Headlines

Een Nederlandse symfonische metalband die toe is aan het vierde album, maar nog nimmer ter recensie is verschenen op Zware Metalen. Geen idee hoe dit mogelijk is, maar het is toch echt zo. A Moment of Black (2016), Dying to Feel Alive (2017) en All Strings Attached (2019) kwamen allen niet terecht op onze burelen. Als ik de promo moet geloven, volledig ten onrechte, want na album nummer twee was er een Europese tour met vele positieve (album)reviews! Voor het gemak zullen we dat maar even met een korreltje zout nemen, desondanks komt deze band bij mij uit de "achtertuin" van mijn ouderlijk huis. We praten over Helmond en Maarheeze in dit geval en dan schaam ik mij toch een beetje vanwege het feit dat Beyond God tot op de dag van vandaag bij mij onbekend is gebleven. Laten we dan eens aanhoren of The Great Divide, Beyond God definitief op de kaart weet te zetten, zowel bij het metalpubliek als ook bij mij persoonlijk.Lees verder ›

Als er iemand is die vaker met het muzikale bijltje gehakt heeft, dan is dat Jo Capitalicide van Axehead wel. Volgens de eeuwig betrouwbare bronnen van The Metal Archives is hij te horen in meer dan vijfentwintig bands. Op de eerste langspeler van Axehead is hij maar liefst in viervoud te bewonderen. Op dit album, wat de veelbelovende titel Meltdown draagt, bespeelt hij namelijk alle instrumenten en neemt hij ook de zang voor zijn rekening. In elf nummers wordt de botte bijl van de oi-metal weer scherp geslepen en wordt het tedere oerwoud van je trommelvliezen met venijn omgehakt. Hoewel het album al in 2022 is verschenen, is het nu ook op vinyl verkrijgbaar.Lees verder ›

Nederlandse progressive thrash is aan de orde van de dag met het uit regio Enschede afkomstige Cryptosis. Ooit begonnen als Distillator (dat zich meer leende voor old school thrash) en sinds de naamswijziging in 2020 een gigantische groei doorgemaakt. En nu ook bij een toch wel een zeer groot label onder contract. Het debuutalbum onder de nieuwe naam, getiteld Bionic Swarm, werd door onze collega-redacteur ook zeer goed ontvangen en wist de jaarlijsten te halen van menig metalhead. Anno 2023 krijgen we een voorproefje van wat de heren nog meer in huis hebben en wat er aan zit te komen.Lees verder ›

In 1993 kwam er een monster uit het moeras. Het bleek het Griekse blackmetalbeest Varathron te zijn. The Crimson Temple is het zevende album van de Griekse grootmeesters. Het mag ons niet verbazen dat de grootmeesters zelf weer op de voorgrond komen te staan. Kijk naar bands als Deviser, landgenoot van Varathron, maar ook naar andere, Aeternus bijvoorbeeld. Ik ben, en dat geef ik grif toe, altijd al een grote fan geweest van de Griekse black metal. De combinatie van razernij, agressie met melodie en melancholie creëert naar mijn bescheiden mening toch een aparte mix.Lees verder ›

De Zweedse band ORO bestaat uit een vijftal muzikanten en brengt onder het label Hammerheart Records het tweede album Vid Vägs Ände uit. Het debuut Djupets kall verscheen in eigen beheer in 2019, maar heeft de burelen van Zware Metalen niet bereikt. De Zweden maken muziek die het beste combineert van post- en sludge metal. De thematiek draait rond de apocalyps, wat niet enkel tot uiting komt op tekstueel gebied. Zo weten de heren een behoorlijke hoeveelheid droefenis in het muzikale spectrum te verweven.Lees verder ›

Een zestal gasten uit Quebec, Canada, die duivelse psalmen op de wereld loslaten sinds 2012. We hebben het hier over de band Délétère. Schadelijk, zoals ook de religieuze organisatie is, die naar boven komt wanneer u op Facebook gaat zoeken naar de band. Dit blijkt dan weer een ode aan Satan te zijn. Een fanzine gemaakt door liefhebbers, die volgens mij geen enkele relatie heeft met de hier te bespreken band. Maar goed, Songes d'une Nuit Souillée dus. Het is het derde volwaardige album van deze viespeuken. Eerder kon u al kennis maken op Zware Metalen door het lezen van de vorige reviews: Les heures de la peste, Per Aspera ad Pestilentiam, De Horae Leprae, Opus Blasphematum. En mocht u dat ontgaan zijn, dan is er met het delen van deze reviews nu geen excuus meer om het niet alsnog te doen.Lees verder ›

Ripcage is een nieuwe band uit Nederland. De bijgeleverde bio is kort en de Facebookpagina telt nog slechts drie leden als ik dit schrijf. Uit de weinige info die ik kon vinden, blijkt dat deze band opgericht is in 2020 en Paul de negen nummers schreef tijdens de pandemie. Vervolgens werd Jon online gevonden die de teksten schreef en opnam. De overige bandleden voegden zich later bij Ripcage en eind 2022 werd het debuut uitgebracht. When The World Burns, want zo heet het ding, werd als LP naar Zware Metalen gestuurd en staat als geheel ook op Spotify.Lees verder ›

Op wat voor soort feestje zijn we nu weer aanbeland? Blijkbaar is de vertaling vanuit het Fins van Jumalhaaska gewoonweg godverdomme. Het zal toch geen scheldtirade worden op de nieuwste plaat van het Finse quartet Korgonthurus? Waarom niet? Er bestaat toch zoiets als vrije meningsuiting? In ieder geval is dit Jumalhaaska plaat nummer vier na, sinds de oprichting, al menig ander type release te hebben uitgebracht. De vorige plaat Kuolleestasyntynyt was al een behoorlijk lekker misselijkmakend blackmetalplaatje.Lees verder ›

Xoth is een technische deathmetalband uit Amerika. Uit Seattle om precies te zijn. De stad waar in de jaren ’90 de grunge scene ontsproot en floreerde, met bands als Nirvana, Pearl Jam, Alice in Chains en Soundgarden. Het tekende de stad als een muzikale voedingsbodem. Nu, vele jaren later, probeert Xoth even vernieuwend te zijn. De band brengt al sinds 2014 muziek uit, in de vorm van een EP en twee langspelers. De muziek van Xoth is naar eigen zeggen een kosmische mix van moderne black, technische death en thrash metal. De eerste releases zijn onder eigen beheer uitgebracht en uiteindelijk heeft het Nederlandse Dawnbreed Records Xoth opgepikt en de tweede langspeler Interdimensional Invocations uitgebracht op vinyl in 2020. En nu, onder dezelfde vlag, krijgen we ook de derde plaat van Xoth te horen: Exogalactic. De band heeft nog weinig aandacht gehad bij Zware Metalen, totdat recentelijk op de burelen van de redactie een wanhoopskreet werd geslaakt: waarom is deze plaat nog niet gerecenseerd? Schande!Lees verder ›

Mróz, bandbrein, verzamelde na de vorige plaat HVHI een geheel nieuwe line-up rond zich om dit Avodah Zarah te maken. Het gerenommeerde Avantgarde Music ziet wel graten in een samenwerking met dit internationale collectief. Een collectief van vier dat wil revolteren, maar dan op een atypische wijze en niet op een manier waarop we het vandaag de dag zo vaak zien. Met behulp van onder andere het Oude Testament, teruggrijpende naar wat men waarden en normen noemt, traditie maar ook occultisme en alchemie, probeert dit Amalekim zijn boodschap te brengen. Avodah Zarah is alzo dan ook een plaat geworden die je dient te beluisteren en dient te bekijken.Lees verder ›

Krâel is een Duitse tweemansformatie. Nochtans lijkt alles binnen de band ontsproten te zijn aan het brein van Kræje. Graven wordt louter uitgenodigd om de vellen te bewerken. Vanitas Vitae vertelt het verhaal, het gebeuren in een fictieve Middeleeuwse Duitse stad. Het is een vertelling verdeeld over zeven hoofdstukken en deze handelt grotendeels over de strijd die er toen gevoerd werd. Een strijd om vooral te leven en te overleven. De muzikale omlijsting is deze van oudeschoolblackmetal met een behoorlijke melodische omwalling.Lees verder ›

Shrouded komt uit New South Wales en dan zitten we in Australië als ik me niet vergis. Melodische black metal is ook tot het continent Oceanië doorgedrongen wat natuurlijk niet verwonderlijk valt te noemen. De drie heren in dit Shrouded spelen blijkbaar al jaren ook in andere bands als daar zijn Somnium Nox, Telopea en Dole Bludga. Het zegt me eigenlijk niks. Further Removed is de debuut EP van dit Helse trio. De invloeden mag je gaan zoeken bij Mgła maar ook bij Wiegedood. Polen ontmoet België, het lijkt wel een voetbalwedstrijd in de voorronde voor één of ander eindtoernooi.Lees verder ›

Vandaag reizen we terug naar de roerige jaren zeventig. Het jaar 1973 om precies te zijn. De Vietnamoorlog loopt op zijn eind en het ijzeren gordijn heeft Duitsland in tweeën gesplitst. Onze Engelssprekende overburen hebben hun handen vol aan de IRA en haar controversiële acties. Maar er broeit ook iets anders: ergens in een studio in Londen wordt er namelijk gewerkt aan het eerste album van Heavy Rain. Een beginnende band die barst van potentieel. Helaas werd de vlam van deze regenstorm in de kiem gesmoord: een platenlabel kwam er niet, en de band viel na een tijdje uit elkaar. Ook het album werd niet uitgebracht. Na al deze pech, hadden de muziekgoden toch één zegening achter de hand gehouden. Een van de drie acetaatplaten met de originele opname is namelijk al die tijd bewaard gebleven. Hoog tijd om nu, vijftig jaar na de opname, alsnog Het album van Heavy Rain uit te brengen.Lees verder ›

Werewolves. U kent de band inmiddels. Anders moet u eens beter uw favoriete webstek in de gaten houden. Kijk dan: Hier! Hier! en Hier! Eerder schreef ik al: "De compromisloze death metal die op hoog tempo wordt opgevoerd blijft lekker blaffen en regelmatig happen." Meer introductie krijgt u dit keer niet.Lees verder ›