Het jaar 2019 doet ons inmiddels vooral nog denken aan het jaar waarin de wereld een tikkeltje minder vreemd was én het coronavirus grip op de mensheid kreeg. Ook verscheen aan de start van dat jaar het prima When The World Becomes Undone, het derde album van A Pale Horse Named Death. De ironie.Lees verder ›
Na het knallende Antibiose van grindcoreband Eastwood in 2021 was het niet meer dan logisch om de muzikanten van deze band eens aan de tand te voelen. Leuk weetje: Op het zeventien minuten durende album kreeg je als luisteraar 4.179 snare hits te verwerken. Een kwestie van snel en hard, zoals dat hoort. Zware Metalen sprak met Simon die de plaat van de nodige toelichting voorziet. Hij was meer dan bereid om een uitgebreide toelichting te geven en het album in perspectief te plaatsen.Lees verder ›
Het is alweer meer dan een jaar geleden dat Zware Metalen de ‘death metal battle’ organiseerde. Weet u het nog? Zestig bands streden om de titel van beste deathmetalband aller tijden waarbij alle bezoekers en stemmers op onze Facebookpagina de touwtjes volledig zelf in handen hadden. Omdat Facebook tegenwoordig geen polls meer opteert, maar vooral omdat we het initiatief graag in eigen handen hebben en het jullie iets makkelijker…Lees verder ›
Requiem draait al een kleine vijfentwintig jaar mee en is met Collapse Into Chaos toe aan album nummer acht. De bijgeleverde biografie rept van een band die, op basis van het verleden en de huidige toestand, ziet dat de wereld ten onder zal gaan en al het leven af zal sterven. Dat klinkt ongeveer net zo voorspelbaar en cliché als de paringsdans van een korhoen: het komt met regelmaat voorbij en geneukt wordt er toch wel.Lees verder ›
Een tijdje geleden kreeg ik een heel nette CD in de bus. In een mooi glanzend zwart hoesje, met een stilistisch heel geslaagde coverafbeelding. Een wit geitje loopt erop door het bos en komt daar een vierhoornige bok tegen. Daarboven prijkt het grillige logo van Argesh, gekroond met de omega, de Griekse letter die het einde symboliseert. Daarin prijkt een mystiek pentagram.Lees verder ›
Het Caudijnse Juk was een vernedering die de Romeinen ondergingen in de tweede Samnitische oorlog. Gezien de jaartallen op de albumtitels op La Forche Caudine, refereert Dawn of a Dark Age direct hieraan. La Forche Caudine (De smederij van Caudium) is het zevende werk van de Italiaanse multi-instrumentbespeler Vittorio Sabelli. Hij wordt bijgestaan door een leger aan gastmuzikanten. Het resultaat is muziek voor een zeer, zeer select publiek.Lees verder ›
Nog een nieuwe clip van Blood Red Throne, dat met Transparent Existence opnieuw een clip laat zien van zijn nieuwe album Imperial Congregation. Je kan de video hier bekijken.Lees verder ›
Tundra, dat is een Italiaanse blackmetalband. Opgericht in 2002, bekend van zijn gitarist Pesten, die eigenaar is van Slava Satan Records. Slava Satan Records bracht in 2019 ook deze langspeler uit, The Darkening Sky, die nu opnieuw op cassette door het Nederlandse Knekelput Recordings wordt heruitgebracht. De naam Tundra passeerde al enkele keren op Zware Metalen, bijvoorbeeld tijdens de split met Korium en de recente compilatie van Knekelput Recordings, Deze nieuwe langspeler is de vierde in de geschiedenis van de Italiaanse band, qua splits ligt het aantal veel hoger.Lees verder ›
Een Franse band met een Franstalig album in onze lijst met te recenseren albums: dat valt op en trekt als taalliefhebber snel mijn aandacht. Vlug even googelen: o ja, dat klinkt helemaal niet slecht. Et voilà, Le Berceau Des Dieux (in het Nederlands: de bakermat / wieg van de goden), het debuutalbum van Tentation (vertaald: verleiding) staat op mijn lijstje.Lees verder ›
In een wereld die onder hoogspanning lijkt te staan (komt al dan niet door de stand van de planeten, naar ik begrijp) plant Full Of Hell met Garden Of Burning Apparitions nog maar eens een vlijmscherp mes tussen de schouderbladen van onze “pale blue dot” en begint te draaien. De dolk van dienst is net als op voorganger Weeping Choir gesmeed uit een ijzersterk amalgaam van ouderwetse maar digitaal verstoorde deathgrind, hardcore en elektro. Meer is er niet nodig om in korte tijd - de plaat duurt net geen 21 minuten - stevig wat schade aan te richten.Lees verder ›
Vorig jaar publiceerden we negen artikelen waarin we verzamelaars spraken met een collectie aan items van één specifieke band. Dit kwam tot stand na een oproep op Facebook. De serie werd goed ontvangen en daarom geven we er in 2021 graag een vervolg aan. Dit jaar gaan we alleen nog een stapje verder: een nieuwe reeks met verzamelingen, waarvan het merendeel bestaat uit verzamelaars buiten de grenzen van Nederland en België! Eerder verschenen er al collecties van onder andere Behemoth, Type O Negative, Hatebreed en Death. In deze tiende aflevering presenteren we met trots een verzameling van het Engelse Paradise Lost.Lees verder ›
Wie had dat enkele weken terug voor mogelijk gehouden? Een indoorfestival, met echte bands zonder afstand te hoeven houden! Op Soulcrusher in Doornroosje in Nijmegen was corona gewoon weer dat gele biertje en was de duistere kant van de metal het virus waar de bezoekers aan leden. Zware Metalen stuurde Remco Faasen op vrijdag erheen om alle bands te zien, maar kreeg hulp van Tim Betting (TB) bij Noctambulist. Jurgen van Hest maakte alle foto’s.Lees verder ›
De Québécois van NecroticGoreBeast zijn terug! Normaal gesproken is dit soort gore 'Excremental Hemorrhage Fisting' smeerlapperij het terrein van mijn collega Kris Hadermann. Helaas beschik ik niet over eenzelfde taalvirtuose pen, dus u zal het moeten doen met mijn boerenbeschrijving. Aan de andere kant is dat in het geval van NecroticGoreBeast niet zo'n probleem. De band maakt een vorm van brutal death metal die klinkt alsof een stel boeren gier in een gierput aan het rondpompen is.Lees verder ›
Alda was vroeger een struise dame die werkte in de lokale superette en was ook een koopgrage overbuurvrouw. Alda blijkt nu ook gewoon een blackmetalband te zijn uit de Verenigde Staten van Amerika. Meer nog de heren en de dame in kwestie, blijken afkomstig te zijn uit Eatonville, Washington. Wie goed oplet weet dat dit maar op een steenworp afstand ligt van Portland, Oregon. En laat dat net de regio zijn waar de heren van Uada actief zijn. Jake Superchi van Uada heeft Alda geholpen met het opnemen van deze plaat.Lees verder ›
Voor fans van Demon King, Bleak Flesh en Chaos Sanctuary... zo lees ik in de meegeleverde informatie bij de derde plaat van dit Amerikaanse duo Death's Eminence. De heren Carlin en Knoerl staan in voor de muziek en de teksten doch ook voor een gedeelte van de productie. De mix en het masteren hebben ze uit handen gegeven. Ik moet zeggen veel indruk maakt het productionele aspect niet.Lees verder ›
Hier zijn we weer met de videoparade op vrijdag. Brutaal en venijnig, met Thy Art Is Murder, Sandstone, Hangman’s Chair, Letzte Instanz, The Tea Party, Schattenmann, SpiritWorld, Deimler, Obskvvr, Molybaron, Lucifer, Godhead Machinery, Necronemesis en Opensight.Lees verder ›
Het is alweer meer dan een jaar geleden dat Zware Metalen de ‘death metal battle’ organiseerde. Weet u het nog? Zestig bands streden om de titel van beste deathmetalband aller tijden waarbij alle bezoekers en stemmers op onze Facebookpagina de touwtjes volledig zelf in handen hadden. Omdat Facebook tegenwoordig geen polls meer opteert, maar vooral omdat we het initiatief graag in eigen handen hebben en het jullie iets makkelijker willen maken dan tijdens de vorige editie, geven we in 2021 een vervolg aan die battle!Lees verder ›
De spoedopname van Richie Faulkner bleek niet voor niets: de gitarist heeft direct een spoedoperatie aan zijn hart ondergaan. De operatie was een succes: Faulkner is stabiel en komt bij van alle ontwikkelingen. Zo stond hij 26 september nog op het podium, werd hij een dag later opgenomen en weer een dag later geopereerd. Lees verder ›
Daar zijn ze weer, de mannen van Orbit Culture! Deze keer keert de band, met als stralende middelpunt in zijn universum zanger en songwriter Niklas Karlsson, terug met de EP Shaman. Iets meer dan een jaar geleden brachten deze Zweden de derde langspeler Nija uit, die zowel internationaal als door onze eigen Marleen goed ontvangen werd. Hierbij haalt de band inspiratie uit Metallica (de eerdergenoemde liedjesschrijver is nogal een fanboy), maar laat zich vooral niet beperken door muzikale hokjes. De basis laat zich echter kenmerken door een mix aan melodic death metal en thrash metal, met een flink industrieel randje.Lees verder ›
Is het megalomaan of gewoon praktisch om je eigen naam voor je band te gebruiken? In het geval van Roderick Van Den Brink denk ik het laatste, want het bekt niet echt lekker voor alternatieve metal/rock. Maar ach, Devin Townsend kan het ook, dus waarom niet? Alle kritiek op de naam terzijde, heeft dit soloproject wel een erg gave en nobele insteek. Buiten dat de muziek lekker knalt - maar daar komen we zo toe - is dit een non-profit soloproject. Alle opbrengsten van de Sleeping Giants-EP gaan naar het Jeugdfonds Sport & Cultuur.Lees verder ›
