Ungoliath – Shadows Of The Eclipse

De Filistijn Goliath kennen we allemaal. De reus die zogezegd werd verslagen door David met een slinger en wat steentjes. Maar wie zou Ongoliath, of beter geschreven: Ungoliath zijn? Goliath zijn tegenhanger? Maar komen we dan niet terug uit bij de gewone mens? Ik vraag het me af. Misschien moet ik mijn vragen opsparen en wanneer ik in de mogelijkheid ben dit even aan bandbrein en multi-instrumentalist Bane te vragen. Zijn band, Ungoliath, bestaat sinds 2002 doch dit Shadows Of The Eclipse is nog maar plaat twee. Hij bracht tussen het jaar van conceptie en nu niet al te veel maar de laatste drie jaar lijkt hij wel productiever, de man met een verleden in Avataria die nog steeds actief in As Stormclouds Gather.

Whispers Of The Gale (2024) kwam via Dark Metal Records, de EP The Fourfold Descent deed hij begin 2025 nog helemaal zelf en ook voor dit tweede album neemt Bane, afkomstig uit Berlijn, alles in de hand. Ergens lees ik ook een connectie met Naturmacht Productions maar die link krijg ik niet direct bevestigd.

Acht melodische blackmetalparels liggen hier op ons te wachten. Normaal slinger je niet met parels naar iemands hoofd, dat doe je gewoon met steentjes blijkbaar, maar hier wordt toch gekozen voor een ander materiaal. Bane heeft goed geluisterd naar de Scandinavische vrienden en opent met een salvo aan gitaarpartijen die op menig andere plaat zouden kunnen gestaan hebben. Hij heeft een zeer verstaanbare strot die jammerlijk te prominent in de mix zit. Ik stel me meteen de vraag of de drum uit een doosje komt, dus geprogrammeerd is dan wel of deze werd ingespeeld door een levend individu. Niet dat alles aan onmetelijke snelheden wordt gebracht. Het is het geluid, het zijn de aanslagen die me doen twijfelen.

Maar! Het belangrijkste! Staan er machtige melodische partijen op deze plaat? Al meteen in de opener Sealed In Fire, Crowned In Dusk zit er eentje verstopt rond minuut vier. In Threnody Of The Fallen Sphere valt deze al meteen vanaf de eerste maat voor je schoenen op de mat vergezeld van een gorgelend keelgeluid. Nu die partijen moeten geen gitaarpartijen zijn natuurlijk. Cry Of The Broken Realm opent met een beresterke pianopartij die later, inderdaad, wordt opgepikt door de gitaren. Vanaf minuut dertig en dan zitten we toch al snel een paar nummers verder slaat de verveling een beetje toe net omdat alle ingrediënten al gebruikt lijken.

Ondanks de furiositeit waarmee dit album werd ingespeeld en ondanks het feit dat er toch een paar bijzonder lekkere partijen op versmolten werden is dit Shadows Of The Eclipse van het Duitse Ungoliath toch net wat te dun. De nummers duren daartoe gewoon wat te lang. Desalniettemin is dit een band om goed op te volgen. De heer Bane heeft een aantal bijzonder goede ideeën. Nu nog wat meer compactere nummers maken zou ik zo durven schrijven.

Score:

80/100

Label:

Eigen beheer , 2025

Tracklisting:

  1. Sealed In Fire, Crowned In Dusk
  2. Threnody Of The Fallen Sphere
  3. Cry Of The Broken Realm
  4. Shadows Of The Eclipse
  5. The Cosmic Bind
  6. Rise From Ruins
  7. Stormbound Elegy
  8. Born Through Ashes

Line-up:

  • Bane – Zang, alle instrumenten

Links: