Italië en Polen liggen nu niet direct op een steenworp van elkaar, maar toch is de afstand voor de heren in Amalekim geen probleem. Niet onlogisch natuurlijk, want heden ten dage wordt heel wat muziek gemaakt via de elektronische snelweg. Je kan er voor zijn of ook net niet. Vaak heb ik zelf het gevoel dat wanneer er samen in een repetitieruimte tijd wordt gemaakt om iets te creeëren de nummers vaak ook sterker zijn. Maar dat kan natuurlijk maar gewoon een gedachte zijn.
Mróz, bandbrein, verzamelde na de vorige plaat HVHI een geheel nieuwe line-up rond zich om dit Avodah Zarah te maken. Het gerenommeerde Avantgarde Music ziet wel graten in een samenwerking met dit internationale collectief. Een collectief van vier dat wil revolteren, maar dan op een atypische wijze en niet op een manier waarop we het vandaag de dag zo vaak zien. Met behulp van onder andere het Oude Testament, teruggrijpende naar wat men waarden en normen noemt, traditie maar ook occultisme en alchemie, probeert dit Amalekim zijn boodschap te brengen. Avodah Zarah is alzo dan ook een plaat geworden die je dient te beluisteren en dient te bekijken. Kijk voor dit laatste maar eens naar het schitterende artwork van de hand van Igor Datkiewicz.
De band verdeelt dit tweede opus in acht psalmen met elk een specifieke titel. Het afsluitende nummer negen krijgt louter de titel The Disease toebedeeld. Het mag allemaal wel zijn boodschap hebben, vermoed ik. Bij een eerste luisterbeurt doet de melodische black metal van dit gezelschap me heel erg denken aan een mix van Bathushka (de eerste versie), Aara en nog wat vrienden waarvan de bandnaam me niet direct te binnenschiet. Ktulak moet de vrij eenvoudige opdracht ontvangen hebben om alles stevig dicht te plamuren zonder spleetje of kiertje open te laten. Hij hanteert hiervoor het liefst de gemillimitreerde blastbeat. Intussen word je vergast op een salvo, een arsenaal aan verhalende, melodieuze knalriffs die in verschillende lagen worden opgebouwd. Het vocale palet, aangeboden door bandleider Mróz, mag je gerust imponeren.
Nog voor je het goed en wel beseft, zit je in je psalmenboekje al aan nummer drie, Olam Teshuvah. Misschien krijg ik wel spijt om naar deze plaat te luisteren, moet ik je dat opde één of andere manier opbiechten en zie ik daardoor in dat ik het beter niet meer doe. Maar ik kan je nu al wel vertellen dat dit een magistrale plaat is. En dat geen haar op mijn kalende kruin er mij aan zal helpen herinneren om deze plaat links te laten liggen. Ik som nog een paar van mijn favoriete passages in de resterende psalmen op.
Vooreerst de iele leadpartij in Psalm IV: Tzel Hakarah, een lied dat zich ook karakteriseert door middel van een contemplatief stel eindmaten. Psalm VI: Litfos Atziluth start met een dreigende tokkelpartij en magistraal cymbalenspel om dan door een boosaardige roffel en een retestrakke blastpartij de rest van het nummer in gegidst te worden. Vervolgens zijn we weer minuten zoet. The Disease, geen psalm deze keer, is een meer recht toe, recht aan en nog robuuster nummer, dat door zijn vele breaks net een wat ander karakter heeft.
Amalekim brengt met Avodah Zarah een magistraal melodieus blackmetalwerkstuk uit dat zijn gelijke niet kent. Je kan hier nog langer over schrijven onder de vorm van proza, poëzie, gedichten misschien of zelfs boeken. Ik houd het bij een eenvoudige: fenomenaal.
Score:
95/100
Label:
Avantgarde Music, 2023
Tracklisting:
- Psalm I: Avodah Zarah
- Psalm II: Efes Sefirah
- Psalm III: Olam Teshuvah
- Psalm IV: Tzel Hakarah
- Psalm V: Litrof Rekanut
- Psalm VI: Litfos Atziluth
- Psalm VII: Hallel Lequayn
- Psalm VIII: Hester Panim
- The Disease
Line-up:
- Mróz – Zang, gitaar
- Ktulak – Drum
- Atanor – Gitaar, zang
- Azaghál – bas, zang
Links: