Toen wij op de burelen van Zware Metalen brainstormden over een band die de boel flink op kan stoken en dus onmisbaar is bij het vieren van twintig jaar Zware Metalen: stak één naam er met kop en schouders bovenuit. Disquiet. De furieuze metalmachine die Utrecht en Amsterdam samenbrengt. 25 september viert de band dus het feestje mee in P60.Lees verder ›
Veel vers voer op dinsdag. Pik nog snel de nieuwe clips mee van Static-X, Wind Rose, Abyss Above, Land of Fog, Art of Creation en N.H.G..Lees verder ›
Een lezer van ons e-zine vroeg me een paar maanden geleden waarom ik alleen maar positief schrijf over de albums die ik recenseer. Dit klopt slechts voor een deel. Na mijn snoeiharde doch eerlijke verdict over de laatste plaat van de sci-fi metalband Mytra werd me bijvoorbeeld voor vijfentwintig…Lees verder ›
Een debuut van een nieuwe symfonische powermetalband is dit. Het zijn echter absoluut geen beginners. Dit is Memories of Old met The Zeramin Game. Het album wordt uitgebracht via het altijd vrolijke Limb Music dat het alleenrecht op coole symfonische powermetalbands lijkt te hebben. Ziet eens even de geweldige…Lees verder ›
De galopperende drums, strakke gitaarriffs en bulderende baslijnen denderen door de rest van het album heen en naderen we het einde van het album. Het is duidelijk dat het album bomvol staat met strakke en beukende thrash songs en tekstueel handelt over zaken als woede (Beyond H8), frustratie (Freedomless Speech) en sociaal onrecht (Skin), zoals een goed thrash album betaamd.Lees verder ›
Het Duitse kwaliteitslabel Eisenwald staat al jaren garant voor black metal van de bovenste plank. Eerder dit jaar brachten ons ‘eigen’ Turia en Fluisteraars er nog twee prachtige platen uit. Nu is daar het Amerikaanse Uada dat aanstaande vrijdag haar derde album Djinn op de wereld los laat. Over het vorige album waren we aardig te spreken: “Uada, uw leverancier voor toegankelijke, mooie, moderne black metal die voeling heeft…Lees verder ›
Zware Metalen bestaat dit jaar twintig jaar en dat gaan we vieren met dat waar het allemaal om draait: live muziek! Vrijdag 25 september heffen Graceless, Disquiet en Mouflon met ons het glas op de afgelopen twee decennia en proosten we op de vele die nog mogen volgen. Ook met de nieuwe coronamaatregelen die van kracht zijn. Alle kaarten zijn inmiddels verkocht en het tijdschema is ook bekendgemaakt. Tot vrijdag!Lees verder ›
Muziekcentrum Musicon in Den Haag is deze periode een baken van licht in de duisternis die het concertaanbod in coronatijd is. Vrijdag is metalavond en de 34 tickets die vanwege alle maatregelen beschikbaar zijn vliegen de deur uit. Deathmetalband Graceless krijgt dat zelfs drie keer voor elkaar en doopt de concertreeks An evening with Graceless: Live in Musicon – The Covid-19 Sessions. Sessie 1 stond 18 september op het programma, met het lokale Melting Eyes als opener.Lees verder ›
Je moet het maar durven: een van de meest indrukwekkende albums van de jaren ’90 nummer voor nummer opnieuw maken. Nog steeds staat Dirt van Alice in Chains, want daar hebben we het over, hoog in mijn lijst van beste platen aller tijden. Dat betekent niet dat ik de plaat elke week draai. Daarvoor is de muziek geworden maalstroom naar beneden te claustrofobisch en donker. De plaat is magistraal, maar niet om vrolijk van te worden. En juist deze plaat, die voor een groot deel gedragen wordt door de stem van Staley die de gave had om zijn wanhoop direct je eeltige ziel in te zingen, probeert het label Magnetic Eye Records een nieuw leven te geven in zijn Redux Series.Lees verder ›
Onze oprechte excuses voor het te laat verschijnen van deze review. Het Amerikaanse Skeletal Remains maakt het de luisteraars op zijn nieuwste langspeler The Entombment Of Chaos met zijn overmatig technische spel ook dermate moeilijk, dat tijdsdruk geen rol mocht spelen. Fans van de band weten het al, maar uiteraard mag je dat met een korreltje zout nemen. Of maak er maar gerust een dieplader vol met zout van. Op een originele noot hebben we het vijftal nog nooit kunnen betrappen, maar tegelijkertijd staat de band al vanaf 2011 garant voor oerdegelijke old school death metal die zo hard is dat het in hardheidsschaal tien van de Mohs-tabel valt.Lees verder ›
Toen ik in 2003 naar mijn allereerste Graspop Metal Meeting trok, stond er één naam met stip aangeduid op mijn verlanglijstje: Finntroll. Ik had de band pas ontdekt, maar die wat curieuze mix van Finse humppa en meedogenloze black metal (een genre dat ik op dat moment volop aan het ontdekken was) lag bij mij onmiddellijk zeer goed in het gehoor. Ondertussen zijn we zeventien jaar later, maar de essentie van Finntroll is nog steeds dezelfde: de strijd aanbinden met het mensdom en de wereld in zijn oude, onbezoedelde glorie herstellen.Lees verder ›
Twintig jaar. Twintig jaar bestaat uw favoriete webzine gericht op de betere muziek. De grootste in het Nederlands taalgebied. Begonnen als hobbyproject van een ICT’er, uitgegroeid tot een multimediaal merk met twee miljoen paginaweergaven per jaar, 25.000 likes op Facebook, 3.000 volgers op Instagram en een succesvolle podcast. De ruim vijftig koppen tellende redactie zorgt elke dag weer voor nieuwsberichten, reviews, concertverslagen en interviews en geeft kaartjes weg voor concerten in de kleinste zalen tot de grootste velden. In deze rubriek blikken we regelmatig terug op onze geschiedenis.Lees verder ›
Entry bracht eerder dit jaar met Detriment een knakenhard hardcore/punk (knakenhardcore?) debuut uit. Eerder al verschenen er een demo en twee EP's. Hoogste tijd dus om frontvrouw Sara G. aan het woord te laten over dit stukje bruut geweld. Omdat men in Los Angeles nog ligt te tukken wanneer wij wakker zijn en andersom, werd het een kort interview met audiobestanden.Lees verder ›
Is Marilyn Manson vandaag nog relevant? De shock rocker uit Florida gaat reeds mee sinds 1989 en zal altijd wel ergens behoren tot het nostalgisch tijdperk van de jaren '90 en de vroege jaren 2000. De laatste jaren ligt de Amerikaanse ster wat onder vuur aangezien zijn laatste platen niet nostalgisch genoeg meer klinken. Zo waren er wat vreemde hersenkronkels bij de laatste plaat Heaven Upside Down uit 2017 en duurde het wat bij mij voor ik die kon plaatsen achter The Pale Emperor, waar best wel wat goede nummers op stonden. Met de elfde studioplaat gooit Manson de middelvinger in de lucht, want de man wijkt nog verder af van zijn originele stijl en gaat aardig experimenteren, met zijn befaamde 'feel good'-plaat. Fijn dat het mensen zo pisnijdig gaat maken: ik vind het zelf geweldig.Lees verder ›
Toen niemand oplette openden ergens in Eindhoven de deuren naar de hel en spuwde Satan zelve er een nieuw blackmetalorkest uit. De Gevreesde Ziekte is de naam, Ω de titel van de EP en verder is er louter duisternis wat betreft de bandleden. Er is alleen muziek: twee nummers lang en uitgebracht als digitaal product en op gelimiteerde, handgenummerde tape via de specialisten van Zwaertgevegt. En mensen… mensen… dit is goed hoor.Lees verder ›
Last van levenslust? Die verdrijf je zo met het vierde album van Marche Funèbre. Einderlicht is gemakkelijk het zwaarmoedigste dat de Mechelse doomformatie de mensheid heeft aangedaan. Alleen al het centrale thema is genoeg om je goed humeur in de schoenen te voelen zakken: zelfmoord. Want wat je zelf doet, doe je meestal beter.Lees verder ›
Morgen is morgen, laten we daarom nog even weekendlich doen. We krijegn hulp van Leaves’ Eyes, Awake The Dreamer, Wretched Tongues, Svartghast, Daemon Grey, Jack Slamer, Engst, Rise Against en Savage Annihilation. Lees verder ›
Recent zag ik een reclamebericht voor het nieuwe album van LIK met de boodschap dat dit het beste is wat death metal in 2020 te bieden heeft. Daaronder stond een reactie met de volgende strekking: ‘dus om het beste deathmetalalbum van 2020 uit te brengen hoef je niets meer te doen dan te klinken als de vroege Entombed?’. Wel als dat waar zou zijn, hebben we hier de beste deathmetal-EP van 2020 te pakken. Want jongens (en meisjes uiteraard!), wat worden wij hier teruggeworpen naar Stockholm rond 1990.Lees verder ›
Hoe bespreek je in godsnaam een verzamelaar met maar liefst achttien bands? Het belooft een helse klus te worden, doch misschien wel de moeite om doen daar het hier gaat om een verzamelaar met enkel maar Belgische en Nederlandse bands. En zoals zo vaak kom je bands tegen die je al wel kent, maar ook een hele hoop waarvan je nog nooit hebt gehoord. Daarnaast treed ik behoorlijk buiten mijn eigen comfortzone gezien op deze verzamelaar uitgebracht door de mensen achter rock, metal en new wave bar Hell Awaits in Diest, ook wat subgenres binnen de metal staan, die ik bijna nooit beluister. Je kan het op ze minst bijzonder noemen. Voor ik de muziek fileer, toch even duidelijk maken dat de CD erg professioneel is uitgegeven en vergezeld wordt door een extra mooi boekje waarin je alle bandinfo kan terugvinden. Handig!Lees verder ›
Het zevende studio-album van deze Oekraïners handelt over de periode eind 1920, in hun geboortestad Kharkiv. Blijkbaar stond er in die tijd in deze stad een huis gebouwd in de vorm van een C. Deze letter staat voor “Слово” of "Slovo" wat "Woorden" zou betekenen. Dit gebouw huisvestte toen een hele verzameling kunstenaars alleraard. Deze mensen werden ergens in 1933 opgejaagd wild en werden verbannen, gevangengenomen of zelfs gedood. Je kreeg dus ergens een "Renaissance" binnen de Oekraïnse cultuur. Dit hele gebeuren is het vat van inspiratie voor het album Where The World Acquires Eternity.Lees verder ›
