Headlines

Forever Falling - bestaande uit de Amerikaan John Suffering en de Italiaan Tullio Carleo - komt na het in 2021 verschenen debuut Suspended Over The Immanent met opvolger The Determinism Of Essence In Matter. Over filosofische albumtitels gesproken: deze zes nummers gaan over alle menselijke pijnen die u maar kan verduren. Klaagzangen dus, in een atmosferisch omhulsel van funeral doom. In het bijzonder geschikt voor fans van Shape Of Despair, Funeral, My Dying Bride (oude werk), Paradise Lost en Swallow The Sun, aldus de promo. Ben ik even gelukkig dat ik tot die doelgroep behoor, al had ik dit Forever Falling met een dergelijke omschrijving en albumtitel sowieso niet links laten liggen.Lees verder ›

Het is alweer van 2014 geleden dat we van dit Galg uit Nijmegen, Nederland iets mochten aanhoren. De band rond M en O die in zoveel andere bands dan wel projecten hun ding doen bracht in dat gezegende jaar naast twee EP's ook een demo uit. Nu ruim tien jaar later komt dit kwartet met de hulp van het Belgische Consouling Sounds met Teloorgang op de proppen. Vier nummers zullen er rond je hals worden gehangen alvorens je het schavot mag betreden waarop de galg voor je in elkaar werd getimmerd.Lees verder ›

Extremiteiten binnen het muzikale spectrum kunnen we op verschillende manieren duiden. Soms is muziek extreem ontoegankelijk, absurd of voorzien van een idiote hoeveelheid aan vreemde invloeden. En soms is muziek extreem gewelddadig, bizar snel en op gezette momenten melodisch, zonder rustige passages. In de laatstgenoemde categorie past het hier te bespreken debuut Genocidal Bliss of Heaven van het Finse The Lifted Veil. Lees verder ›

In april 2022 was deze nieuwe Belgische band de verrassing van de zaterdag van het Prognosisfestival. In het verslag van hun optreden toen lezen we onder meer de termen: bulldozerriff, melancholie, heavy, meeslepend en overtuigend. Toen collega Michiel Jorissen daarna het debuut Colossal Gods besprak, was hij al even enthousiast: progressieve sludgemetal om U tegen te zeggen (u weet, wij Michielen zijn altijd beleefd). En nu is de band terug met Karma Collision, een album dat het minder van de verrassing moet hebben, maar waarop wel sprake is van een stevige "verdiepingsslag".Lees verder ›

Soms, heel soms laat ik me verleiden door een ander muziekgenre dan black metal. Soms, heel soms gebeurt het dat ik eens luister naar ander extreem lekkers. De redenen hiertoe zijn vaak vrij simpel: ofwel ligt de muziek zo gemakkelijk in het gehoor dat ik lekker kan meezingen of - brullen, ofwel is het vooral het artwork dat opvalt en me aantrekt. Dit laatste geldt voor het Nederlandse funeraldoomgezelschap ...and.so.civilization.strides.on... .Lees verder ›

IJsland is een vakantiebestemming die een diepe indruk op mij heeft gemaakt. Het land is nog mooier en woester dan ik had verwacht, voordat ik er in het voorjaar van 2023 met mijn gezin naar toe ging. Naast het feit dat het dus een fijn land is om bijvoorbeeld een roadtrip te maken, komen er ook goede en soms zelfs uitstekende bands vandaan. Vandaag bespreek ik het werk - van wederom - een nieuwe band uit het magische land: DrungiLees verder ›

Construct of Lethe. Het bouwsel van vergetelheid. Lethe was in de Griekse mythologie de godin van de vergetelheid en tevens een van de vijf rivieren in de onderwereld of het dodenrijk, waaruit de doden drinken om hun aardse leven te vergeten. Tijdens het leven kan vergetelheid ook een rol spelen en vaak is dat geen gekozen pad. Als je langzaam in de vergetelheid raakt dan kan het vaak nare mentale gevolgen hebben voor die persoon.Lees verder ›

Een tijd terug recenseerde ik de EP van Cairns. Ik vond die EP vrij goed, dus wilde ik een fysiek exemplaar aanschaffen. Om de verzendkosten uit Engeland het enigszins waard te maken, besloot ik wat items erbij te bestellen. Daarbij zaten er twee van Ba’al. Dat was mijn eerste kennismaking met de band en dat was een fijne. De band opereert op het snijvlak van post- en black metal en hanteert daarbij ook nog wel wat stijlvreemde elementen, waaronder een overtuigende en vol pathos zittende cleane zang.Lees verder ›

In 1982 stonden de heren van het Amerikaanse Americade in Amerika op het podium. Nu, meer dan veertig jaar later, is de opname van dit optreden op een fysieke geluidsdrager verschenen. Reden genoeg om deze oude-school rock and rollers van een luisterbeurt te voorzien.Lees verder ›

IEI of beter geschreven Ignoramus Et Ignorabimus, vrij vertaald "wij weten het niet en willen het niet weten", bleek een EP afkomstig uit Polen gemaakt door de heren in Zørza. Hellven iets gemakkelijker uit te spreken, is nu ruim één jaar later de eerste plaat. En zoals zo vaak met Pools materiaal zit ook hier Godz Ov War Productions weer met een neusje en een paar tengels tussen. Of het terecht is, lezen jullie op het einde. Wat wel is, is dat op hetzelfde moment ander Pools blackmetalgeweld op ons wordt losgelaten in de vorm van de nieuwe plaat van Königreichssaal. Misschien is het gewoon een aanzet tot een waarlijk zomeroffensief. Want wat is er nu lekkerder dan met een korfje aan gortige releases in je rugzak op vakantie te vertrekken?Lees verder ›

Kvaen, de band rond bandbrein Jacob Björnfot, komt opnieuw met een plaat. The Formless Fires werd deze getiteld. Waar de vorige twee platen The Funeral Pyre (2020) en The Great Below (2020) nog kwamen via het eveneens Zweedse maar kleine Black Lion Records maakt de band nu de overstap naar Metal Blade Records en dat mag je best een verrassing noemen. Alhoewel, de vorige platen waren meer dan degelijk, de band toerde extensief en zal door het vele werk wel opgevallen zijn. Dus, wel verdiend in mijn ogen.Lees verder ›

Waar het vorige album De Doden Rusten Niet In Vrede en de EP Angst nog in eerste instantie in eigen beheer uitkwamen, is er na die laatste release toch een verdere samenwerking tot stand gekomen tussen dit Sittardse Wurgilnō en het Duitse Fetzner Death Records. Krijtland is de titel van het nieuwste album, volgepropt en volgestopt met acht eerder ruwe, rauwe, robuuste blackmetalnummers die in zijn geheel een verhaal combineren van mythes, sages, legenden die zich afspeelden lang, lang geleden in het Nederlands Limburgse landsgedeelte.Lees verder ›

Een nieuwe Italiaanse band van Talamandas (Holy Martyr) en Enharioth (Shardana/The Blacktones) met de naam Astral Fortress. De heren vonden een bassist en een drummer erbij, om samen melodische death/black te maken in de oude stijl. Volgens de promotekst moeten we denken aan een mix tussen '90 jaren bands Dissection, Unanimated en oude Darkthrone gecombineerd met de no nonsens aanpak van Morbid Angel. Mooi verhaal, maar klopt daar eigenlijk wel iets van?Lees verder ›

Dubbel zo elegant, dubbel zo verfijnd, dubbel zo filmisch. Dat is onze rubriek Dubbel Zo Zwaar. Een nieuwe, langverwachte, gevoelige plaat, die simpelweg vraagt om van meer dan één kant bekeken te worden. Deze keer gaat de focus op Les Chants de l'Aurore, het nieuwe album van het Franse Alcest. Yves Pelgrims (favoriete genre: black metal) en Patrick Verhoeven (favoriete genre: dissonant death) laten er deze keer hun licht op schijnenLees verder ›

Duizend-en-een-nacht is een bundeling van verhalen. De vertellingen erin stammen oorspronkelijk uit het Midden-O0sten en dateren mogelijk al van voor de christelijke jaartelling. In de westerse cultuur werden ze pas bekend in de achttiende eeuw en dan voornamelijk als sprookjes. De Fransman Antoine Gallard haalde een aantal verhalen naar Europa en vertaalde ze. De vele erotiek en het hoge alcoholgebruik liet hij uit de oorspronkelijke teksten kuizen, waardoor het sprookjesgehalte veel sterker naar voren kwam. Bekende sprookjes uit de bundeling zijn Aladin en de wonderlamp, Ali Baba en de veertig rovers en Sinbad de Zeeman. Wetenswaardig detail: er zijn geen Arabische manuscripten van Aladin en de wonderlamp en Ali Baba en de veertig rovers, die dateren van voor de vertaling van Galland. Heeft de Fransman ze zelf verzonnen of misschien van anderen gehoord en aan het papier toevertrouwd?Lees verder ›