De vier Finse vrienden in Victimarum zijn nog niet eens zo gek lang bezig. In 2022 hielden ze de band boven de Satanische doopvont. Ze kwamen al snel met een demo (demo 2023) en EP (Tyhjyyden roviolla) om vervolgens nu hun eerste langspeler, Seitsemän soihdun valossa, aan de man te brengen. Het Portugese blackmetallabel Signal Rex stuwt deze Finse horde verder vooruit.Lees verder ›
Withered Land komt uit Wit-Rusland en dat is nu eens een land van waar ik toch maar bitter weinig black metal doorgespeeld krijg. Het draait in deze band allemaal rond mevrouw Kann. Deze dame liet zich inspireren door de natuur, mythologie, esoterie, magie, fantasie en nog heel wat andere zaken. Ze tracht deze thema's niet alleen brutaal op een blackmetalwijze in te kleuren, ze doet ook haar best om lokale instrumenten te integreren in het verhaal. Ze staat grotendeels zelf in voor heel de santeboetiek.Lees verder ›
Staan we met zijn allen aan de afgrond? Gaat het vanaf nu helemaal bergaf met de wereld? Ik zou durven stellen dat zoiets zo maar kan, zeker als je de televisie aanknippert en de krant leest, maar ook als ik kijk naar het prachtige artwork dat de debuutplaat van dit uit Utrecht afkomstige atmosferische blackmetalgezelschap, Sterveling, enige kleur geeft. We krijgen een individu te zien die wel verbaasd lijkt, die niet goed weet waarheen of waarnaar toe.Lees verder ›
Stond Der Weg Einer Freiheit enkele jaren geleden nog op de main als voorprogramma van Amenra, vandaag doen ze het op eigen kracht in de next. De band doet dat bovendien met nieuw plaatwerk in de vorm van Innern, dat een maand geleden verscheen. Daarop laat de band niet zozeer veel nieuwe elementen horen maar wel een nog beter doorontwikkeld geluid. Die nummers willen we live wel meemaken. Friso Veltkamp doet verslag, Esther ’t Lam schiet de plaatjes.Lees verder ›
Als je de muziek "d-beat hardcore thrash punk" noemt, kan het nog alle kanten op. Dit Feral State uit Leicester neemt het niet zo nauw. Zelf geeft de band aan graag de rat in uw kelder dan wel het bloed op uw bruidsjurk te zijn. De dampende hondendrol op een net gemaaid gazon. Oftewel, een stukje decivilisatie binnen uw civilisatie. De band noemt als inspiratie Broken Bones en D.R.I. Dat zijn niet de minste namen dus ik ben benieuwd!Lees verder ›
Met groot verdriet deelt onze redactie het plotse overlijden mee van Olav Van Duin. Olav was bassist bij Covered in Ashes, Faces of Cain, Death Squad en Shattered Hope. Hij zal bij Zware Metalen herinnerd worden als oprechte liefhebber van metalmuziek en om zijn talloze forumposts en betrokken reacties. Zijn passie en kennis zullen enorm gemist worden binnen onze community. We wensen de nabestaanden enorm veel steun in deze…Lees verder ›
Ook deze week stond bol van de verrukkelijke video’s. Aanschouw hier de nieuwe clips van Crystal Lake, Primitive Man, Oddko vs Orgy, Nyrak, Black Label Society, Testament, Perturbator, Extortionist, Asphagor, Schattenman, Blood Red Throne, Mosquito Memory, The Old Dead Tree en Frayle.Lees verder ›
Op 30 september bewees We Came As Romans in een uitverkochte 013 opnieuw waarom ze tot de top van de moderne metalcore behoren. Heavensgate opent de avond met een harde, energieke set. Daarna zet Brand of Sacrifice met zijn brute sound en indrukwekkend spel de zaal op scherp. Het lont van deze explosieve avond wordt vervolgens definitief ontstoken door de hoofdact, die net als zijn voorgangers moeiteloos bewijst dat moderne metalcore springlevend is. Voor Zware Metalen heeft Indy deze avond vastgelegd.Lees verder ›
Duitsers en grindcore: het is een combinatie die minstens zo onvermijdelijk is als carnaval, bier en confetti maar dan met aanzienlijk meer blastbeats. In het geval van Constrict betekent dat een dikke portie sociaalbewuste herrie, die zowel je trommelvliezen als je geweten aan het werk zet. Op zijn nieuwe EP Kadavergehorsam klinkt de Potsdamse vierkoppige bulldozer furieuzer, strakker en gelaagder dan ooit tevoren. Constrict bewijst dat je met 'Do It Yourself'-ethiek, een flinke dosis woede en een goed stel riffs meer kunt zeggen dan een gemiddelde politicus in een talkshow.Lees verder ›
Er zijn zo van die bands die niet alleen mijzelf aanspreken, maar ook andere leden binnen mijn gezin. Dit Amerikaanse Dance Gavin Dance (DGD) kan als een gemeenschappelijke 'guilty pleasure' bestempeld worden voor mij en mijn intussen achttienjarige dochter. Menig autorit naar sportvelden en sporthallen in het Vlaamse land werden opgeluisterd met opzwepende melodische en meezingbare deuntjes van deze band.Lees verder ›
Vanwege de energie zou je het niet snel zeggen, maar Parkway Drive draait alweer 20 jaar mee. Met een aantal steengoede platen en succesvolle tours is dit een mooie reden voor een feestje. Uiteraard in de vorm van een tour waarbij ze teruggrijpen naar hun oude werk. Voor deze viering in de Ziggo Dome hebben ze de Australische vrienden van Thy Art is Murder en The Amity Affliction meegenomen. Fotograaf Wilco Lamers en recensent Bram Geurts waren van de partij.Lees verder ›
Het moet toch bijzonder druk zijn in de Opus Magnum Studios in Brussel. Waarom? Tja, meesterinstrumentalist en brein achter heel veel bands Déhà heeft samen met trawanten uit Zwitserland en Duitsland iets nieuws in elkaar geknutseld en het heet Illusive Key. Déhà, MK (Häxenzijrkell) en CSQN (Trogne) hebben op een avond samengezeten en deze eerste plaat, Consume Us, kwam uit die samenwerking naar voren. Ben ik dan klaar? Nee hoor. Want ook CVB (Wolvennest, Cult Of Erinyes) en H (Oerheks en Silver Knife) waren er die bewuste avond bij.Lees verder ›
Vanuit het zinderende Mumbai keert Carnage Inc. terug met een nieuwe, zelfgetitelde EP. Na het vurige Fury Incarnate (2016) en het ambitieuze Tenebris (2019), waarin de band filosofeerde over “een tweede donkere tijd” lijkt deze EP een stuk minder diepgravend, maar des te directer. Geen metafysica of historisch gekabbel deze keer; Carnage Inc. is een brute stomp in het gezicht van melodieuze subtiliteit.Lees verder ›
Het lijkt wel het jaar van de bandreünies. The Gathering haalt Anneke van Giersbergen terug op het podium voor vijf uitverkochte shows en afgelopen weekend staat After Forever twee avonden na elkaar in 013 om het 25-jarig jubileum te vieren. Het eerste concert, gepland in de intieme setting van de kleine zaal, is in no time uitverkocht. Daardoor wijkt de band voor de tweede avond uit naar de grote zaal en ook die staat vol met fans van over de hele wereld. Zij die een unieke trip down symphonic metal memory lane verwachten, worden niet teleurgesteld.Lees verder ›
De lucht die je uitademt, is inderdaad niet alleen voor jou en jou alleen bestemd. Er zijn immers nog een heleboel mensen rond je die hiervan zouden moeten leven. Niet iedereen wens je even zuivere lucht toe om in te ademen, maar dat is het punt niet natuurlijk. De vraag stelt zich ook of we ons als mensen niet te vaak te individualistisch presenteren en daar ook naar handelen. Nu ik weet niet of dit de spreekwoordelijke nagel op de kop is voor de thematiek op de nieuwste Terzij De Horde-plaat, Our Breath Is Not Ours Alone, maar het is een persoonlijke reflectie die de titel in me opwekt.Lees verder ›
Terwijl er mogelijk tekenen zijn dat we aan het einde van een mooi interbellum raken met - in Europa - relatief weinig zorgen op het gebied van oorlog, komt Testament met Para Bellum. Het is een deel van het Latijnse adagium “Si vis pacem, para bellum” dat zich laat vertalen als: “als je vrede wilt, bereid je dan voor op oorlog”. Het veertiende album is volgens de band dan ook zowel een strijdkreet als een observatie van de ongemakkelijke relatie die de mensheid met zijn eigen creaties heeft. Dat klinkt zwaar, maar in de praktijk blijkt Testament toch “gewoon” weer een lekkere (thrash)metalplaat te brengen waarop – meer dan op de vorige twee (of misschien drie) platen – het avontuur wordt opgezocht.Lees verder ›
Nederlandse deathmetalgrootheid God Dethroned bestaat 35 jaar en heeft verschillende periodes gekend. De bans is een paar keer gestopt, maar kwam altijd weer terug met een blik op de toekomst. Met een jubileumconcert in de Groningse Vera werd er voor één keer teruggeblikt. De samenstelling van 1996 kwam samen om de platen The Grand Grimoire en Bloody Blasphemy te spelen en ook andere oud-bandleden meldden zich. Een unieke kans om een stukje Nederlandse metalhistorie mee te maken. Bijna dertig jaar nadat Henri Sattler, Bert Hoving, Roel Sanders en Jens van der Valk de band nieuw leven inbliezen staan ze dus weer op het podium, dat beloofde een spektakelstuk te worden. Ruben was er namens Zware Metalen bij om verslag uit te brengen. Lees verder ›
Heb je je ooit afgevraagd hoe Royal Blood zou klinken als ze post-rock zouden maken? Zo ja, dan is First Draft de band voor jou. Het Franse duo - bestaande uit zangeres/drummer Marine Arnoult en bassist Clément Douam - keert terug met hun energieke en gelaagde post-rock op het nieuwe album An Instant Before the Promise of Dawn. De plaat vangt tekstueel die momenten van paniekerige verwachting vlak voordat diepgaande, positieve veranderingen plaatsvinden en doet dat met een strakke mix van pure emotie en technische beheersing. (Opmerking: mooi!)Lees verder ›
Dunes Of Ash, een occulte, ritualistische blackmetalband komt met The Fall Of The Seven Sisters en dat is gelijk de debuutplaat. De band bestaat uit drie individuen die dichter staan bij Satan dan wie ook als ik zo het meegeleverde schrijven mag lezen dat werd aangeboden door de promojongens. De lap tekst die wordt meegeleverd staat zo bol van occulte, ritualistische, duistere en donkere zinsnedes dat ik er amper nog wijs uit geraak. Wat wel is, is dat het even duistere en donkere Portugese Signal Rex label in het werk van P, A en E graten zag want het wordt op tape, cd en zelfs vinyl aangeboden.Lees verder ›
Borgne is een blackmetalproject dat eind vorig millennium ontstond en reeds elf langspelers ver staat. Bij de review van de negende full-length, Y, sprak ik over een Frans project, maar de taal bracht me duidelijk in de war. Bezieler Bornyhake komt immers uit Zwitserland en zijn vrouwelijke metgezel Lady Kaos uit Portugal. Hoogstwaarschijnlijk dus geen band die repetities houdt op vrijdagavond met een krat bier. Daarentegen wel een prima meloblackmetalproject dat in het verleden wat industrial vibes droeg en waarbij de drumcomputer in overdrive stond. Het gaf de band een duister, maar ook geflipt aura. Die vurigheid vind ik zeker ook terug op bepaalde nummers van deze nieuwkomer, zoals Même si l'enfer m'attire dans sa perdition of Ils me rongent de l'intérieur.Lees verder ›
