Jaren, misschien zelfs decennia, geleden toen ik nog deel uitmaakte van meerdere undergroundbands, kwam ik in contact met heel wat vooraanstaande underground figuren. Eén ervan was Belgisch opper-tekenaar Kris Verwimp die meerdere malen artwork afleverde voor mijn band waar je versteld van stond. Dat verbluffend talent liet hij gedurende meerdere jaren zien door pareltjes af te leveren voor bands als Absu of Immortal. Hij liet echter ook meesterlijke covers zien voor, toen nog, mindere Goden. Zo ook tekende of schilderde hij het logo en meerdere hoezen voor Ceremonial Castings en creëerde hij het logo voor Serpent Lord. Waarom vertel ik dat? Achter beide bands zit niemand minder dan Jake Superchi en laat dat nu net de grondlegger zijn van Uada, een verzameling gekapte heren uit Portland, Oregon en dan zitten we in de USA.
Deze heren brachten al twee heerlijke plaatjes uit voorzien van fantastische melodiëen, ultrabrute snelheden verpakt in innovatieve arrangementen. Vooral het debuutalbum Devoid Of Light was en is nog altijd een topschijf. Zeker het openingsnummer, Natus Eclipsim, met die hoge vocale uithalen, is een topsong. Vervolgens gingen de heren daar nog eens losjes over door het nummer S.N.M. te schrijven, dat ook verscheen op Devoid Of Light, dat zo niet, nog beter is. Langs de ene kant kan je stellen dat Uada een niet al te originele vorm van melodische black metal speelt die vooral geschroeit is op Zweedse leest, langs de andere kant is dit vaak ook gewoon erg lekker en moeten we daar ook niet altijd over blijven doorzeuren. Met de opvolger Cult Of A Dying Sun ging de band wel niet over het debuut heen, maar het bleef toch een heerlijke opvolger. Jammer wel dat beide platen een iets te korrelige productie meekregen die toch net te weinig ballen had om de boodschap nog meer kracht bij te zetten. Je begrijpt dus dat gezien bovenstaande, de nieuwe Uada, die de titel, Djinn, meekreeg, een nostalgische trip terug naar het verleden is.
Bij een eerste luisterbeurt zou je over deze derde schijf kunnen zeggen dat die wat rommelig in elkaar lijkt te steken en dat de arrangementen wat te geknutseld zijn en de overgangen niet al te soepel aanvoelen. Het heeft waarschijnlijk ook deels te maken met de productie waar ik eerder over sprak. Een productie die jammerlijk opnieuw toch wat te wensen overlaat. Het kan ook liggen aan het iets te houterig overkomen van de drums, wat ook op de vorige platen, opviel. Het beste voorbeeld is de uitloper van Djinn, waar het probleem eigenlijk al start in de middenbeuk. De overgang rond minuut 4.40, daar waar de solo invalt, komt toch allemaal wat te hoekig over. Neemt niet weg dat de melodiëen in dit nummer opnieuw van zeer hoge niveau zijn en dat het punky/hardcore begin en einde het allemaal wat groovier maakt.
Je kan zeggen wat je wil, Uada heeft een eigen sound en staat er toch maar weer met Djinn. Niet hun best werk, maar toch opnieuw een puike plaat. Misschien toch eens overwegen iemand anders achter de knoppen te zetten om alles productioneel nog wat meer op te vijzelen. Alzo stamp ik waarschijnlijk tegen de schenen van de heer Superchi die grotendeels het opname en productieproces in handen nam.
Score:
80/100
Label:
Eisenwald Records, 2020
Tracklisting:
- Djinn
- The Great Mirage
- No Place Here
- In The Absence Of Matter
- Forestless
- Between Two Worlds
Line-up:
- Jake Superchi – Zang, gitaar
- James Sloan – Gitaar
- Nate Verschoor – Bas
- Josieah Babock – Drum
Links: