allesbehalve een luchtig setje te wachten. Haliphron's frontvrouw, Marloes, is de menselijke stormram die de deur van deze avond wijd open trapt! Ondertussen blijkt dat hydrateren met bier voor sommigen toch niet zo'n goed idee was, maar we laten security hun werk doen en worden meteen meegenomen in het oneindige verhaal van Ad Infinitum. Even adem happen en dan neemt Arch Enemy de zaal in. Een flinke setlist met heel wat songs van hun meest recente album, Deceivers, en een bijna spontaan ontvlammende Alissa White-Gluz, zorgen voor het perfecte eind van een zomerse dag. Fotografe Kitty van de Waart legde de avond vast.  Lees verder ›

Verdraaid, Tenhi... Nooit gedacht dat deze Finnen nog terug zouden opduiken in het neofolkloristische landschap. Het is sinds 2011 geleden dat de band met Saivo nog een plaat de wereld had ingestuurd. Valkama betekent in het Fins zoveel als 'haven' en ergens voelt het alsof deze band aanmeert op bekende oevers, maar waarbij het landschap toch iets anders aanvoelt. Waar vroeger nog wel eens een lichte opflakkering in tempo optrad in de richting van folkrock, maakt dit plaats voor folkloristische dromerigheid.Lees verder ›

Heretoir, de band rond brein Eklatanz/David, is terug met een EP, Wastelands. Niet geheel onverwacht trouwens. Na de heruitgave van hun beste album, Heretoir, eerder dit jaar, zat de release van de EP er immers nog aan te komen. Reeds eerder werd me bovendien duidelijk gemaakt dat ook een opvolger voor de laatste langspeler, The Circle, nog dit jaar mag verwacht worden. Het worden dus spannende tijden.Lees verder ›

Vriendschap en plezier zijn voor de meeste mensen een mooie basis in het leven. Voeg daar muziek aan toe en je hebt in mijn ogen een prachtige combinatie. De mannen van het Belgische Mindwar denken er volgens mij ook zo over. Al sinds 2015 maakt dit vijftal talloze concertzalen onveilig met hun aanstekelijke hardcore en energieke liveshows. Mede dankzij het eerste wapenfeit sinds de demo, de EP Hollow uit 2018, en de toffe optredens hebben steeds meer muziekliefhebbers deze band omarmt. Ik vind het dan ook geweldig nieuws dat een band uit het Belgische Lokeren is opgepikt door een van de grootste hardcorelabels die wij op dit moment kennen: Triple-B Records. Dat zou wel eens een stap richting internationale doorbraak kunnen betekenen. Het bewijs dat het daar toch steeds meer op begint te lijken, werd deels geleverd toen een vriend van mij de eerste Mindwar kleurplaat van zijn vierjarige dochter aan de zanger overhandigde. Met een grote glimlach nam hij de allereerste kindertekening van de jonge fan in ontvangst om er breed lachend mee te poseren. De hoogste tijd om erachter te komen of na een nieuw label, inkomende fanart en een net afgeronde Europese tour met nog een grotere tour dit jaar op de planning, het debuut Still At War dan de definitieve doorbraak kan zijn voor Mindwar.Lees verder ›

Wat kan je verwachten na een plaat als Across the Rhine Is Only Death? Precies. Een logisch vervolg met opnieuw veel black/war metal. We hebben wel vier jaar moeten wachten maar het is een voortzetting dat de naam Sammath waardig is. Het nieuwe werk draagt de naam Grebbeberg: deze heuvel in Rhenen is het toneel geweest van veel oorlogen en veldslagen door de eeuwen heen. Op deze heuvel bevindt zich ook het Ereveld Grebbeberg waar omgekomen Nederlandse militairen begraven liggen.Lees verder ›

Op maandag 12 juni 2023 startte de EU/UK tour van het supertrio The Winery Dogs ter promotie van hun derde studioalbum, simpelweg genaamd III. Zes jaar geleden leek het doek gevallen voor de band met de release van hun livealbum Dog Years: Live In Santiago & Beyond 2013-2016 en de EP Dog Years. Maar met het uitstekende III zijn gitarist/zanger Richie Kotzen, bassist Billy Sheehan en drummer Mike Portnoy weer helemaal terug. Daags na de aftrap van de tour in Hamburg was het uitverkochte Zoetermeerse poppodium Boerderij aan de beurt. Het publiek werd opgewarmd door de opzwepende muziek en gitaarrifs van de Amerikaans gitarist/zanger Jared James Nichols, die net als Richie Kotzen geen plectrum gebruikt maar de snaren met z'n vingers bespeelt. Namens Zware Metalen was Victor Peters aanwezig om het optreden vast te leggen.Lees verder ›

Het zou kunnen dat u nog nooit van het Poolse Varmia hebt gehoord. De band, vernoemd naar de noordelijke regio Varmia in Polen opereert een beetje in de luwte. Er bestaat een kans dat daar verandering in gaat komen. En niet enkel omdat de drummer van Vader Michał Andrzejczyk zich recentelijk tot de vaste bezetting mag rekenen. Neen, er is hier zo na enkele luisterbeurten sprake van veel meer hoorbare speelervaring. De band is met dit nie nas widzę toe aan het vierde volwaardige album.Lees verder ›

Helleruin is terug! Nederlands hoop in bange blackmetaldagen! Devils, Death And Dark Arts is het vervolg op de split met De Gevreesde Ziekte uit 2022. Zes nummers heeft bandbrein en alleskunner Carchost op deze plaat gezet. De platenboer van dienst is niemand minder dan het gerenommeerde New Era Productions. En moeten we eigenlijk nog een langere intro schrijven betreffende deze blackmetalband? We weten toch allemaal dat de heer Carchost vies is van experimenteren, van moderne black metal en dus ook van een moderne blackmetalsound. Hij grijpt graag terug naar oeroude principes. Principes die we kennen van bands als Taake, Gorgoroth en ik weet niet wat nog voor smerig lekkers uit de oude doos.Lees verder ›

Als we België en death metal zeggen, zeggen we ook Aborted en Carnation. Hoewel Nederland veel meer nieuwe aanwas kent in het genre, heeft België ook zeker wat interessante bands die (gestaag) richting de status van de twee eerder genoemde orkesten werken. Carrion is zo'n naam en met Morbid Nailgun Necropsy verschijnt de derde plaat sinds de oprichting in 2008. Hij is opgenomen in de Kohlekeller studio door Kai Stahlenberg die ook eerder gewerkt heeft met Aborted, Electric Callboy en Benighted. En nee, de verhouding tussen het aantal albums en de bestaansduur geeft geen zeer productief beeld, maar Brussel is ook niet in één dag gebouwd.Lees verder ›

Ik heb de boeken erop nageslagen: voor het eerst sinds 2007 ben ik voor een concert weer in de Willemeen in Arnhem. Dat ligt overigens niet aan de concertzaal want daar staat nog genoeg leuks geprogrammeerd. Destijds was de locatie echter ieder jaar vele malen de thuisbasis voor menig hard- en grindcorefeest, evenals de Goudvishal dat op een steenworpafstand lag. Vanavond is er ook weer iets moois te beleven: zes bands treden op en voor fans van het genre is het een interessant affiche. Naast onder andere Worst Doubt en No Turning Back is daar ook headliner No Warning die hét album Ill Blood integraal zal vertolken. Met de eerste echt tropische dag van het jaar reizen we af richting Arnhem om verslag te doen, ondersteund door de nodige plaatjes, geschoten door hardcoreliefhebber en Zware Metalen-fotograaf Frido.Lees verder ›

Membrance uit Venetië is wederom een Italiaanse death/blackmetalband die toch al sinds 2012 bestaat, maar waar wij bij Zware Metalen nog nooit materiaal van hebben gerecenseerd. Op Metal Archives vinden we dat er in het verleden een tweetal albums zijn uitgebracht: Abyss (2017) en Morality's Collapse (2019). Met dit album Undead Island laat het viertal compacte death metal met blackinvloeden horen, aldus het meegeleverde promovel. De in het verleden geserveerde death 'n' roll is losgelaten om nu met volle kracht de onmacht en boosheid van de mensheid te laten horen. Tja ik verzin dit niet zelf hè, dat moge toch wel duidelijk zijn.Lees verder ›

Het is ruim acht jaar geleden dat onze beide vrienden van Tsjuder ons nog eens verrast en verblijd hebben met een nieuwe plaat. In 2015 noemden de heren hun vijfde langspeler nog Antiliv, nu is de titel Helvegr. Ook toen, net als nu, bleek de platenboer Season Of Mist. De heren zijn gewoon in de kwaliteitsstal blijven staan, meer dan terecht trouwens. Op de drumkruk niet meer Antichristian maar John Rice, een Amerikaan met snelle handen en voeten. De brave man doet ook live werk voor Behemoth, 1349, Cephalic Carnage... ja dan weet je het wel.Lees verder ›

'Vaak kijk ik niet eens naar het land van herkomst van bepaalde bands hoor', ik nog wel eens bepaalde individuen, die zich blackmetaladepten noemen, zeggen. Ik vind dit fout. Door naar de herkomst van de band te gaan kijken, krijg je al snel een idee en weet je vaak al wat je moet verwachten. Moeilijker ligt het wanneer de samenstelling van de band de landsgrenzen en soms meerdere continenten oversteekt. Zo kan je dit ook stellen bij dit Thymata. Een blackmetalband getekend door Adirondack Black Mass Records, een label dat op zich al een bijzondere achtergrond heeft.Lees verder ›

Nee, dit is geen gesponsord bericht vanuit een of andere hoor specialist hoorspecialist. We weten allemaal hoe geweldig het is om jezelf te verliezen in de energieke en oorverdovende wereld van de zware metalen. De riffs, de drums, de screams: het is een totale onderdompeling. Maar te midden van al die adrenaline en headbangende gekte vergeten we soms het belangrijkste: het beschermen van onze oren. We kennen het allemaal wel, dat constante gezoem in je oren na een concert. Tinnitus, ofwel oorsuizen. Vaak trekt dit na een nachtje slapen wel weer weg. Maar als je te lang naar te hard geluid luistert kan dit permanent worden. In de meeste gevallen is er dan ook geen behandeling die deze oorsuizen geneest. Het kan een hel zijn en je dagelijkse leven verstoren. Denk aan constante piep- of suisgeluiden die je niet kunt uitschakelen, concentratieproblemen, slaapstoornissen en zelfs depressie. Gelukkig kunnen we deze hel vermijden door verantwoordelijk om te gaan met ons gehoor.Lees verder ›

Een avond die met rood omcirkelt in de agenda van Zware Metalen’s Remco Faasen stond: de Amerikaanse deathmetalgrootheid Cannibal Corpse en de Zweedse blackmetalgrootheid Dark Funeral die het Leidse Gebr. De Nobel aandoen. Een affiche om bij te likkebaarden op de locatie waar ooit een handel in lompen en oude metalen stond. Omdat het bordje ‘uitverkocht’ voor het raam van de kassa kon worden gehangen stond het metalen feestje blijkbaar bij nog veel meer mensen op de verlanglijst. Naast Remco wurmde ook fotograaf Mellow zich door de massa.Lees verder ›