Malepeste – Ex Nihilo

Geschreven door op 01-12-2025 om 11:57.

In 2010 vonden vijf individuen elkaar ergens in de brede streek rond Lyon, Frankrijk. Ze noemden zichzelf vanaf dan Malepeste wat ook gewoon de titel bleek van hun allereerste demo in 2011. Heel wat bandleden kenden elkaar nog van bijvoorbeeld Art Of Necromancy. Vervolgens volgden er platen als Dereliction (2013) en Deliquescent Exaltation (2015). De boel viel drie jaar stil alvorens weer samen met Dysylumn een split werd uitgebracht met de bijzondere titel: Ce Qui Fut, Ce Qui Est, Ce Qui Sera.

Les Acteurs De L’Ombre productions heeft deze band opgepikt en brengt vaak bijzonder interessante platen uit. Ex Nihilo, want zo heet het nieuwste album, komt dan ook via hen. Wat ik bijzonder vind aan deze Franse band nog voor ik enige noot muziek heb gehoord, is niet alleen het fantastische artwork maar ook de bandnaam. Blijkbaar is Malepeste een soort van stopwoordje dat je ergens tussengooit als je je irritatie, verrassing of dergelijke wil uiten. “Malepeste, c’est impossible!” Ik zou zoiets vertalen als “Godshereklerezooi nog aan toe, dat is toch niet mogelijk.” Of dit dan helemaal taalkundig in orde is, laat ik even fijntjes in het midden.

Wat borrelt er naar boven vanuit de chaos? Juist! Nog meer chaos! Heerlijk die Franse taal, die messcherpe leadpartij en die gortdroge drum. Het staat te gebeuren! Op expressieve wijze murwen deze Fransen zich in allerlei hoeken en bochten en daardoor krijg je de indruk dat het nummer toch behoorlijk expressief en avantgardistische in elkaar steekt. De instrumenten lijken bij wijlen niet echt rekening met elkaar te houden, evenmin de vocalen. Iets verhalender maar niet directer zo klinkt Qaestionis. Het vervolg is even hoekig als puntig net als zijn voorganger. De expressieve en bijzonder doorleefde vocalen van Larsen moeten je ook wel liggen. Ze zijn echter wel erg goed uitgevoerd.

Zeker in Imperium. Hier lijkt het wel of de brave man alle miserie van de wereld op zijn schouders voelt rusten en het zo een pijn doet. Zomaar uit het niets, als een donderslag bij heldere hemel, volgt er een misselijkmakende gemillimitreerde blastbeat. De heer Flexor kan een potje ketelen jongens toch. Luister maar eens naar wat hij doet in Stupor. Hij goochelt met ritmewisselingen alsof het een lieve lust is. De gitaarsectie moet evenmin onderdoen want wat Herjann, Xahaal en Nostra presteren is toch ook iets om je hoedje voor af te zetten. Je hoort maar zelden dat complex gitaarwerk zo strak wordt afgeleverd.

Gedurende iets meer dan dertig minuten word je ondergedompeld in de wereld van dit Franse Malepeste. Ex Nihilo is een behoorlijk expressief, hoekig en puntig werkstuk geworden dat je moet leren appreciëren. En net dat gaat er voor sommigen onder jullie wat te veel aan zijn vrees ik.

Score:

75/100

Label:

Les Acteurs De L'Ombre Productions, 2025

Tracklisting:

  1. Ab Chaos
  2. Qaestionis
  3. Imperium
  4. Stupor
  5. Acceptio
  6. Relapsus

Line-up:

  • Nostra – Bas
  • Flexor – Drum
  • Xahaal – Gitaar
  • Larsen – Zang
  • Herjann – Gitaar

Links: