Headlines

Het Britse Fellwarden is een decennium geleden ontsproten uit het brein van Fen-frontman Frank Allain, alias The Watcher. Nou is Fen bij mij altijd ergens blijven bungelen onderaan de subtop van de atmosferische (post-)black. Uitstekende band, maar pas op hun zevende plaat Monuments to Absence uit 2023 wist men me pas echt te overtuigen. Fellwarden legt de nadruk meer op sfeer en epiek en op het derde album Legend: Forged in Defiance pakt de heer Allain dit verder op.Lees verder ›

Evulsion is een internationale deathmetalband, die in 2019 werd opgericht. Initiatiefnemers hiervoor waren de Let Patrick Gapeev, die zang en gitaar op zich neemt, en de uit Rusland afkomstige gitariste Elena Verrier. Fanatieke YouTube-volgers kennen haar misschien van haar YouTube kanaal, waarop ze bekende metalnummers covert op haar gitaar. Nummers van onder andere Carcass, Cryptopsy, Death, Sepultura, Slayer en Suffocation trekken op het kanaal aan je voorbij. De band wordt gecompleteerd door de uit Litouwen afkomstige bassist Alex Potapov en de Amerikaanse drummer Chris Dovas. Die laatste naam doet wellicht een belletje rinkelen; hij hanteert ook de drumstokken in Firewing en Testament, en hij vergezelt de band Vital Remains als zij op tour gaan.Lees verder ›

Het Nederlandse Soulseller Records weet wel waar het goede vlees vandaan te halen. Dit Nadsvest is een samensmelting van Servische en Nieuw-Zeelandse achtergronden. Nochtans doet de titel van het album, Slovo Meseca I Krvi, vermoeden dat vooral het Servisch de bovenhand haalde. Nadsvest is de band van S, ook bekend onder de naam Atterigner actief in Gorgoroth en A, actief in Barshesketh. De black metal die de heren gefabriceerd hebben is een combinatie van eerste en tweede golf black metal afgekruid met wat andere beestachtige onderaardse klanken afkomstig uit de heavy metal en Servische folk.Lees verder ›

Resurge is een Portugese deathmetalband die opgericht is door voormalig bandleden van de band Underneath. Inmiddels is die band opgeheven en heeft de band waar we hier over recenseren in 2021 een eerste debuut EP uitgebracht met de titel Breeding in Vain. Het debuutalbum heeft de zeer passende titel Resurge From Underneath meegekregen. De tekstuele ofwel conceptuele verhandelingen op dit album vertellen het verhaal van een personage dat in een wereld is geboren waar mensen geproduceerd worden in couveuses. Een rijk dat overspoeld wordt door verwrongen, demonische monsters, waarin de persoon tracht te overleven in het aangezicht van een meer en meer vijandige omgeving. Klinkt allemaal nogal futuristisch. Bij een dergelijk concept verwacht ik dan ook technische, progressieve death, maar we krijgen op dit debuut old-school death voor de kiezen.Lees verder ›

Waar blijft de tijd toch? Het Australische Pestilential Shadows is toe aan zijn zevende album. Zoals onder andere collega redacteur heer Alfvoet al beschreef is er heel wat kruisbestuiving gaande in de blackscene van de Aussies. Zo weten wij dat Nazxul, Austere en Germ niet in absolute zin op elkaar lijken qua uitvoering, maar dat er door de jaren heen wel wat overdracht is geweest tussen de leden van de ene en de andere band. Laat ik voorop stellen dat er voor mij persoonlijk niets boven Nazxul gaat als we het hebben over waanzinnige sterke black uit het land van de kangoeroes. Al kon ik met diens laatste plaat Irkalla maar weinig beginnen. Iconoclast is voor mij daarentegen verplichte kost, wanneer u zich eens tegoed wil doen aan razende black. Maar goed, ik dwaal wat af van de essentie, een duivelse hamer dus in dit geval. Eerder verschenen de volgende recensies op Zware Metalen over het plaatwerk van Pestilential Shadows: In Memoriam, III Omen, Depths, Ephemeral en Revenant. Het is even de vraag waar dit Devil's Hammer ons gaat brengen, horen we vooral een stuk onversneden agressie of toch ook wel wat meer melancholische uitspattingen?Lees verder ›

We hebben hier te maken met een band die zichzelf gedurende 2023 voor het hele jaar heeft opgesloten, om nadien met een twintig minuten durend album op de proppen te komen. Het heet dan ook nog At Full Force, moeten we dat serieus nemen? Nou als we naar de tracktitels kijken schijnbaar niet. En ondanks het feit dat ik best wel wat humor kan waarderen, ga ik toch even serieus in op dit debuut van Gore Force V. De band is afkomstig van Zwijndrecht, Antwerpen (België) en mengt de boel aan elkaar met een heel aantal geestige samples en grappige tussenstukjes. Of dat uw smaak is, maakt verder helemaal niet uit, deze gasten doen het gewoon.Lees verder ›

Aspernamentum is een nieuwe Satanische blackmetalband uit Zweden. Meesterbrein en enige bandlid is hier D. Johansson. Primal Judgement Manifesto is een EP met vier nummers die de essentie rond Satanisme zou moeten verduidelijken. Kijk je naar 's mans onlinepagina's dan vind je niet noodzakelijk veel extra informatie maar lees je wel en ik citeer: "With The Moon As The Sun. With Fire As Water. With Blood As The Vern Breath Of Air. Praise The Foundations Of Blessed Inner War." Daar kunnen we wel mee verder denk ik.Lees verder ›

Codex Mortis werd in 2021 nog bestempeld als een prima band door collega Remco en dit naar aanleiding van de debuutplaat What Befalls Of Tainted Souls. Deze band bestaande uit leden uit de brede rangen van de Nederlandse extreme metalscene bleek nog zoekende naar hun eigen stijl, hun eigen tronie. Hopelijk hebben de heren dat facies gevonden op de opvolger die de titel Tales Of Woe meekreeg en nu niet meer via Vidar Records maar via het Zweedse Black Lion Records uitkomt. Hopelijk komt het goed voor dit kwintet.Lees verder ›

Een nieuwe Evergrey is voor mij altijd iets speciaals. Sinds Solitude - Dominance - Tragedy, uitgebracht in 1999 en dus een kwarteeuw geleden, draag ik de band in het hart. Met Theories Of Emptiness brengen de Zweden ons hun veertiende - jazeker, veertiende  - album sinds debuut The Dark Discovery in 1998 het levenslicht zag. Ook al was misschien niet elke release even sterk, het valt niet te ontkennen dat de band steeds kwaliteit en emotie levert en in het recente verleden vooral met The Atlantic en A Heartless Portrait (The Orphean Testament) bijzonder sterke albums afleverde. En godmiljaar nog eens aan toe, lieve lezers, ik weet niet hoe de band het doet, maar Evergrey blijft gewoon ijzersterk doorgaan. Lees verder ›

Gelukkig, ze staan er weer op. Waarom ze op de hoes van het vorige album Dealin’ Death (2021) ontbraken, is me een raadsel. Op zich doet het antwoord er ook niet toe; ze zijn terug. Na The Guillotine (2017) en Ghastly Waves & Battered Graves (2019) maken de in zwartleren handschoenen gehulde handen met het bebloede mes hun rentree op het nieuwe album Sentinels. Ze passen ook perfect bij de thematiek van de albums van de Duitse speedmetalformatie Vulture: bloed en horror. En ondanks dat het een eigenschap van eigenlijk alle gieren is om zelden tot nooit prooien aan te vallen en zich met alleen kadavers te voeden, slaat het vijftal uit Dortmund de vleugels uit en stort het zich vanaf de eerste seconde boven op hun slachtoffer. “... our thirst for blood is difficult to quench.” (“... onze dorst naar bloed is moeilijk te lessen.”), zegt gitarist Stefan Castevet met een knipoog. Bloed zal er vloeien...Lees verder ›

Mijn rol als influencer van de meteorologie kan ik wel vergeten. Vier jaar geleden stelde ik voor om de volgende gure poolwind Tsatthoggua te noemen. Een snelle zoekopdracht op het wijde web leert dat ondertussen geen enkele storm Tsatthoggua is genoemd. Wat wel goed nieuws is? We Are God, het nieuwe album van deze blackmetalsadomasochisten. Osmose Productions uit Frankrijk mag het uitbrengen.Lees verder ›

Het is zo dat de black/doom metal van deze Polen van Gurthang al acht volwaardige platen weet vol te zetten. De vorige albums, met name Ascension (2019) en Hearts Of The Hollow (2021), komen net als dit Martyrium via het Belgische label Immortal Frost Productions. Je mag er dan ook direct van uitgaan dat alle uitgaves van een bijzonder goede kwaliteit zijn, zowel de CD als de vinyl versies van deze meest recente plaat.Lees verder ›

Project 11 is het tweede (conceptuele) album van de Franse progressieve heavymetalband Symakya. De heren gaan prat op complexe toestanden die zich niet enkel beperken tot instrumentale krachtpatserij. Zo lees ik onder andere in de bijgesloten promotekst: "We hebben een universum van verovering gecreëerd, bestaande uit overtuigingen en mythologie: een soort van metafysische of ufologische denkwijzen die de mensheid door de hele geschiedenis heen omgeven. Met het Project 11 stellen we een innerlijk avontuur voor dat spreekt van een "zoektocht naar tekens ", een bewijs om de menselijke evolutie, de menselijke complexiteit en de weg naar de waarheid te vinden". Nu geven concepten meestal wel een bepaald richtingsgevoel, toch kan ik hier maar weinig van maken. Maar daar heeft de band ook wel een oplossing voor, want de nummers zijn allen voorzien van een (zeer) uitvoerige beschrijving.Lees verder ›