Vorige maand kon je hier Kärbholz – Kapittel 11 nog lezen dat de Duitse punkrockers een nieuw album uit hadden met als titel Kapittel 11. En nu ligt er alweer nieuw werk van ze met als titel Kapittel 10. Nu ben ik niet de aller slimste die er rondloopt en van wiskunde snap ik ook weinig maar ik weet wel dat het getal tien vóór elf komt. Waarom strooien de vier heren met albums en dan ook nog in de verkeerde volgorde? Wordt er ons zand in de ogen gestrooid?
Volgens de bijgeleverde biografie zit het zo: de nummers die uiteindelijk op beide albums terecht zijn gekomen, zijn in dezelfde periode opgenomen. Het was een periode waarin de wereld in een lockdown zat en er tijd zat was voor componeren en opnemen. Tijdens het opnameproces werd besloten welke nummers op Kapittel 10 en Kapittel 11 terecht zoden komen. Kapittel 10 was volledig opgenomen en werd in productie genomen terwijl de laatste hand werd gelegd aan Kapittel 11. En toen besloot Kärbholz dat Kapittel 11 als eerste uitgebracht moest worden omdat dit de perfecte inleiding was voor Kapittel 10. Probleem was dat het productieproces al in gang was gezet (lees: de hoesjes waren al gedrukt) en de getallen 11 en 10 konden niet meer worden omgedraaid. En dus verschenen beide albums maar in korte tijd en in de “verkeerde” volgorde.
Kärbholz onderstreept daarmee dat je van een slechte situatie soms maar beter het beste kunt maken want tegenstand zorgt ook voor groei. En daarom ligt nu dus Kapittel 11 “Wilde Augen” ter beoordeling voor me. Wat direct opvalt en na enkele luisterbeurten wordt bevestigd is dat Kapittel 11 “Wilde Augen” wat zwaarder op de maag ligt en minder toegankelijk is. De nummers kennen wat meer variatie en wijken af van het couplet-refrein stramien. Halte Fest bijvoorbeeld: tegen het einde wordt de riff tokkelend gespeeld. Leuk gevonden maar het fijne van Kärbholz vind ik juist dat een nummer in een climax eindigt. Ook mis ik iets van de luchtigheid die Kapittel 11 uitstraalde. Der Himmel Soll Brennen is met de gortdroge riffs en cynisch klinkende refrein weinig hoopgevend. Het ska-gedeelte waar een rap overheen wordt geplaatst doet daar niets aan af. Het is in dit nummer dat duidelijk wordt dat Kärbholz soms van de geijkte rock/punkpaden af gaat.
Die Letzten Punks In Der Stadt kent ook een negatief sfeertje en laat je als luisteraar weinig hoopvol achter terwijl in Chaos lijkt te worden opgeroepen deel te nemen aan de krakersrellen die traditioneel op 1 mei in sommige landen wordt georganiseerd. De riffs op Kapittel 10 “Wilde Augen” en de in deze alinea genoemde nummers in het bijzonder worden gekenmerkt door minder melodie dan we van Kärbholz gewend zijn en wat zwaardere riffs die, zoals eerder gezegd, langer de tijd nodig hebben om te beklijven. Positief aan dit verhaal is dat Kärbholz zijn muziek nog steeds met veel energie en overtuiging brengt. Hongerig naar meer en tegen de stroom inzwemmend worden de muziek en teksten met veel attitude gebracht.
Als beide onlangs uitgebrachte albums broertjes zijn dan is Kapittel 11 het broertje wat (op een beetje kattenkwaad na) altijd braaf luistert, netjes in de kleren zit en goede cijfers haalt. Kapittel 10 “Wilde Augen” is het oudere, wildere broertje met altijd een scheur in de broek en een schram op de ellenboog, regelmatig strafwerk en onvoldoendes op school. Omdat je als vader of moeder altijd onvoorwaardelijk van je kinderen houdt, is het lastig om beide albums met elkaar te vergelijken. Het feit dat onderstaand cijfer iets lager is dan dat van de voorganger wil niet zeggen dat je minder van dit album kunt genieten. En zeg nou zelf, de brave jongetjes zijn vaak ook de saaiste.
Score:
83/100
Label:
Metalville Records, 2023
Tracklisting:
- Willkommen In Der Zehnten Episode
- Wilde Augen
- Schwarz Auf Weiss
- Seele Auf Der Haut
- Halte Fest
- Die Letzten Punks In Der Stadt
- Leben In Monochrom
- Der Himmel Soll Brennen
- Chaos
- Vagabund
- Unsere Bar
Line-up:
- Torben Höffgen – Zang
- Adrian Kühn – Gitaar
- Stefan Wirths – Basgitaar
- Henning Münch – Drums
Links: