Headlines

Een donkere, intense, bij momenten verpletterende, blackmetalsymfonie. Dat vat zeer kort samen waar Phoenix Mortis, derde album voor het Vlaamse Nyrak, voor staat. Hoewel dit op vijf jaar tijd album nummer drie is voor deze heren, is dit mijn eerste kennismaking met deze band. Zoals ik altijd doe, zette ik dit album op zonder vooraf info opgezocht te hebben of singles te beluisteren, en beste lezer, wat werd ik van mijn sokken geblazen. Met het einde van het jaar stilaan in zicht zorg ik er maar best voor dat ik nog een plekje op mijn eindejaarslijstje voorzie voor dit pareltje. Lees verder ›

1914 is een blackened death/doommetalband uit Lviv in Oekraïne. Hun albums bestaan uit gedetailleerde historische vertellingen over gebeurtenissen uit de Eerste Wereldoorlog, met een minutieuze precisie en levendige vertelkunst uitgewerkt. Gebruikmakend van een arsenaal aan samples - waaronder authentieke opnames, toespraken en muziek uit die tijd - wordt er een sfeer gecreëerd die de luisteraar diep onderdompelt in de aangrijpende werkelijkheid van de Grote Oorlog. Maar het zijn niet alleen de details en historische nauwkeurigheid waarmee de band indruk maakt: de brute combinatie van black, death en doom metal vormt een duister, beklemmend en melancholisch klanklandschap.Lees verder ›

Tsjongejonge wat een gedrocht van een hoes werd er gemaakt voor de tweede plaat van dit uit Leipzig afkomstige extreme black/death metalgezelschap Flesia. Reeds eerder werd Trost uitgebracht maar ook Essenz, een EP. Deze plaat die een tandenknarsende titel heeft meegekregen, Achterbahnekstase, werd opgenomen bij Alex Helm in de Heartware Studios maar de mixing en mastering lag in handen van Tim De Gieter in zijn Much Luv Studios. En die kennen we van zijn werk in Amenra maar vooral Doodseskader.Lees verder ›

Max Cavalera lijkt onvermoeibaar te zijn. Diep in de vijftig, maar de Braziliaan weet elk jaar wel wat te presenteren aan zijn publiek. De voorbije twee jaar waren dat covers van Sepultura-nummers met Cavalera Conspiracy en in 2022 lag voorganger Totem van Soufly bij de platenboer. We zijn dertien platen ver met Chama en de vlam blijft duidelijk brandende bij Max en zoon Zyon. 'Chama' zou vanuit het Portugees vertaald ook 'vlam' betekenen. Het valt wel op dat deze nieuwkomer maar een dik half uur telt, dat is toch wat anders dan in de beginjaren.Lees verder ›

Face Yourself is een zeskoppige band uit Amerika die actief is sinds 2022. Op het moment van schrijven toeren ze als voorprogramma door eigen land met bands zoals Mental Cruelty en Signs Of The Swarm. Weinig verrassend misschien speelt dit gezelschap dan ook deathcore en tot dusver weinig opvallende zaken waarmee de band zich kan onderscheiden. Maar als ik vertel dat deze deathcoreband een zangeres heeft, kan het wellicht wat interessanter worden. Na een hiatus (dat kan kennelijk al zo snel na oprichting) wordt nu de EP Fury uitgebracht via Sumerian Records.Lees verder ›

Dit Zwitserse Häxär, gevormd door V. Noir, komt alweer met een plaat op de proppen. Sinds 2023 komt er op geijkte tijdstippen nieuw werk. De vorige plaat dateert nog maar van 2024. Ich Bin Die Schwärze bleek in mijn ogen en oren een redelijk introvert, licht melancholisch, eerder monotoon blackmetalwerkstuk te zijn dat aangenaam weghapte. Je kan je dus meteen de vraag stellen of dat met Teufelskult ook zo het geval zal zijn. Ik verklap je alvast dat dat introverte karakter helemaal is verdwenen.Lees verder ›

Primitive Man is een Amerikaanse trio, opgericht in 2012 in Denver, Colorado. De muziek van deze heren kenmerkt zich door een verstikkende mix van funeral doom, black metal en noise. De kale en van franje ontdane uitvoering van hun muziek doet de naam van de band absoluut eer aan en met het debuutalbum Scorn (2013) en het krachtige Caustic (2017) wist de band de reputatie op te bouwen van een van de meest intense acts in het genre.Lees verder ›

Als grindcore een vrouw was, zou ze je uitlachen om je micropenis, je ruggengraat met een kapot bierflesje opensnijden en dan op je moeder pissen. En Grieving is haar manier om sorry te zeggen. Barren Path debuteert met een album dat even meedogenloos als technisch geraffineerd is.Lees verder ›

Het was wat te verwachten dat het James Kent zou lukken om met zijn nieuwe langspeler een grotere platendeal te bewerkstelligen. Minder te verwachten was dat hij zijn weg zou vinden naar Nuclear Blast Records, maar het is mogelijk dat de man daar sterke contacten heeft, waaronder de heren van Alcest. De Perturbator-versie van het nummer Sapphire was best verfrissend en het valt op dat de Franse band ook opduikt op het titelnummer van dit nieuwe album Age of Aquarius.Lees verder ›

Perfide is een bijzonder fijne verschijning in de wereld van de Nederlandse black metal. We maakten in 2019 kennis met de band toen er een demo verscheen, de eerste echte uitgave was in de onheilige coronatijd van 2021 op een split met Hellevaerder. Twee jaar later werd dat gevolgd door het debuut en een EP. Op alle releases buiten de EP komt Maasniel terug: tegenwoordig een stadsdeel van Roermond maar tot 1959 een zelfstandige gemeente waarvan de geschiedenis teruggaat tot 943. In het geval van Perfide is het vooral de geboortegrond van oprichter en bassist Geteisem. Alle ‘Maasniel’-nummers zijn nu gebundeld en op Bandcamp verschenen onder de noemer De Maasniel Saga. Verder verscheen op dat platform Promo 2025.Lees verder ›

Te laat. Ja, ik weet het. Veel te laat. Maar goed, soms heeft een album net dat extra beetje aandacht nodig om goed te kunnen landen. Om echt tot je door te dringen, om tot het punt te geraken waarop de woorden zo het digitale canvas opvloeien. Blijkbaar was een weekje extra daar precies voor nodig. En blijkbaar was die week ook precies genoeg tijd om compleet als een blok te vallen voor dit nieuwe schijfje Worldmaker. Het was alweer lang geleden dat een album mij na elke luisterbeurt zozeer deed verlangen naar een nieuwe ronde. En daarna nog weer een. Tot het punt dat zelfs die ene Zweedse muziekjesdienst zich afvroeg of ik wel goed bij mijn hoofd was. Psychonaut heeft altijd een bezwerende en verslavende uitwerking met hun muziek weten te bewerkstelligen, maar wellicht slaagt dit nieuwe werk daar nog net wat beter in. Worldmaker dus. Passende titel in een tijd waarin de wereld verre van volmaakt is. Gelukkig weet dit Belgische drietal daar - al is het maar voor een krap uur - een betere plek van te maken.Lees verder ›

Aanhangers van Extinction Rebellion, Greenpeace, Milieudefensie, Natuur & Milieu, Urgenda, het Wereld Natuur Fonds of klimaatactivisten in het algemeen, maar ook die van Amnesty International en Human Rights Watch, en eigenlijk iedereen met een positieve levensingesteldheid, leggen het nieuwe album van de Finse brutaldeathmetalband Enragement best terzijde. Met een titel als Extinguish All Existence (Doof alle bestaan uit) maken de vijf Finnen vast geen vrienden in bepaalde kringen. Of is dat juist de confrontatie die het vijftal opzoekt? Passen de schurende teksten juist perfect bij hun net zo prikkelende brutal death en hoopt de band hiermee dan meer dan genoeg stof tot nadenken te geven?Lees verder ›