De Zweedse band ORO bestaat uit een vijftal muzikanten en brengt onder het label Hammerheart Records het tweede album Vid Vägs Ände uit. Het debuut Djupets kall verscheen in eigen beheer in 2019, maar heeft de burelen van Zware Metalen niet bereikt. De Zweden maken muziek die het beste combineert van post- en sludge metal. De thematiek draait rond de apocalyps, wat niet enkel tot uiting komt op tekstueel gebied. Zo weten de heren een behoorlijke hoeveelheid droefenis in het muzikale spectrum te verweven.
Wat opvalt tijdens het beluisteren van dit album zijn vooral de rustige momenten. Sludge is toch een genre waarbij ik moet tandenknarsen door het excessieve geweld. Iedere band weet er wel zijn eigen variatie in te leggen, ORO poogt in dit geval om er wat rustige post-elementen aan toe te voegen. En niet alleen tijdens het opstarten van een nummer. De band weet ook heel goed wanneer hij gas moet terugnemen. Dit zorgt ervoor dat Vid Vägs Ände niet het zoveelste harde metalalbum is in de absolute zin van het woord. Zo zijn er voldoende momenten om te ademen, bijvoorbeeld tijdens het nummer Siare. Na het zinderende gitaargeweld, valt de band bijna helemaal stil om zo de weg te plaveien voor een akoestische gitaarmelodie en rustig drumwerk. Dit klinkt dan ook niet als een dertien-in-een-dozijn aanpak, wat bij mij de nodige pluspunten oplevert. Vanuit die hoedanigheid heeft de band dan ook de mogelijkheid om het nummer vrij gewelddadig tot zijn eind te brengen. En het zijn nu juist dat soort momenten, waarbij het dynamisch vermogen voorop staat, die deze Zweedse band laat schitteren.
Tijdens de hardere stukken klinkt het geheel lekker brutaal, edoch krijgen we alles vrij uitgebalanceerd in de oren gespuwd. Soms met een korrelig randje, maar altijd met een goed gevoel voor definitie. Jakob Linnér was verantwoordelijk voor de mix, Tony Lindgren voor de mastering. Het geluid klinkt lekker warm, maar heeft tegelijkertijd ook voldoende textuur om de mooie fijne tonen aan de oppervlakte te brengen. Klasse werk dus van deze heren.
Bältad is nog een stuk steviger van aard, de hallucinante vocalen in combinatie met de neerslachtige gitaren missen hun uitwerking niet. En ook hier is het weer afwisseling troef, wanneer de band als een kameleon door het nummer heen gaat. Misschien dat Siare compositorisch nog iets vernuftiger in elkaar steekt. Het eerder aangehaalde nummer klinkt net wat minder sludgy maar haast doomy, met wederom de nodige post-metalinvloeden. Soms kun je als vocalist ook echt teveel de ruimte in brullen, maar deze man weet exact wanneer hij beter even zijn muil kan houden om de muziek optimaal tot zijn recht te laten komen. Dat is tijdens dit vierde nummer ook het geval. Het afsluitende Treriksröset brengt de tweede plaat Vid Vägs Ände tot een goed einde. Melancholie, groove en donderende sludge-ritmiek worden met elkaar verweven. De vocalist gaat met zijn stemgeluid de diepte in, waardoor er ook wel wat deathmetalinvloeden hoorbaar zijn.
Bijzondere plaat, dit Vid Vägs Ände, met name aanbevelingswaardig voor fans van Cult of Luna, Mastodon, Amenra, Neurosis, Isis, The Ocean en Burst zoals in de promo staat beschreven. Maar wat mij betreft ook zeker voor alle avontuurlijke metalfans die een portie melancholische metal kunnen waarderen.
Score:
88/100
Label:
Hammerheart Records, 2023
Tracklisting:
- Arvet & tystnaden
- Vid vägs ände
- Bältad
- Siare
- Treriksröset
Line-up:
- John Stöök – Drums
- Sebastian Andersson – Gitaren
- Petter Nilsson – Vocalen, Gitaren
- Jerker Rundlöf – Bas
- Richard Stöök – Gitaren
Links: