Enslaved doet vanavond een bezoek aan Helmond, of zoals de band later zou zeggen ‘the city of the Hell’. De band toert nog steeds ter promotie van zijn laatste plaat, het vorig jaar goed ontvangen Heimdal. Tot zover weinig verrassends. Wat echter wel verrassend is, zijn de bands die met Enslaved meekomen: het post-hardcore gezelschap van Svalbard, en de blackmetalcowboys van Wayfarer. Dat levert een gemêleerde, maar bovenal interessante package op.Lees verder ›
Svitogor werd in het leven geroepen door Insanus. Deze brave man resideerde een hele poos in Kroatie om vervolgens een uitweg te zoeken en in het Verenigd Koninkrijk terecht te komen. Intussen had hij al zijn sporen verdiend in lokale blackmetalbands en hielp deze brave verschijning deze bands mee op de kaart te zetten. Denk dan aan bands als Castrum, Zvijer, Suton, Black Cult en Unholy Inquisition. In 2003 startte hij dit Svitogor om het vervolgens niet veel later, na twee demo's, weer in een doos in de kast te stoppen. Nu, decades later veegt Insanus het stof van de doos en doet hem open om ons te laten genieten van wat onbevlekte en onbevangen black metal. Meer concreet kwam hij in de zomer van 2023 met het idee om The Howling Void te schrijven en, kijk, dat is de plaat die nu voor me ligt. De klassieke thema's passeren de tekstuele revue dus laat ons maar concentreren op het muzikale. Het hoesontwerp zet mij alvast aan om deze plaat niet links of rechts te laten liggen.Lees verder ›
Wie verzint het toch allemaal! Deep Purple meets black metal! Zo staat het geschreven op het promopraatje voor de Duitse eenmansband Astral Spectre. De band werd opgestart in 2020 en Ars Notoria, eveneens uitgebracht via Northern Silence Productions, is plaat nummer twee als we de EP The Oath Is Broken even niet meetellen. Deep Purple mag gerust black metal ontmoeten, ik sta voor veel open als er maar eerst onderling overleg is. En laat ik nu zelf gewoon gekozen hebben om deze promo te ontvangen, tja, dan kan je niet meer terug.Lees verder ›
Wanneer ik naar de hoes kijk van Maze Envy - het tweede album van het Amerikaanse Civerous - dan schiet de naam Morbid Angel mij door het hoofd. Het is de kleurstelling en het ontwerp die bij mij herinneringen oproepen aan de hoes van Domination, met dat paars gekleurde pentagram. Hier is dat meer een doolhof geworden om jaloers op te zijn. Maar mogen we ook onder de indruk zijn van de death metal van dit vijftal? Dit is de eerste passage van de Amerikanen bij Zware Metalen; een recensie van het debuut gaat mij dus alvast niets verklappen.Lees verder ›
Finnen die het met doom, death en stoner doen. Zo is er wel voldoende aanbod te vinden uit het land van de duizend meren. Altar Of Betelgeuze passeerde al in 2014 op Zware Metalen met het debuut Darkness Sustains The Silence. De toenmalige redacteur had wat moeite met de plaat en zodoende ook met het geven van een score. Ik kan me daar wel iets bij voorstellen, want dit is een band die dikwijls wat aan de veilige kant van het spectrum zijn spel etaleert.Lees verder ›
Moet u zich schamen wanneer de naam Per Wiberg u niets zegt? Nou dat misschien niet direct, maar de Zweed maakte in de afgelopen dertig jaar onder andere furore met de volgende bands: Opeth, Spiritual Beggars, Candlemass, Clutch/The Bakerton Group, Switchblade en Kamchatka. Ik veronderstel dat Opeth nog altijd de meest bekende naam band is bij de meeste metalheads. De groep die van deathmetalband evolueerde naar een wat meer progressievere rockband. Met die insteek hebben de Zweden dan ook fans gewonnen, maar zeker ook fans van het eerste uur verloren. Nu maakt de heer Wiberg geen onderdeel meer uit van Opeth en doet hij het naast de andere genoemde bands - waarvan de stoner, hardrockband Spiritual Beggars nog het meest succesvol is - helemaal alleen onder de naam Per Wiberg.Lees verder ›
De Schotse experimentele industrial-/blackmetalband La Mer komt uit Glasgow. Toch ook niet een stad die knalhard bij de zee ligt, maar kom. Tetrahedra is sinds 2020 plaat nummer vijf. Je mag La Mer, het individu achter de band, dus gerust een ruige schipper noemen.Lees verder ›
Bandcamp kan een aangename bron zijn om onbekende, obscure bands tegen het digitale lijf te lopen. Zo ook het uit de Verenigde Staten afkomstige Sacrificial Vein. Het uit de diepe bossen van Minnesota afkomstige tweetal gooide begin maart het zeer intrigerende nummer Cruciatum Aeternum online en toverde daarbij meteen wat veelbelovende woorden over het te verschijnen album tevoorschijn: “Dit album klinkt niet als een debuut. Het is een volledig gerealiseerde reis door de donkerste diepten van het genre. Een werkelijk sfeervolle en pikzwarte nachtmerrie".Lees verder ›
Blackmetalpurisme uit de lage landen, part eight. Jawel, de Nederlandse duivelsaanbidder Hellchrist Xul is bijna precies een jaar na Stigmata Mali terug met een nieuwe plaat. En voor de achtste keer stuurt hij ons regelrecht de dood in met de smerige, moordlustige black die nog steeds zijn handelsmerk is.Lees verder ›
Weerwaarschuwing voor Dordrecht en omstreken: 5 april staat het Amerikaanse metal/deathcoregezelschap Spite op de planken van Bibelot. En dat belooft een heet avondje te worden. Met de Dedicated to Flesh Tour doet de band voor het eerst als headliner het oude continent aan, met in het kielzog druktemakers Bodysnatcher, Boundaries en Mouth for War.Lees verder ›
16 beeldenstromen, 16 keer in de zwarte spiegel kijken. Hier zijn de nieuwe clips van Rotting Christ, Sun Eater, Trail of Tears, Hour of Penance, Evergrey, Imperial Triumphant, Allegaeon, Pathology, Inter Arma, Eivør, Nordstille, Týr, Rhapsody of Fire, Venues, Ou & Devin Townsend, Reliqa, Rage en Uuhai.Lees verder ›
Het komt wel vaker voor dat metalbands zich laten inspireren door films en daar een conceptplaat over maken. Vaak betreft het dan horrorfilms, al heb ik inmiddels ook wel een ode aan Jurrassic Park (Graf Orlock) voorbij horen komen. Of neem Austrian Death Machine, die hun complete oeuvre ophangen aan de films van Arnold Schwarzenegger. Nu is er ook Defying, een Pools kwartet dat een plaat heeft geschreven die geïnspireerd is op de Poolse horror film The Wolf en een verhaal van Jerzy gieraltowski, Wadera geheten (in jagersvocabulaire is dat een vrouwelijke wolf). Dat is ook gelijk de titel van deze plaat.Lees verder ›
Orbit Culture bezocht op 12 Maart Kavka Zappa te Antwerpen voor hun allereerste Europese headliner tour en bracht Defects mee als voorprogramma. Onze fotografe Tessa Verstraete, die sinds kort fan is geworden van deze vette band (en ook wel vindt dat deze band veel meer credits verdient), wilde dit feestje niet missen en kwam namens Zware Metalen foto's nemen van deze mooie line-up.Lees verder ›
In een wereld overladen door death en deathcore moeten we toch ook even tijd besteden aan dit Amerikaanse Manifestations, of we dat nu leuk vinden of niet. Our Death Will Mean Nothing kwam op de eerste dag van januari uit. De slammers wilden er als de eersten bij zijn in 2024, zoveel is duidelijk. Het gevolg is een EP, de tweede weliswaar van dit kwartet muzikanten. De lengte bedraagt een ruime zesentwintig minuten.Lees verder ›
Ik weet het, ik ga weer van heel wat gozers en gozerinnen verwensingen naar mijn hoofd geslingerd krijgen, maar het interesseert me geen roestig moer. Elk rechtsschapen metalluisteraar heeft zijn specifieke voorkeuren maar soms laat je jezelf wel eens toe wat geks te doen. Ik geef een voorbeeld uit het dagelijkse leven. Elke vrijdag is het bij ons frietjesdag of patatdag zoals ze dat dan in het Noorden noemen. Elke vrijdag dezelfde bestelling ook voor mij, mijn vrouw en heel de puber- en kinderkliek. Tot je besluit net even iets anders te doen, eens iets anders te proeven, te eten.. en je de lokale frituur buitenkomt niet met een gewone friet met zoete mayo, een taco en twee blikjes Orangina nee...maar met een gewone friet Julienne, een viandel en twee blikjes Orangina. Ik weet het... het zweet breekt me uit maar het kan zo waar gebeuren.Lees verder ›
Portugezen die het ondergrondse vooral ondergronds laten, denken we wanneer we het duo - de bijgesloten foto aanschouwend - niet voorzien van naam en toenaam muzikaal tot ons nemen. Black Onyx Cave is weliswaar het debuut van deze ervaren muzikanten die ook deel uitmaken van Grog, Velório en Nethermancy. In tegenstelling tot dit Chapel Of Samhain zijn die bands wel te vinden op metal-archives.Lees verder ›
Er zijn momenteel twee dingen die niet lijken op te houden: de regen en Jera On Air met de bekendmaking van nieuwe namen. De organisatie van de laatstgenoemde maakte deze week via zijn social mediakanalen namelijk nóg eens 38 nieuwe namen bekend voor zijn vierdaags festival. Daar is dit jaar ook een reden voor, want het Limburgse festival viert met zijn dertigste editie een jubileum. Headliners zijn Electric Callboy…Lees verder ›
Galgenvot, het creatieve brein achter blackmetalband Wrang, resideert tegenwoordig in het Finse Kempele (nog geen twintigduizend inwoners, alleen bekend van een houten kerk waar bij Varg Vikernes de handen van gaan jeuken). Maar je kunt de Utrechter wel uit Utrecht halen, de stad met de Dom als eeuwig baken blijft trekken (er is zelfs een tijd een app geweest waarmee je overal op de wereld kon zien hoever je van de iconische kerktoren verwijderd was: Dompas). En dus was het volkomen logisch dat Wrang de release van EP Haatspraak hield in ‘thuisbasis’ dB’s in ‘thuisstad’ Utrecht, ook al geboortegrond van de voorprogramma Sterverling. Van buiten de Domstad kwam De Verloren Ziel. Remco Faasen stond vooraan.Lees verder ›
We kennen allemaal wel het werk van George Orwell 1984. Daarnaast zou er nog een theorie zijn. Een theorie van de twee wolven. Deze twee werken, als je dat al zo mag noemen, worden door de Fransen van Alkhemia vermengd. Hun eerste album kreeg alzo de titel Abraxas. Het is een verwijzing naar de enggeestigheid van de mens en de invloed van de industrialisatie op het mens zijn. Ik hoop toch dat ik zo de gedachtegang achter de blackmetalmuziek van dit Alkhemia goed heb weergegeven.Lees verder ›
Northern Genocide is misschien best wel een aparte naam voor een Finse melodeathmetalband. Maar ik moet eerlijk zeggen dat het mij geen ene hol kan schelen hoe een band zich noemt, al klinken sommige bandnamen gewoonweg wat lekkerder in het gehoor dan andere. Maar mijn gehoor is vooral gemaakt voor de muziek zelf. Eerder recenseerde collega redacteur Kris Hadermann het debuutalbum Genesis Vol. 666 (2019) van deze Finnen. Hij was met name positief over de afwisseling en de beukriffs op het eerste album. Ook de industriële component kwam als luisterwaardig punt naar boven drijven.Lees verder ›
