Het was een koude vrijdagavond in Tilburg. De verstofte weefgetouwen in de oude fabriekshallen stonden er huiverig bij. Er hing spanning in de lucht. De eerste editie van Zwaar stond namelijk op het punt om te beginnen… Foto’s in dit verslag zijn van Koektrommel Studio. Lees verder ›
De vorige albums van Revolution Saints, Revolution Saints (2015) en Light In The Dark (2017), eindigden beide hoog in mijn jaarlijst van die jaren. Hoogste tijd dus voor een derde album van de zogeheten superband, bestaande uit leden van Night Ranger, Whitesnake en Journey.Lees verder ›
Rage, Duitse heavy/power metal van de stevige soort, sinds 1986. 1986, inderdaad. Album vierentwintig is dit, denk ik... Een paar jaar geleden verscheen nummer eenentwintig en er zijn sindsdien drie langspelers verschenen. Ik ben geen superfan van het heavy/powermetalgenre, maar net zoals Pretty Maids, wist Rage mij te charmeren. De laatste jaren minder, maar vooral ten tijde van albums als Unity en Soundchaser.Lees verder ›
Onder de noemer ‘Vikings over the lowlands’ trekken Skitsystem en Martyrdöd doorheen de Lage Landen. Naast Brussel worden eveneens Drachten en Rotterdam aangedaan. De eerste halte van deze minitournee is echter Magasin 4. Het is aan een combo van eigen bodem - KxDxG om deze dubbele dosis Scandinavische crust van een inleiding te voorzien. Redacteur Pieter-Jan Vanden Broeck brengt namens Zware Metalen verslag uit.Lees verder ›
Ook in 2020 ontbindt 1349 zijn duivels. De eerste zet van het jaar is de online verschijning van de video Through Eyes of Stone. The Infernal Pathway is het album dat eind vorig jaar verscheen en dit nummer voortbracht. Je ziet hier de beeldenstorm.Lees verder ›
Snorlax is een dikke pokémon die de hele dag niets anders doet dan slapen. Vroeger kwam je dat beest tegen op je Game Boy. Je kon niet verder komen in het level, omdat hij ergens een kruising in de game blokkeerde. Deze black-/death-/grindband heeft zichzelf vernoemd naar deze Japanse uitvinding.Lees verder ›
Een remaster van een aantal nummers van dit heerschap plofte hier op de deurmat. Teutoburg Forest is een Engelse eenmansband bestaande uit Donn. Hij doet alles en omschrijft zijn muziek zelf als: elitaire, satanistische, anti-kosmische black metal. Het randje is licht ritualistisch, maar nooit op een opzichtige manier.Lees verder ›
In het interview dat collega Yves in mei 2018 met Thy Catafalque-mastermind Tamás Kátai had, gaf laatstgenoemde aan dat nieuwe muziek nog wel even op zich kon laten wachten. De man maakt immers alleen muziek als hij daarvoor de juiste gemoedstoestand en daarnaast ook nog eens tijd heeft. Maar zie, nog geen twee jaar na Geomatria ligt er toch weer een nieuw Thy Catafalque-album: Naiv.Lees verder ›
Tijdens aflevering 9 van Osmium, de zwaarste podcast in het Nederlands, wordt er vooral gehaat op alles wat los en vast zit. Jazeker, zelfs een oceaan kan Niels en Pim er niet van weerhouden om alsnog op te nemen. Pim is drie maanden in Philadelphia voor werk en deelt de eerste indrukken die hij in zijn tijdelijke woonplaats opgedaan heeft. Daarnaast wordt er gesproken over Eurosonic Noorderslag, dat zich met enige arrogantie een “showcase festival” durft te noemen. Ook wordt er stilgestaan bij de prijzen die tijdens dat festival worden uitgereikt, namelijk het IJzeren Podiumdier aan het Roadburn festival en de Popprijs aan Floor Jansen. Natuurlijk wordt er ook even stilgestaan bij de meest geanticipeerde releases van 2020, of zoals Pim het noemt: zijn lijstje van teleurstellingen voor het komende jaar. Tot slot wordt er nog even gepraat over het twintigjarige bestaan van Zware Metalen.Lees verder ›
In het kader van het uitstekende album Distance Over Time, dat vorig jaar verscheen, toert Dream Theater inmiddels bijna een jaar de wereld over. Daarbij wordt ter ere van het twintigjarige jubileum van zijn magnum opus ook het album Metropolis Pt. 2: Scenes From A Memory integraal gespeeld. De band doet ook AFAS Live aan en Zware Metalen was er natuurlijk bij om verslag te doen.Lees verder ›
Eén momentje, stil zijn. In dit eenvoudig zinnetje, weliswaar in het Duits te vertalen dan, zitten de twee laatste platen vervat van het ijskoude post-blackmetalgezelschap Frigoris. Via het Canadese Hypnotic Dirge records bereikt … In Stille mij. En om met de deur in huis te vallen, heerlijk plaatje! Je zou direct een heleboel lawaai willen maken, maar dat past niet echt. Vrolijkheid, uitbundigheid en blijdschap zijn niet direct de emotionele thema's die in hun moedertaal bezongen worden door deze Duitsers. Blackmetalmuziek in het Duits, dan krijg ik het altijd al spontaan koud en warm tegelijk.Lees verder ›
Bij sommige muziekstijlen moet er dermate nauwkeurig binnen de lijntjes worden gespeeld dat het maken ervan lijkt op het koken van een gerecht. Iets teveel danwel te weinig van een ingrediënt of een te korte bereidingswijze en het loopt finaal in de soep. Thrash metal is daar een goed voorbeeld van. En de Duisters van Surgical Strike bewijzen meesterkoks te zijn.Lees verder ›
Twintig jaar. Twintig jaar bestaat uw favoriete webzine gericht op de betere muziek. De grootste in het Nederlands taalgebied. Begonnen als hobbyproject van een ICT'er, uitgegroeid tot een multimediaal merk met twee miljoen paginaweergaven per jaar, 25.000 likes op Facebook, 3.000 volgers op Instagram en een succesvolle podcast. De ruim vijftig koppen tellende redactie zorgt elke dag weer voor nieuwsberichten, reviews, concertverslagen en interviews en geeft kaartjes weg voor concerten in de kleinste zalen tot de grootste velden. In deze rubriek blikken we elke week in 2020 terug op onze geschiedenis.Lees verder ›
Tussen instituten als Sepultura, Exodus, Obituary en Cradle Of Filth, is Midnight ongetwijfeld een van de minder bekende namen op de poster van Dynamo Metalfest 2020. Toch bracht bezieler Athenar onder deze noemer sinds 2003 al talloze splits en EP’s en een drietal volledige albums uit. Met Rebirth By…Lees verder ›
We houden het dit keer eens wat korter dan gebruikelijk. Dat doet Undead op Existential Horror zelf immers ook. Op dit debuutalbum ramt de band op het dode gemak in 33 minuten even negen old school deathmetaltracks door je speakers. Hoewel Undead in Spanje zijn thuisland heeft, is het…Lees verder ›
Deze Franse kerels volg ik al een tijd en dit sinds hun album Souvenirs uit 2015. Het vorige album Noir, dat ook uitkwam via Arising Empire, bleef me niet zo bij. Wat ik vooral onthield van dat geweldige album Souvenirs waren de nummers Gravity, Antares en The Lichtenberg Figure. Allemaal een…Lees verder ›
BRC30 productions, een klein Belgisch label met interesse in al wat obscuur en speciaal is in metalland, lanceert het zevende album van Elegiac. Een éénmansband met Hrukjan als bezieler en uitvoerder. Elegiac is een Amerikaanse band die vuile, smerige, ranzige black metal speelt in de stijl van Sargeist, Horna…Lees verder ›
Ik heb me vergist. Toch nog een plaatje uit 2019 en dan nog één van een Nederlandse band die recentelijk het levenslicht zag, Illuster. Hun debuut Iridescent ligt nu voor me. Merk ik op dat ik deze heren en jongedame recentelijk nog zag, tijdens waarschijnlijk één van hun eerste…Lees verder ›
Ja, het is zover. Poppy. Ik heb het niet over het obscure ensemble Poppy Proudneck dat ooit ronddwaalde in het Leuvense, ook niet over de brute deathmetalband Poppy Seed Grinder uit Tsjechië. Ik heb het over Poppy. Poppy is genderneutraal karakter achter wie Moriah Rose Pereira schuilgaat. In Amerika…Lees verder ›
In 2017 debuteerde Sons Of Apollo, de groep rond Mike Portnoy, Derek Sherinian, Billy Sheehan, Ron ‘Bumblefoot’ Thal en Jeff Scott Soto, met het indrukwekkende album Psychotic Symphony. Dat album stond vol met progressief getinte stevige hardrock die bij veel luisteraars direct de vergelijking met Dream Theater deed opkomen.…Lees verder ›
