Werewolves – My Enemies Look and Sound Like Me

Geschreven door op 27-11-2023 om 21:01.

Werewolves. U kent de band inmiddels. Anders moet u eens beter uw favoriete webstek in de gaten houden. Kijk dan: Hier! Hier! en Hier! Eerder schreef ik al: “De compromisloze death metal die op hoog tempo wordt opgevoerd blijft lekker blaffen en regelmatig happen.” Meer introductie krijgt u dit keer niet.

Wat de Australiërs van Werewolves er zelf over te zeggen hebben? Het zijn in de woorden van de band: “holbewoner-riffs, screams, blastbeats al buigend voor een altaar behangen met plaatjes van Mortician en Angelcorpse”. Verder weet de band te melden dat er mogelijk wat meer diepgang in zit. Het klinkt bijna als een waarschuwing, als een verontschuldiging bij deze plaat met weer een kenmerkende albumcover.

In korte tijd heeft Werewolves laten zien dat je met hard werken zo een paar aardige platen uitpoept. De vorige platen vond ik best goed te doen, ware het niet dat de verveling meermaals toesloeg. Kijk, death metal is muziek die is gemaakt om onder het genot van een pilsje elkaar de kop in te slaan met een botte hamer, maar je wil soms ook meer: net even een slim loopje, een spannende groove, of een onverwachte overgang. De hele tijd als een Butterbean om je heen slaan kan leuk zijn, maar af en toe wil je even een Klitschko zien rammen.

Op My Enemies Look and Sound Like Me is zeker de eerste helft van het album verfrissend. Inderdaad is er sprake van wat meer diepgang ten opzichte van de vorige platen. Het einde van Under The Ground is zoiets, waar de band als de track bijna is afgelopen ineens met een hele nieuwe invalshoek komt, de groove halverwege de titeltrack, of de riff waarmee Bring To Me The Kill start. Dit is driemaal goud. Ingewikkelde maatsoorten treffen we hier niet aan. Als je tot vier kan tellen zit je goed. De gitaren weigeren ook om al teveel van dat vierkwartsmetrum af te wijken.

Met Brace For Impact brengt de band een onironisch impactloos nummer. De spaarzame blackmetalakkoorden kunnen de trieste inzinking niet voorkomen. Zelfs de versnelling zorgt er alleen maar voor dat het schip nog sneller zinkt. De enige kleine redding zijn de razendsnelle picks. Maar verder… Echt… Maak me wakker. Destroyer of Worlds laat die oproep niet onbeantwoord. Hoewel het tempo flink lager ligt en het nummer een onorthodoxe 5:14 minuten duurt heeft Werewolves een verhaal paraat. Dit soort blackdeath doet me denken aan het Poolse Hate. De riff is niet ingewikkeld, maar de ‘string squeak’ geeft er een leuk tintje aan. Misschien wordt het irritant na meerdere luisterbeurten maar tegen de tijd dat je het zat bent heeft Werewolves vast alweer een nieuw album klaar. Het is geen track die memorabel is. Het tweede gedeelte van het album is daarmee ook een stukkie minder boeiend dan het eerste.

Do Not Hold Me Back is in de basis een eenvoudig nummer, maar kei- en keihard! Het refrein kapt er lekker in doordat er een swing in zit. Sam Bean pakt hier het perfecte ritme voor de vocalen. De triplets op de dubbele bassdrums die met gemak overgaan in rollende dubbele basspatronen onderstrepen nog eens dat we hier met een machine te maken hebben. Ook hier valt de band weer terug op de ‘string squaks’, om vervolgens een deathmetalriff te spelen onder een thrashdrumpatroon. Het gaat met een gemak waarvan je bijna gaat twijfelen of deze gasten zelf wel doorhebben hoe goed ze hun instrument beheersen. Tekstueel is het een kwestie van ‘shit’,’fuck’, ‘May your children all fuck up and die’ en ‘I hope you catch a plague’. Vele nachten word ik wakker en overdenk ik deze diep filosofische parels.

My Enemies Look And Sound Like Me is een hard old school deathmetalalbum met een coating van thrash- en black metal. De band is na dit album volwassen genoeg om serieus te worden genomen. Met volwassen bedoel ik hier de puberfase. Langzaam komt de weerwolf los van zijn eerste levensfase waarin hersenloos slopen het devies is. Stel je bij die onthechting niet teveel voor want het is nog altijd vooral ongegeneerd rammen. De eerste woorden voor dit album zijn: groovy, onheilspellend, brutaal. Zonder enige schaamte wordt weer een album afgeleverd waarbij de reeds betreden paden nogmaals worden platgetreden. Normaal gesproken zou je zeggen: verzin eens iets nieuws. Werewolves ragt alleen als een tank over de gebaande paden waardoor de muziek toch enige sympathie oproept. Zelfs bij hen die het allemaal maar een saaie deathmetalmachine vinden (ikzelf). Wat helpt is dat de band vaker dan gebruikelijk creatief is geweest. Vooral de eerste helft van het album en de laatste track zijn een soort verrassing. De titel blijft mij een raadsel, want als je vijanden net zoals jij klinken dan zijn jouw vijanden Morbid Angel, Angelcorpse, Gorelust en Skinless. Dat lijken toch eerder de grote voorbeelden in plaats van je vijanden… Luistertips: Do Not Hold Back, Under The Ground, Bring Me To The Kill en het titelnummer. Als je toch bezig bent luister dan gewoon het hele album maar trouwens.

Score:

80/100

Label:

Prosthetic Records, 2023

Tracklisting:

  1. Under The Ground
  2. My Enemies Look & Sound Like Me
  3. Bring Me To The Kil
  4. Brace For Impact
  5. Destroyer of Worlds
  6. Neanderhell
  7. I Hate Therefore I Am
  8. I Know Nothing Then And I Know Less Now
  9. Do Not Hold Me Back

Line-up:

  • Dave Haley – Drums
  • Sam Bean – Basgitaar, Vocalen
  • Matt Wilpiemel – Gitaar

Links: