Ach ja, soms denk ik ook wel eens dat ik de prins op het witte paard ben. Dan kom ik thuis, zwier ik mijn spullen over het muurtje en roep ik naar mijn vrouw: “Je prins is thuis!”. Hoe blij mijn vrouw dan wel niet is, moet ik je vast niet vertellen. Waarom spreek ik over een prins? Tja, kijk even naar het hoesontwerp van deze Amerikaanse vrienden van Unwell. Hun meest recente plaat kreeg de titel Allegoria mee en als je wat gaat grasduinen in hun videoclips dan komt er wel eens een ridder passeren. In 2020 brachten deze heren nog New Moons uit en in 2023 Trial & Error, het voorlaatste album.
Iedereen van jullie denkt dan bij zichzelf: “Is dit alles wel te veréénzelvigen met black metal?”. Natuurlijk niet. Ieder van ons, elke reviewer en ik dus ook, heeft een soort van schuldig pleziertje als ik het zo vrijelijk mag vertalen. Metalcore met een emorand, dan wel een streepje punk met een abrasieve korst of net poppunk, luistert soms even gemakkelijk en vlotjes weg. Zo ook de muziek van deze vier vrienden. Het bleek theaterstudent Copley te zijn die initieel met de hulp van Bender en Mandel de kat de bel aanbond.
Het gaat over liefde en ik weet niet wat nog allemaal. Het hapt allemaal lekker weg alsof je met je vrouw op een terrasje zit en elkaar nog maar eens duidelijk maakt waarom jullie toch voor elkaar gemaakt zijn. Nananaaa, laallaaa… Je begrijpt me wel. Het perfecte zangwerk van de heer Copley kan je doorheen het gehele album bewonderen. Airless, maar ook Throne Of Velvet Roses en Craven zijn wel de beste voorbeelden om dit te onderstrepen. Nummers als Plague of Conqueror zijn dan weer wat bruter, met in dat eerste stevig riffwerk, een bas met wat extra distortion en typisch schreeuwlelijke vocalen. En in dat tweede nummer hoor je zelfs opzwepende drumdynamieken met een korte breakdown; gek lekker! Op Magna Carta laat de heer McLaughlin horen dat hij ook over begenadigd voetenwerk beschikt.
Het Amerikaanse Unwell raakt bij mij een gevoelige snaar middels zeemzoete, gladde emopunkrocknummers die verzameld staan op dit Allegoria. Soms mag je best eens je gevoelige kant laten zien. Een man is ook maar een mens die moet omgaan met emoties in dit tranendal dat we leven noemen. Wat ben ik toch een poëet, sic.
Score:
90/100
Label:
Pure Noise Records, 2025
Tracklisting:
- Miracle
- Airless
- Plague
- Trip The Wire
- Conqueror
- Throne Of Velvet Roses
- Craven
- Magna Carta
- Torture
- Armor
Line-up:
- Matt Copley – Zang
- Chris Mandel – Gitaar
- Drew Bender – Bas
- Connor McLaughlin – Drum
Links: