Finsterforst… ‘Duitse degelijkheid’ is misschien wel een van de betere benamingen voor deze band. Sinds 2004 brengen deze heren namelijk degelijke albums en EP’s uit, waarop zich een fijne blend van folk metal en black metal bevindt (of zoals zij het zelf noemen: Black Forest Metal). Dit jaar bestormen zij de metalwereld met een episch verhaal dat verteld wordt op het nieuwe album, Zerfall.Lees verder ›
Döde Vägar, Döde Drömmar en dan nu Döde Själar. Dode wegen, dode dromen en dan nu dode zielen. Voila, even vlotjes vertaald. Deze Zweedse band, Mylingar, heeft drie releases op zijn conto. Wie achter de band zit, is me echter een raadsel. Dit zootje ongeregeld versmelt death metal met black metal en doet dit tot een vettige en gore brei voor de echte extreme metalliefhebber.Lees verder ›
De testosteron giert nog door het lichaam dankzij het overrompelende festijn van Kiss, maar de tweede dag van Tons Of Rock 2019 belooft minstens zo monumentaal te worden. Omarmd door het old-school geweld van Mayhem, Possessed, Vreid en Vltimas neemt Noorwegen afscheid van Slayer. Tom Araya blijft na afloop minutenlang naar het publiek staren om zijn vertrek te verwerken. De laatste keer Raining Blood, Chemical Warfare, South Of Heaven, Hell Awaits, Angel Of Death... Een leven zonder Slayer is een leeg bestaan. Met een brok in de keel wordt de volgende verslaggeving genoteerd.Lees verder ›
Soms heb je een ontmoeting met iemand die je nog wel even bijblijft. Het interview dat we op Graspop Metal Meeting hadden met Jeff Becerra van Possessed was er zo één. Allereerst is de man samen met enkele anderen verantwoordelijk was voor de geboorte van death metal, naast thrash ons favoriete genre. Nog indrukwekkender is echter zijn levenshouding. Zoals bekend is hij in 1989 deels verlamd geraakt nadat hij door een overvaller werd neergeschoten. Een mens zou van minder verbitterd raken, maar Jeff blijkt vooral dankbaar voor alle mooie dingen die hij nu meemaakt. Hieronder een weergave van het gesprek dat Zware Metalen op Graspop Metal Meeting met de zanger had. Uiteraard ging het daarbij ook over Revelations Of Oblivion, de uitstekende nieuwe plaat die Possessed decennia na de voorganger dit jaar dan toch uitbracht.Lees verder ›
We maken deze vakantie even een uitstapje naar het prachtige Mumbai. Daar komt namelijk de band Sabotage vandaan, die met The Order Of Genocide zijn eerste EP uit brengt. De band is, naar eigen zeggen, geïnspireerd door onder andere Metallica, Slayer, Kreator, Megadeth en dergelijke bands. We starten voorzichtig…Lees verder ›
Drie platen heeft dit kwartet, Hope Drone, uit Brisbane, Australië al uit en met Void Lustre komt er dus logischerwijze een vierde bij. Deze vrolijke bende, die tapt uit het post-blackmetalvaatje, heeft dus ervaring zat. Zeker als je weet dat ze al sinds 2012 vakkundig hun flessen vullen. Ik lees…Lees verder ›
Na het enerverende openingsconcert van Accept met orkest in het operahuis van Oslo begint Tons Of Rock 2019 dan eindelijk. Het voelt gek om een driedaags festival op een donderdag te beginnen, maar het is in dit voornamelijk christelijke land klaarblijkelijk makkelijker om meer dan tienduizend Noren een extra dag vrij te laten nemen dan om een festival op een zondag te organiseren. In het onderstaande verslag dansen we mee met Perturbator, verbranden onze nekken tijdens Behemoth en aanschouwen we het Rebel Extravaganza van Satyricon. Maar aan het einde van de dag weet Kiss ons he-le-maal in te pakken met een weergaloos en volledig ingestudeerd rock-'n-roll festijn.Lees verder ›
De term krautrock werd ooit in het leven geroepen om de experimentele muziek uit West-Duitsland aan te duiden aan het einde van de jaren zestig en begin jaren zeventig. Het was het Duitse antwoord op de psychedelische rock, welke vanuit de Verenigde Staten en Groot-Brittannië wisten te domineren. Aanvankelijk was de term krautrock als spottend bedoeld, bedacht door de bekende Britse plaatjesdraaier John Peel - zijn Peel Sessions leverden wat legendarische optredens op -, maar door de jaren heen werd het een geuzennaam en zelfs een zeer invloedrijke stroming. Lees verder ›
Phoxjaw is al even dwars als de schrijfwijze van de bandnaam doet vermoeden. Het ‘Bristoliaanse’ kwartet patenteert sinds 2017 een uniek geluid geïnspireerd door Cave In, Deftones, At The Drive-in en de eerste platen van Biffy Clyro. Zelf hoor ik er vooral progressieve nu-metal en post-hardcore in, gekleed in een typisch Brits mathrockjasje. Lees verder ›
Na een geslaagde, relatief rustige eerste dag is met de zaterdag het zwaartepunt van Dynamo Metalfest 2019 aangebroken. Maar liefst negen bands treden aan op het podium en het lijkt een “Metalfest der herkenning” te worden. Een aanzienlijk aantal van de bands van vandaag heeft in het verleden al eens een show op de ijsbaan zelf en/of op Dynamo Open Air gespeeld. Sommige van die shows zijn zelfs als legendarisch de boeken in gegaan, zoals de headlineset van Metal Church in 1991 en het eerste grote optreden van Soulfly in 1998. Het boeken van dergelijke acts is een beproefd concept van de organisatie en de trouwe bezoeker van het festival zou niet anders willen. Voor Zware Metalen doet Michiel Hoogkamer verslag. Markus Wiedenmann maakte de foto’s.Lees verder ›
John, The Void uit het Italiaanse Pordenone is toe aan het tweede volwaardige album. De band geniet nog weinig bekendheid en heeft nog maar 1200 likes op Facebook. Ook staan er geen grote shows gepland en is er nog niet buiten de lokale regio getreden zo aan de concertgeschiedenis…Lees verder ›
Alsof er een spiegel in het midden staat. Deze band uit Utrecht (er zijn er bijzonder veel tegenwoordig) brengt na zijn album Teloorgang uit 2014 nu een nieuwe plaat uit via Babylon Doom Cult. Eén enkel nummer telt dit album, goed voor bijna drie kwartier getergde zieleklanken die zowel…Lees verder ›
Het best bewaarde metalgeheim van Nederland is misschien wel Kurb Saatus. Dit gezelschap uit Alblasserdam bestaat namelijk al sinds 1994, maar heeft een discografie dunner dan een plakje kaas op een cheeseburger bij McDonald’s. Wat demo’s (telt niet!), een single en een split met Officium Triste: dat is het…Lees verder ›
Het grootste metalfestival van Noorwegen, Tons Of Rock, besloot voor de editie van 2019 te verhuizen van het pittoreske Fredriksten-fort nabij Halden naar de Ekeberg van Oslo. Bovenop de overblijfselen van de eerste beschaving van Noorwegen en met uitzicht over het moderniserende stadscentrum dat Edvard Munch op angstaanjagende wijze portretteerde, werd een indrukwekkende line-up samengesteld. Met headliners als Kiss, Volbeat en Def Leppard, lokale helden als Satyricon, Mayhem en Gluecifer en internationale zwaargewichten als Slayer, Behemoth en Dream Theater was het festival van te voren al geslaagd. Zware Metalen werd uitgenodigd om namens de Nederlandstalige metalpers verslag te doen en werd vijf dagen lang op sleeptouw genomen door de organisatie. Daarbij hoorde een openingsconcert van Accept in het prestigieuze operahuis van Oslo en een rondleiding over het festivalterrein.Lees verder ›
Thy Art Is Murder uit Australië. Ga je schamen als je ze niet kent. Of beter, haal deze plaat in huis als je ze niet kent. De band is een van de weinige overlevenden van de deathcore-boom, die enkele jaren geleden plaatsvond. Deathcore dus, het genre dat niet genoemd…Lees verder ›
