Headlines

Het regent en waait hard vandaag. Dit zou de perfecte dag zijn om eens rustig te genieten van wat funeral doom op de achtergrond. Ware het niet dat ik The Curse Of Kwányep heb aangezet. Dit is het nieuwe album van de Chileense blackmetalband Xalpen. Gasten met namen waarbij er bij mij in eerste instantie geen belletje ging rinkelen, want Keykròk, Tarem-Keláash en Koch-Keul dat kan iedereen zijn, nietwaar? Totdat ik mij eens verder inzoomde op Metal Archives en die Tarem-Keláash niemand minder blijkt te zijn dan Alvaro Lillo ofwel de live-bassist van Watain. Bij Xalpen doet hij dienst als bassist/vocalist en tezamen met de andere twee heren is het Chileense blackmetal wat we voor onze kiezen krijgen. Grofweg gezegd weet de kenner van de Zuid-Amerikaanse scene dan al wat de kwalitatieve opties zijn; of het is bizar slecht, of je krijgt van die gemene, oververhitte blackmetal te horen met bijbehorende gillende gitaarsolo's. Okay, ik chargeer nu een beetje natuurlijk, maar het is slechts bedoeld om één en ander te duiden.Lees verder ›

De redactie van Zware Metalen wordt al enige tijd bestookt door een heerschap dat zich Mr. Cooger noemt en claimt de zang te verzorgen voor een gezelschap dat schuilgaat achter de naam Von Mollestein. Het blijkt dat collega Al Foet eerder al voor het karretje van de band is gespannen toen anderhalf jaar geleden een split werd uitgebracht met iets dat Prickrott heet. Nu waren de dringende eisen om video’s voor het komende tweede album van het orkest te plaatsen dat naast de heer Cooger wordt gevuld door Dunkelwalt Immerkalt (gitaar/synthesizer) en Dr. West (bas). De beelden voor Jacky Boy en Zwartnacht hadden een hoog DIY-gehalte maar waren vooral voorzien van een unheimische sfeer die ver verwijderd is van het hoge bloemetjes en bijtjes-gehalte waar we normaal op deze site over schrijven.Lees verder ›

In vier nummers, die in totaal achttien minuten van uw en mijn tijd in beslag nemen, tracht Hyperdontia ons wederom te overtuigen met een flinke pot klereherrie. David Mikkelsen brengt de vocalen wat verstaanbaarder dan zijn voorganger. In vergelijking met het eerder genoemde werk is er sprake van een wat transparantere geluidsmix. De receptuur is inmiddels gekend en bestaat uit hakkende brute riffs, vlugge basloopjes om de vingers bij af te likken, doffe ondergrondse drumklopperij, meestal korte maar interessante solo's en een vuile donkere grunt.Lees verder ›

Het Belgische Elusion is al een aantal keer aan bod gekomen op Zware Metalen. Zo nam ik zelf de debuut EP Desert of Enticement onder de loep, en die beviel me erg goed. Veel power, symfonische elementen, brutere stukken en vooral lekkere melodieën. Debuutlangspeler Singularity uit 2019 werd echter niet even enthousiast ontvangen door collega Joris. Persoonlijk miste ik ook de daadkracht en power van de debuut-EP, het was mij ook allemaal iets te netjes. Met The Fundamental Paradox krijgen ze echter een nieuwe kans om te imponeren.Lees verder ›

Eerlijk, de naam Poly-Math klinkt als huiswerk en als hoofdpijnigende moeilijkdoenerij in een markt die al oververzadigd is met veel makkelijkere alternatieven. Hierdoor heb ik de eerste luisterbeurt van dit hele gave album uitgesteld, en uitgesteld, en uitgesteld, en uitgesteld... Maar uitstel is geen afstel en dit ruwe pareltje uit Brighton, Verenigd Koninkrijk, verdient toch wel een recensie op onze site. Als u houdt van verknipte ritmes, potige baslijnen en een vuilere saxofoon dan het slijk dat uit uw restafval drupt dan is dit echt een plaat voor u, avontuurlijke luisteraar.Lees verder ›

Opzij, opzij, opzij! Maak plaats, maak plaats, maak plaats. Wij hebben ongelofelijke haast. Zoals het bekende Nederlandse liedje ons verder vertelt zijn we inderdaad haast te laat. In dit geval eigenlijk al geheel te laat, aangezien Visions Of Infinihility al begin februari uitkwam. Zoals dat met die dingen gaat,…Lees verder ›

1995 was het jaar waarin Finland, Oostenrijk en Zweden toetraden tot de Europese Unie, snackfabrikant Smiths een ware rage onder kinderen ontketende toen het flippo’s aan de zakken chips toevoegde, een kwart miljoen Nederlanders gedwongen moesten evacueren vanwege hoge waterstand, in België de dienstplicht werd opgeschort, Ajax de Champions…Lees verder ›

Spectral Lore is de band van multi-instrumentalist Ayloss. Een Griek die pleit voor open grenzen en hulp aan mensen in nood. We gaan geen politiek standpunt innemen maar de aankomst en de gevolgen van immigratie zijn wereldwijd te voelen en verhitten vaak de gemoederen, ook en misschien nog meer in een land als Griekenland. Een land dat via de Middellandse Zee heel vaak hulpeloze individuen aangespoeld krijgt.Lees verder ›

Walgen … er helemaal klaar mee zijn, er je buik van vol hebben, zo’n afkeer van iets krijgen dat een gevoel van overgeven bij je opkomt. Of zoals de Duitsers zo mooi zeggen: zum Kotzen! Het Deense woord voor walging is afsky. Dan weet je ook meteen waar Ole Pedersen Luk zijn naam voor zijn black metal band Afsky vandaan heeft gehaald.Lees verder ›

U denkt: 'Schrijft die Dypfrys eigenlijk nog wel reviews?' Zeker doe ik dat. Ik was alleen volledig opgezogen door Hellripper en zijn derde plaatje genaamd Warlocks Grim & Withered Hags. Een album met black/speed metal met een old-school gevoel, vol energie en met brede invloeden. Hellripper is het werk van James McBain, een bijzonder getalenteerd en hardwerkend sujet van bouwjaar 1995.Lees verder ›

Ik hoef hopelijk niet meer uit te leggen dat er uit Zweden al decennialang bovengemiddeld veel goede muziek komt. En dat blijft niet beperkt tot een bepaald genre. Van death metal tot stoner rock. Tot dit laatste genre behoort Tidal Wave, een relatief nieuwe band uit Sundsvall die in 2019 hun debuutalbum Blueberry Muffin uitbracht.Lees verder ›

Midden 2021 bracht een onbekend Sloveens duo, dat zich verschuilt achter de initialen N.K. en M.D., een korte EP (slechts twee nummers) uit. Die viel onmiddellijk op door zijn uniek geluid en een uitmuntend gevoel voor sfeerschepping. Want Conversing With Ghosts was een onverwachte onderdompeling in een duistere en…Lees verder ›

Elke cultuur kent ze, brengt ze mondeling of op schrift over en hecht er vaak grote waarde aan: mythen, sagen en legenden. Samen met sprookjes, fabels en broodjeaapverhalen zijn ze, hoewel ze niet hetzelfde zijn, toch onder één verzamelnaam te vangen: het volksverhaal. Ze zijn voor een gemeenschap vaak van grote cultuurhistorische waarde. Met hun fantasierijke, levendige inkleuringen zijn ze vermakelijk om naar te luisteren of te lezen. Maar dat niet alleen: volksoverleveringen bevatten vaak ook een moraal of levensles. Vaak zijn ze gekoppeld aan bepaalde rituelen, bevatten ze een waarschuwing of moralistische boodschap of vormen ze de verklaring voor sociale of natuurlijke fenomenen.Lees verder ›