Vomitory – Redemption (heruitgave)

Een heruitgave, zoals gezegd laat ik die meestal passeren. In dit geval is het een schaamteloze actie van mezelf waarbij ik deze kans aangrijp om een klassieker uit 1999 van een review te voorzien. Metal Blade brengt deze plaat trouwens opnieuw uit omdat het Zweedse Vomitory 30 jaar oud geworden is (hoera!) en een feestje verdient. Daarbij zijn de heren opnieuw samengekomen en gaan ze op tournee (hoera, hoera!). Metal Blade brengt het debuutalbum Raped in Their Own Blood (had ik niet zo heel erg veel mee) en diens opvolger Redemption (hoera, hoera, hoera!) opnieuw uit. Redemption krijgt naast de negen reguliere nummers ook de vijf nummers van hun tienjarige verjaardags-EP uit 1999 mee (hoer… je snapt het wel).


Vomitory had bij zijn debuutalbum nog niet echt een vette sound te pakken, iets wat veranderde met Redemption. Brutale Bolt Thrower-death metal, die alsnog door Sodom-geïnspireerde thrashinvloeden liet horen, maar evengoed Napalm Death-furie en Venom-evilness. Het leverde de status op van een band met een eigen gezicht, want ondanks de vele aanwijsbare invloeden bracht Vomitory consequent extreme muziek met een krachtdadigheid die alle associaties deed verdwijnen. Het begint al bij de eerste seconden van The Voyage. Is dit black? Is dit death, of grind, of extreme thrash? Geen idee! Pas bij de eerste strofe krijg je een idee. Het is brutale, agressieve extreme metal. Vergelijk het met een God Dethroned. Pompende death met een venijnige lead gitaar, een krakende grinddeath-strot die best wel evil klinkt in de uithalen, vette solo’s en Duitse teutonische jaren ’80 thrash. Het levert gevarieerde en uiterst memorabele nummers op (zeer uitzonderlijk bij deze vorm van extreme muziek). De intro (tot aan de eerste strofe) van Forty Seconds Bloodbath, de versnelling halfweg datzelfde nummer, de heerlijke overgang na twee minuten en een paar seconden, de solo halfweg… een prachtig voorbeeld van de klasse van Vomitory.


Nummers ontleden is echt mijn ding niet, maar ook Embraced By Pain is zo’n nummer dat op zich een review verdient. Van de ijzige intro tot de eerste riff tot de grindende tempo-inzet en versnellingen… episch! Ook de headbangzuchtige aanval na 1:50 is extreem memorabel, net als de terugkeer naar de ijzige solo uit het begin die het nekslaan abrupt laat stoppen. Pure klasse. Net als het daaropvolgende titelnummer. En zo kan ik nog even doorgaan.

Er staan ook vijf bonusnummers op dus, zeker de moeite om ook eens door te nemen. Wie Vomitory kent hoef ik natuurlijk niet te overtuigen van de verpulverende kwaliteiten, de rest moet dringend zijn oren uitkuisen en de streams hierboven uit de speakers laten blazen.

Label:

Metal Blade, 2019

Tracklisting:

  1. The Voyage
  2. Forty Seconds Bloodbath
  3. Forever In Gloom
  4. Heaps Of Blood
  5. Embraced By Pain
  6. Redemption
  7. Ashes Of Mourning Life
  8. Partly Dead
  9. The Art Of War
  10. Undivulged
  11. Extremity Retained
  12. Dead Cold
  13. Christ Passion

Line-Up:

  • Jussi Linna – Keel
  • Urban Gustafsson – Gitaar
  • Ulf Dalegren – Gitaar
  • Erik Rundqvist – Bas
  • Tobias ‘Tobben’ Gustafsson – Drums

Links: