Nog een release van het stapeltje uit 2019, de laatste voor mij. En wat voor één. Ditmaal een eigenaardige en zonderlinge Belgische binnenkomer met name Kreationist. Een band waarvan ik tot op heden nog nooit had gehoord. Vind ik altijd wel boeiend, zo nieuwe zaken in het metallandschap ontdekken.…Lees verder ›
Een debutant van eigen bodem: het Apeldoornse Black Rabbit presenteert de EP, Warren Of Necrosis. Up-tempo thrash/death metal met divebombs en gehuil op de gitaar, rauw en bruut geschreeuw uit de strot van zanger Pieter Beemsterboer en stevig drumwerk. Let’s go! Vanaf de opener, La Bestia (het beest), is…Lees verder ›
De kille wintermaanden vereisen toepasselijke muziek. En wat is nou beter dan grimmige, duistere black metal? Het Poolse Arkona (niet te verwarren met het Russische Arkona, dus) brengt ons luisteraars het album Age of Capricorn. Verwacht verwoestende drums, ijskoude gitaarriffs, gruwelende vocalen en vooral een hoop destructie. Voor de…Lees verder ›
Album nummer vier van het Duitse Krater, dat ondertussen bij het gerenommeerde Eisenwald terecht is gekomen. In 2011 passeerde het album Nocebo, een prima blackmetalschijfje dat het midden hield tussen Behemoth (voor ze de omslag maakten naar death metal) en traditionele Zweedse meloblack. We zijn nu twee albums verder,…Lees verder ›
Album nummer 16 (!) voor de Denen, de opvolger voor het in 2016 verschenen album Kingmaker. Ik ontdekte deze heavy/rock/powermetalband ten tijde van Motherland, in 2013, en die plaat landde meteen in mijn eindlijst dat jaar. Nochtans niet mijn genre, maar de teksten waren bijzonder sterk, de productie daadkrachtig…Lees verder ›
Sinds 2005 zijn deze Italianen van Deadly Carnage al aan het timmeren aan hun muzikale carrière. Een carrière die er één is die muzikaal geschroeid is op eerder atmosferische black metal. In 2014 bracht de band het album Manthe uit, een plaat die door collega Bart voorzien werd van…Lees verder ›
De stemmen zijn geteld, en Algleymi van Misþyrming is volgens de lezers van Zware Metalen het beste album van 2019! Tijdens de eerste twee weken stonden de albums van Alcest, Mayhem en Tool bovenaan, maar toen Misþyrming op 30 december de koppositie innam, liet het niet meer los. Algleymi kwam in meer dan een kwart van alle inzendingen voor en stond gemiddeld op de zevende plaats. Naast een pleidooi voor het herintroduceren van rock-'n-roll in black metal, een ideologische terugkeer naar de traditionalistische oorsprong van het genre en een afwijzing van de moderne westerse maatschappij is dit bovenal een zegeviering van de ondergrondse metalmuziek - net als toen de psychedelische black metal van Oranssi Pazuzu in 2016 won.Lees verder ›
Black Sabbath meets Cro-Mags. Of: gewoon de donkere kant van de blues die verkeerd gaat. De leden van het in Arnhem gesitueerde Lifelong hebben een rijk verleden in hardcorebands als New Morality en Strike First, totdat ze besloten het tempo omlaag te brengen en hun heil te zoeken in de stoner metal. Met een hardcore-randje, dat wel. Want: het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Het unieke bandgeluid leverde…Lees verder ›
Dikke kans dat u als liefhebber van black metal de laatste jaren het Zwitserse Schammasch bent tegengekomen op een podium. De band tourt erop los én bestookt de mensheid volop met studiowerk. Het drukke bandleven heeft inmiddels geleid tot het vertrek van bassist A.T. 5 januari staan zijn oude maatjes in P60 in Amstelveen. Het wegvallen van A.T. is de eerste wijziging sinds het ontstaan van Schammasch in 2009.…Lees verder ›
Stel: je hebt een klas vol met bands als Manilla Road en Visigoth, die altijd vooraan zitten en gemiddeld een 9 staan op hun rapport. Als je dan een beetje indruk wil maken ga je natuurlijk eerst een mooi logo ontwerpen. Of niet… War Dogs vindt het allemaal niet…Lees verder ›
Tien dagen voor Kerst brachten vijf mannen uit Oost- en West-Vlaanderen een plaatje uit. Tien dagen voor Kerst 2019 welteverstaan, want als het tien dagen voor Kerst van het jaar -1 was gedaan, had de loop van de wereldgeschiedenis er waarschijnlijk heel anders uitgezien. Als het kindeke Jezus The…Lees verder ›
Voor ik verder ga: wow, wat een artwork, heerlijk. Goed, wat is dit. Wilderun uit Boston USA. Dit is het derde album van de band die in 2008 een muzikale reis inzette. Het valt in feite niet samen te vatten in één genre, ook al zie ik her en…Lees verder ›
Het meest recente album Phobos is aanleiding voor Zware Metalen om eens nader met het gitaarduo Jessica Otten en Sonja Schuringa van Dictated te praten. Als locatie stellen zij Apeldoorn voor. Jessica woont daar in de buurt, Sonja heeft er ruim een uur voor in de trein gezeten. Na de eerste kennismaking stelt Jessica voor een kroegje in het centrum op te zoeken. Na een korte wandeling vinden we er een, met name Jessica vindt het ding er van buiten goed uitzien. Als we eenmaal zitten blijkt dat er voornamelijk muziek van André Hazes wordt gedraaid, er dito publiek zit en het bier van het fust wegens een technisch mankement op is. De dames installeren zich met een stout biertje en dan kunnen we ondanks genoemde ergernissen eindelijk aan het interview beginnen.Lees verder ›
Ratelbanden beuken nog na als blastbeats, vuurwerkpijlen als gierende gitaarsolo's: niet alleen een jaar, maar een heel decennium is verstreken. Tijd voor een nieuwjaarsgroet waarin we stilstaan bij de recente ontwikkelingen omtrent Zware Metalen en we de jaarlijstjes van onze redactieleden gratis meesturen! Allereerst wensen we jullie uiteraard een goed begin van het nieuwe jaar toe. Of het nu een voortzetting van succes of juist een nieuw begin is: welkom in 2020, welkom op Zware Metalen!Lees verder ›
Album nummer acht voor het Zweedse Ereb Altor, dat opnieuw via Hammerheart Records zijn werk naar de buitenwereld brengt. Alle albums van Ereb Altor zijn vergelijkbaar, zowel qua stijl (Bathory*8) als productie. Bathory zelf is vrij divers in zijn ontwikkeling en dat zorgt er mede voor dat de albums van Ereb Altor wel degelijk onderling verschillen, ook al zijn ze dus vergelijkbaar en herkenbaar.Lees verder ›
Een avondje death- en black metal in 013 is altijd een goede gelegenheid om even de het juk van de werkweek af te werpen. Als de combinatie Nifelheim en At The Gates dan langskomt is dat meteen een goede reden om weer eens de zaal aan te doen.Lees verder ›
Mogen we ons opmaken voor een achtste studioalbum van Lamb of God ? Het lijkt er sterk op dat een opvolger van het in 2015 verschenen VII: Sturm und Drang later dit jaar in de winkelrekken ligt. Aanschouw onderstaande Facebookpost en oordeel zelf: Wie de groep rond brulboei Randy Blythe live aan het werk wil zien, kan op zondag 19 april in de Belgische hoofdstad terecht. Lamb of God…Lees verder ›
Dødheimsgards 666 International was destijds een mijlpaal in de blackmetalgeschiedenis en een openbaring voor de blackmetalliefhebber. Avant-garde industrial black metal stond ineens op de kaart en het leverde een onnavolgbaar, complex album op dat zijn gelijke niet kent binnen het genre. Vol onverwachte wendingen en allerlei invloeden van buiten de metalwereld, maar ook met stevige uitbarstingen en lekkere headbangmomentjes. Sindsdien stond een live concert van DHG (Dødheimsgard) hoog op…Lees verder ›
De maandelijkse radioshow Dood & Verderf, die gehouden wordt bij het Rotterdamse Operator Radio, staat ook in de donkerste maand van het jaar voor je klaar! In de aflevering van december 2019 hoor je alles over de cinematische metal van Hypno5e, de Rotterdamse trots Officium Triste, Eftelingmuziek uit Californië, de Ghost-tribute Anno Domini in de Baroeg en… het item ‘Zwaar Aanbevolen’, waarin de redactie van Zware Metalen een unieke speelsuggestie naar…Lees verder ›
Met vier albums op het palmares, een imposante reeks optredens in heel Europa en een lovende recensie van uw favoriete webzine is Gold geen nieuwkomer meer. Toch speelt het Nederlandse sextet vanavond, 27 december 2019, in het betrekkelijk kleine (maar fijne en goed gevulde) Upstairs van de Amsterdamse Melkweg. Voor een goeddeels ‘onwetend’ publiek. Des te knapper dat Milena Eva (zang) en consorten ons vanaf de eerste tot de laatste noot geboeid houden. Hun ‘post-everything’, meanderend tussen donkere goth-wave en licht-verteerbare black, laat de gemoederen niet onberoerd. Sterker nog: voornoemde gemoederen krijgen een zwaar-edelmetale oplawaai van een band-in-vorm. Bijna verzuimt uw fotograaf Ruben Verheul, ‘aangeslagen’ en veelal tastend in het duister, de schittering van Gold vast te leggen.Lees verder ›
