Man As Plague – Titanomachy

Geschreven door op 14-06-2023 om 22:43.

Man As Plague bracht in 2016 zijn debuut The Frail Compass uit. De Nederlandse band liet daarop een mix van death(core) en metal(core) horen, geïnjecteerd met een vleug elektronica. Hoewel we inmiddels zeven jaar verder zijn en er wijzigingen zijn doorgevoerd in de bezetting, is er in grote lijnen niets veranderd aan het strijdplan. Er zijn geen concessies gedaan om harder dan ooit tevoren terug te keren en ik kan alvast verklappen: dat lukt het viertal. Niemand minder dan Jacob Hansen (Amaranthe, Volbeat en Dyscarnate) is verantwoordelijk geweest voor de mastering van Titanomachy.

Met één kijk op de namen van alle dertien nummers kom je al tot de conclusie dat de rode draad van dit tweede album bij mythologie ligt. Man As Plague verhaalt over de overeenkomsten tussen onze wereld en die van de Griekse mythen en sagen. Niet bijster origineel, maar al het gras is al voor de voeten weggemaaid hé. Toch heeft de muziek voor ons wél een interessante mix van stijlen in petto. Alles is namelijk deze ronde veel overtuigender en afwisselender gebracht ten opzichte van de vorige plaat, waarbij met name de elektronica een stuk nadrukkelijker aanwezig is. Het kwartet pakt regelmatig stevig uit waarbij de staccato, djenty gitaarpartijen, oerdegelijke bulderzang en beukende drums erg overtuigend klinken. Het titelnummer, Mnemosyne, Cronos en The Observer zijn lekker puik en aan afwisseling geen gebrek. De synthpartijen op de achtergrond klinken fraai en karaktervol en geven de muziek bij tijd en wijlen een ‘blackened’ en industrieel sfeertje.

Wanneer die elektronische partijen -soms op een Rammstein-achtige, speelse manier- een prominentere rol krijgen (Sisyphus en Prometheus), doet het resultaat denken aan bands als Carnifex, The Acacia Strain en de Belgische collega’s When Plagues Collide. Iets minder technisch uiteraard, maar zeker niet onverdienstelijk. Nu is de combinatie van metal- en deathcore met elektronica ook niet nieuw, maar het zorgt in dit geval voor een toegevoegde waarde bij de muziek die Man As Plague hier op de mat legt. Doorgaans ligt het tempo hoog en met corige breakdowns en tempowisselingen brengt de band accenten aan. Dolus mogen jullie in deze categorie als luistertip noteren.

In al zijn enthousiasme en bevlogenheid duurt Titanomachy in totaal maar liefst achtenveertig minuten. De kwaliteitslijn is consistent doorgetrokken, maar bij gebrek aan échte knallers die er met kop en schouders bovenuit steken, zorgt de speelduur in combinatie met die constatering ook dat dat nét wat teveel van het goede is. De sterke uitvoering maakt weliswaar dat het geen straf is om de rit meerdere malen uit te zitten, maar de aandacht verslapt daardoor wel op den duur. Neen: dat is allesbehalve een schande, want met dit resultaat heeft Man As Plague helemaal niets om zich voor te schamen. Support your locals!

Score:

77/100

Label:

Eigen beheer, 2023

Tracklisting:

  1. Titanomachy
  2. Sisyphus
  3. Portal
  4. Mnemosyne
  5. Triton
  6. Prometheus
  7. Dolus
  8. Morpheus
  9. Cronos
  10. The Observer
  11. Pandora’s Box
  12. Void
  13. Deimos

Line-up:

  • Tim – Vocalen
  • Dave – Gitaar
  • Michiel –  Basgitaar, vocalen
  • Robbert – Drums

Link: