escort eskişehir escort izmit escort kıbrıs escort maraş eskişehir eskort izmit escort edirne escort

Headlines

Poolse death metal zit in de lift. Er komen de laatste jaren een hoop kwalitatief goede bands uit dit redelijk kleine land dus toen ik het debuut van Unblessed Divine van het label via de post in fysieke vorm kreeg, sprong ik een klein gat in de lucht. Echter, toen ik las dat deze drie heren op hun debuut elektronica toevoegen aan hun death metal werd ik een beetje huiverig.Lees verder ›

Dutch Doom Days keerde voor de 21ste keer terug naar de Baroeg met een indrukwekkende line-up, met Mourning Beloveth als waardige headliner. Dag één bracht ons Sad Whisperings, dat zijn debuut Sensitive To Autumn opnieuw uitbrengt, en Purification uit Portland. Dodenkrocht zorgde voor een fijne afwisseling in de line-up met zijn interessante mengvorm van black metal en doom. Ook OLTAS werd een podium gegeven en vergeten we zeker niet het eerbetoon van VIIHB aan Luce Vee.Lees verder ›

Nu-metalband Slipknot heeft weer eens een gemaskerd lid ontslagen. In een koud en kil bericht laat de band weten dat de wegen met drummer Jay Weinberg zijn gescheiden. Weinberg trad in 2014 toe tot de band als opvolger van oerlid en mede-oprichter Joey Jordison. Hij speelde mee op de albums .5: The Gray Chapter, We Are Not Your Kind en The End, So Far. Lees verder ›

Goddomme wat heb ik hier nou weer voor zwarte duisternis aan mijn fiets hangen? Een Nigrum Tenebris die een bende geesten aanroept, Miasmal Spirits welteverstaan. Dit is het tweede album van deze Duitse band uit Kassel. Een uitgave onder het eveneens Duitse label Northern Fog Records. En waar de band tijdens het eerder uitgebrachte debuut I Am The Serpent nog bestond uit een duo, lijkt het er nu op dat er sprake is van een vierkoppige bezetting. Het debuut werd door collega-redacteur Joris overigens als wat monotoon en saai bestempeld. Niettemin spreekt hij wel over rauwe pure black metal met een aantal goed uitgewerkte ideeën, iets met de pijn des levens en een slang ofzo.Lees verder ›

Dubbel zo bruut, dubbel zo doods, dubbel zo leuk. Dat is onze rubriek Dubbel Zo Zwaar. Een nieuwe, zwaar geanticipeerde, loodzware plaat, die simpelweg vraagt om van meer dan één kant bekeken te worden. Daarnaast zouden de redacteuren elkaar de tent uitvechten om te bepalen wie uiteindelijk het gouden lot in handen krijgt. Deze keer behandelen we Cursed Mortality van Carnation. MrJingles (favoriete genre: alle verschijningsvormen van death) en MaartenO (favoriete genre: metalcore/deathcore) gaan deze keer aan de haal met deze rubriek.Lees verder ›

Het Finse Amorphis is op toer om het laatste album Halo te promoten en doet ook Nederland aan voor een show. En wie nemen zij ditmaal mee? Niemand minder dan (en alweer!) het uit IJsland afkomstige Sólstafir en het Finse Lost Society. Op 29 oktober mag Tivoli in Utrecht dit melodieuze en atmosferische pakket verwelkomen. Redacteur Cor reist af naar Utrecht om dit alles in woord vast te leggen.Lees verder ›

Het spreekwoord ‘blaffende honden bijten niet’ betekent zoveel als ‘wie dreigt, is ongevaarlijk’. Maar durf jij een hond die diep grommend zijn tanden ontbloot helemaal te vertrouwen? Ondanks dat het - zo heb ik me laten influisteren door connaisseurs als Martin Gaus en Cesar Millan - veel verschillende redenen kan hebben waarom een hond besluit zijn tanden te laten zien, wordt het in de meeste gevallen toch vaak als een overduidelijke waarschuwing gezien. ‘Ik zet mijn tanden in je, als je niet achteruit gaat.’Lees verder ›

Despite The Rise Of The Sun is de tweede plaat van het Amerikaanse, uit New York City afkomstige, jeugdige combo dat zich Solemn Vision noemt en perfect op stal zit bij het Zweedse Black Lion Records daar het melodische death metal speelt. Als je kijkt op de webstek van deze band alwaar het per bandlid weergeeft welke bands en welke muzikanten een invloed op hen hadden, dan mag je gerust stellen dat de groten der Aarde worden vermeldt. De vraag is wat hoor je hiervan terug in de muziek? Ik ben dan altijd streng, want klakkeloos kopiëren, overschrijven, overtekenen dat kunnen we natuurlijk allemaal. Het is dan de kunst om er toch een eigen kleurtje, randje of kantje aan te geven.Lees verder ›

Ergens ten noordoosten van de hoofdstad Ljubljana, en dan zitten we in Slovenië, liggen in een brede perimeter Domžale, Šoštanj en Celje. Uit deze brede regio in het prachtige Sloveense land, komt de blackmetalband Cvinger. Ruim zeven jaar na Embodied in Incense komt hij met Doctrines By The Figures Of Črnobog. De vorige plaat waarvan sprake bereikte onze schrijftafel niet maar de plaat daarvoor The Enthronement ov Diabolical Souls wél. Collega Yves vond het een zielloos, te herkenbaar klinkend schijfje. Je kan dan ook terecht de vraag stellen wat jaren van contemplatie met de band en de muziek gedaan heeft. In ieder geval gaan we het zo weten. Het Poolse Via Nocturna-label was wel eventjes vergeten ons een digitaalpromootje te sturen, vandaar dat het toch even duurde alvorens de plaat die al in augustus van dit jaar uitkwam, van een zinnig tekstje kon voorzien worden.Lees verder ›

Als de hitte het land weer verlaat en de blaadjes weer van de bomen dreigen te vallen dan is de tijd weer aangebroken om wat meer van neerslachtige muziek te genieten. Dat lukt immers bij achtendertig graden in de schaduw toch wat minder goed. Ik begin dan altijd met het zoeken naar nieuw creatief talent op het gebied van muziek met een melancholische of/en depressieve insteek. Heerlijk om in te zwelgen wanneer u over genoeg zelfmedelijden beschikt. Iets in de trant van "het leven is kut en daarna gaat u dood". Er zijn nog voldoende bands over die dit soort "mooie" muziek maken. Zo tref ik tijdens mijn zoektocht het Italiaanse Notturno. Aangezien het Italiaans een eenvoudig taal is, heeft u vast begrepen dat de Nederlandse vertaling "nachtelijk" is. Het tweede album Inside is het hier te bespreken werk. Het debuut Obsessions bleef op Zware Metalen onbesproken en ik maak nu ook voor het eerst kennis.Lees verder ›

De start van de winter, een heerlijke periode van duisternis en koelte. Voor de Kelten ook wel Samhain: het moment waarop de grens tussen de onder- en bovenwereld het dunst is. De perfecte naam voor een metalfestival dat  bezoekers uit heel Europa aantrekt met zijn speciale selectie bands uit het extreme metalgenre. Het tweedaagse festival strijkt voor deze editie neer in de Limburgse hoofdstad, waar de Muziekgieterij het podium biedt aan talrijke black-, doom- en industrial metalbands. Zware Metalen was erbij op de zaterdag.Lees verder ›

Brainstorm Festival in Apeldoorn trekt dit jaar een recordaantal bezoekers. Eerder deze week verbrak de organisatie het eigen record qua bezoekersaantal voor de vrijdag, maar inmiddels is ook op de zaterdag een nieuw record gevestigd. Mogelijk verkoopt het festival dit jaar uit. Lees verder ›

dB's is weer even uit de brand: het kan tot 1 mei 2024 op de huidige locatie blijven: het huurcontract is nog één keer verlengd. Het is nog steeds niet helemaal zeker dat aan het eind van de nieuwe periode een verhuizing wacht, maar de muzikale broedplaats heeft goede hoop dat dat gaat lukken. Lees verder ›

Pénitence Onirique uit Frankrijk neemt ons met zijn derde album Nature Morte mee naar de krochten van de menselijke ziel, naar die plaatsen waar bij de man "het verlangen tot" ontstaat. Elk album maakt deze band er een soort themaplaat van ook nu dus weer. De vorige twee platen zijn me toch gedeeltelijk ontgaan. De heer Bart pikte in 2016 nog wel V.I.T.R.I.O.L op maar Vestige uit 2019 bleef onaangeroerd. Melodische black metal uit de Franse school kan je natuurlijk moeilijk laten liggen, ook als je weet dat het Les Acteurs De L'Ombre label achter de band staat, is dit een extra reden om deze nieuwe plaat te beluisteren.Lees verder ›

De schemering is het moment waarop het licht overgaat in de donkerte (of andersom). Dag wordt nacht en nacht wordt weer dag. Vaak kleurt de hemel tijdens de schemering naar de meest intense, fraaie tinten, om uiteindelijk helemaal over te gaan in pikkedonker. We spreken immers niet voor niets over zo zwart als de nacht. Nu we de kortere dagen ingaan, komt de schemering steeds vroeger. De schemering blijkt voor veel mensen ook een moment te zijn waarop mijmeren de overhand neemt, een moment waarop de gedachten ontspannen gaan dwalen en ingevingen plotsklaps binnenkomen. Maar is het fijne daar niet van is dat je er helemaal niets mee moet; het is immers maar mijmeren, toch? De nieuwe EP Songs Of The Dusk van de Finse grootmeester van de melancholische, melodieuze death Insomnium heeft eenzelfde effect op me.Lees verder ›

We moeten diep in de archieven van Zware Metalen om de allereerste recensie van het Oostenrijkse Serenity terug te halen. Het debuut Words Untold & Dreams Unlived werd in 2007 beschreven. Het was de start van een band die eigenlijk nooit volledig bij het grote publiek is doorgebroken. Het kritisch besproken Fallen Sanctuary uit 2008 was de opvolger. Hierop neemt de band deels afscheid van zijn avontuurlijke inborst, om zo in de grijze massa op te gaan, volgens de toenmalige redacteur.Lees verder ›

De kleur van regen is natuurlijk paars. Dat weten we al sinds Prince daar in 1984 een liedje mee vol kermde. Maar Prince is dood en de Nederlandse extreme metalscene leeft. Muzikanten duikelen over elkaar heen om van het ene bandje naar het andere project te hoppen en The Color of Rain is daar het nieuwste voorbeeld van. Dit gezelschap komt voort uit Zwotte Kring: een klein collectief aan ondergrondse muzikanten die elkaar gevonden hebben in een voorliefde voor doorgaans zwartgeblakerd (post-) metaal. Daarom treffen we nu aan: Floris Velthuis (bas, drums en toetsen) van Asgrauw, Schavot, Meslamtaea en Sagenland en zanger Devi Hisgen (Cthuluminati, Teitan). Geestelijk vader van The Color of Rain is evenwel Gerhans Meulenbeld (Sad State of Decay, ex-Incission, ex-As Empires Fall), die als gitarist verantwoordelijk is voor de muziek en teksten.Lees verder ›