Headlines

Funeral Baptism is een blackmetalband uit Roemenië, je weet wel: het land waar graaf Dracula in Transylvanië zijn kasteel had. Nochtans een van de meest duistere plekken in Europa en daarmee letterlijk een goede voedingsbodem voor het muzikale genre. In Solitudine is het tweede album en boort zware thema's aan: menselijke introspectie, geestelijke vervreemding en existentiële eenzaamheid. Er zijn mensen voor minder doorgedraaid.Lees verder ›

Ik heb nog nooit het stadje Plock in Polen bezocht. Misschien is er wel een aantal onder jullie die me hier meer over kan vertellen. Merk ik even fijntjes op dat dit schrijfsel geen aardrijkskundeles omhelst natuurlijk. Varnheim, want zo heet de band waarover we spreken, komt met album nummer drie na Varnheim (2019) en Aura (2022). Voor een band die in 2012 zou opgericht zijn is dit nogal dunnetjes te noemen, maar kom. Dit Void dat uitkomt via het eveneens Poolse Godz Ov War Productions omvat vier langere nummers.Lees verder ›

Myr is een duo en komt uit Noorwegen en dan moet je natuurlijk niet vragen wat voor muziek we op dit debuutalbum Helvegen zouden kunnen tegenkomen. Vermoedelijk is het een mengelmoes van ijskoude klanken uit het Hoge Noorden vermengd met melodische blackmetalelementen overgoten met wat traditionele karakters. Iets wat je zou kunnen distilleren uit de verwijzing naar bands die voor hen twee van invloed bleken, met name Bathory, Dissection en Satyricon.Lees verder ›

Ancestral Sin is een band uit Friesland en werd opgericht in 1990. De rij aan demo's, splits en EP's werd onderbroken doordat de band tussen 1996 en 2018 op non-actief stond. Vanaf dat jaar zou het nog tot 2022 duren voordat het debuutalbum uit zou komen. Tijdens een proeverij in de bierbrouwerij in Sneek kreeg ik door een van de bandleden een exemplaar van het nieuwste wapenfeit in handen. Het ding is van rood gekleurd vinyl en bevat vier nummers.Lees verder ›

Hellevaerder is al lang geen nobele onbekende meer in de blackmetalondergrond.  Fakkeldragers is wel maar album nummer twee na het erg sterke In De Nevel Van Afgunst uit 2022 dat samen met de band werd uitgebracht door Zwaertgevegt. Vrouwe Visser keelt als de beste terwijl de vier andere gekapte heren waaronder de heer Bleumink stevig van jetje geven. Ik geef nog mee dat we deze laatste heer ook kennen van zijn soloproject Duindwaler en dat hij een bezige bij is staat buiten kijf. Recent nog werd hij gespot met de heer Velthuis (Asgrauw, Schavot en zo vele anderen) om iets nieuws in elkaar te timmeren.Lees verder ›

Fijne metalmannenclub Necrotesque is weer terug met nieuw plaatwerk. Love and Pieces is officieel een split met de collega-herriemakers van Gravestone uit Zweden. Voor de mensen die graag een fysiek product in handen hebben is het ding op CD verschenen en dat maakt het een split want in de digitale variant is het weggezet als twee singles. Behalve dan op YouTube, want daar biedt Gravestone het weer wel als split aan.Lees verder ›

Soms krijg je als reviewer tonnen informatie, soms krijg je helemaal niks en moet je zelf je plan maar trekken. De info die ik het liefste heb is deze die kort, krachtig en bondig is neergeschreven in een prima promofoldertje. Ook nu slaagt het Duitse Vendetta Records, in samenspraak met Against PR promo, erin dit te doen. Het zal natuurlijk ook weer een slok op de borrel schelen dat het gaat om een blackmetalband die me tot op heden nog niet bekend was. Ditmaal heb ik het over Empeiria, een Duits tweetal, π & η om meer precies te zijn, en deze beide duistere heerschappen hebben The Ascent: Szenen der Katharsis in elkaar gedraaid.Lees verder ›

Als je als band meegaat vanaf 2008 en toe bent aan je vierde volledige album dan ben je wel een beetje een vaste waarde aan het worden in de scene. Zeker als je uit België komt, waar je nu niet bepaald over de deathmetalbands struikelt. Dit betekent ook dat er kwaliteit van je wordt verwacht. Met elk album wil je als band groter worden, stappen maken, de oudere fans behouden en nieuwe voor je winnen. Adel verplicht, of zoiets. We zijn dus benieuwd of Reject The Sickness aan de verwachtingen kan voldoen.Lees verder ›

Eén van de meest creatieve breinen binnen de underground heavy muziek is toch wel de in Finland woonachtige Brit Mat ‘Kvohst’ McNerney. Ooit zanger bij blackmetalbands Code en Dødheimsgard, het brein achter postpunk/deathrock-collectief Beastmilk, nu Grave Pleasures en tegenwoordig actief met onder andere The Deathtrip en een enorm graag geziene gast op Roadburn. Momenteel gaat zijn meeste tijd en energie naar Hexvessel, een van oorsprong psychedelische folkrockband waarmee hij sinds het in 2023 verschenen Polar Veil de blackmetalinvloeden weer heeft omarmd. Dit tot groot genoegen van ondergetekende.Lees verder ›

Het Italiaanse screamo-viertal Stormo heeft de vaart er goed in zitten. Anderhalf jaar na de prima plaat Endocannibaismo verschijnt alweer hun nieuwste worp Tagli/Taglee. Een plaat die is gemaakt terwijl de band op tour was. Daar is ook gelijk het thema van de plaat: elk nummer van dit album is een schets van wat de band tegenkwam op tour, om op deze manier een breder beeld van de mensheid te schetsen.Lees verder ›

Het is weer even geleden dat Nachtblut voorbijkwam op de redactie, 2015 namelijk met hun plaat Chimonas. Voor de heren zelf was het ook al vijf jaar geleden dat er nog een nieuwe plaat kwam. Misschien is het niet eerlijk naar deze Duitse gothicvampieren toe dat we een plaatje van hen hebben overgeslaan, dus moeten we de nieuwkomer Todschick toch eens even aan de tand voelen.Lees verder ›

Hop, helemaal naar de andere kant van de wereld voor een vleugje verdriet, een emmertje tranen en een diep dal vol menselijk drama en melancholie. Wie van jullie weet al over welke band we het gaan hebben? Austere natuurlijk. Stond ook zo maar eventjes in de aankondigende titel natuurlijk. Als je dat niet had opgemerkt ben je een draaideur of een koekwaus, je mag nog kiezen. Dit duo komt nog niet eens zo lang na zijn vorige plaat, Beneath The Threshold die uitkwam via Lupus Lounge in juli 2024, met plaat nummertje vijf sinds conceptie. Het werkstuk kreeg de titel The Stillness Of Dissolution mee.Lees verder ›

Een cenotaaf (in het Engels: cenotaph) is een leeg graf, monument of tombe opgericht ter ere en nagedachtenis aan een of meer overledenen van wie het stoffelijk overschot ergens anders begraven ligt of onvindbaar is. Het uit San Francisco afkomstige Fallujah geeft een creatieve draai aan het woord en schrijft het met een X: Xenotaph. Ook tekstueel vult de het viertal dit passend in aan de hand van het concept van het nieuwe album: een sciencefictionverhaal dat zich afspeelt in een realiteit na de dood.Lees verder ›

Dat bekt nou niet echt lekker hè, ARV. Als je het uitspreekt zou je piratenmuziek verwachten. Dat is het echter allerminst. Dit zijn Noren en zij spelen een variant op post-metal/hardcore. Met Curse & Courage brengt deze vijf hun debuutplaat uit het is er een waar ze best trots op mogen zijn. Curse & Courage is namelijk een buitengewoon genietbaar album geworden voor mensen die bijvoorbeeld LLNN een warm hart toedragen. Een nóg betere omschrijving van de muziek is wellicht Will Haven meets black metal.Lees verder ›

De vorige EP van het Fins-Nederlandse blackmetalgezelschap Iku-Turso, Ikuinen Tuli MMXXV - volgens mij een heruitgave van eerder werk uit 2018 - heb ik dan toch gemist. Ik ben blijven steken op Ikuinen Kirous, maar ook bij de laatste volledige plaat uit 2022 daarvoor dus: Into Dawnless Realms. Dit collectief zit al een poosje op stal bij het Duitse Purity Though Fire en ook deze EP komt via dit label. Er staan vier eigen nummers en een cover op, ja zelfs van het onevenaarbare, onnavolgbare Emperor als ik het zo maar even zie.Lees verder ›