Headlines

Een bende anonieme, hemeltergende, Satanaanbiddende Portugezen. Dat is hoe we ons Ordem Satanica voorstellen, niet meer en niet minder. Daar past een obscuur en ondergronds imago bij. De bijgesloten promo voldoet in zoverre aan alle clichématige bewoordingen. Zo lezen we onder andere: "het vierde album is het beste, hardste en meest ondergrondse werk van de band in kwestie" En dan hoopt uw redacteur van dienst maar dat hij een parel in handen heeft. In dat opzicht heb ik gemengde gevoelens na het aanhoren van dit Perpetuum Satanas.Lees verder ›

Ayyur, een black/doom/ambient project uit Sousse, Tunesië, onder leiding van Angra Mainyu, brengt nu geheel onverwacht een volledig album uit, Prevail. Waarom onverwacht? Nog niet eens zo lang geleden was er de EP Hidden Rooms Sessions I en werd er informatie verspreid dat dit het eerste deel bleek van een drieluik dat zou handelen, onder andere, over de cultuur van de Berbers. In de meegeleverde informatie bij dit volledige album, lees ik hier niks meer over. Staat dit album dan los van de Hidden Rooms Sessions? Of maakt het toch deel uit van dit drieluik? We hebben er alvast het raden naar. Toch jammer, enige verduidelijking door de platen- en /of promoboer had toch geen kwaad gekund.Lees verder ›

Het lijkt wel of deze Zwitsers van Malphas niks anders meer te doen hebben dan ranzige black metal te maken! Nog geen goed jaar geleden kwam Divinity's Fall uit en nu staan de heren er weer met een nieuwe plaat, Flesh, Blood & Comic Storms. Kan toch, hoor ik je denken. Natuurlijk! De logica zit hem in het feit dat het opnameproces van Divinity's Fall al dateerde van 2020. Pas twee jaar later werd de plaat dan aan de man gebracht, vandaar.Lees verder ›

Een nieuwe blackmetalband is altijd welkom. Ik stel vast dat een land als Polen de laatste jaren vrij dominant aan het worden is op het gebied van kwalitatief sterke uitgaves. Zo bereikt mij dit relatief jonge Wesele via het ondergrondse dochterlabel van Odium Rex, Underground Kvlt Records. Volgens de promo is dit het soloproject van de Pool Rafal Chruscicki, die alles voor zijn rekening neemt. Wesele is overigens het Poolse woord voor bruiloft, al weet ik niet of er hier wat te vieren valt met de classificatie depressieve, atmosferische black metal in het vooruitzicht.Lees verder ›

Óreiða is een Ijslandse éénmansformatie onder leiding van Thor (þorir G. Jónsson). The Eternal is de derde langspeler in het bestaan van de band die ergens in 2016 het levenslicht zag. Volgens Thor liggen zijn invloeden niet alleen binnen de black metal. Hij verwijst ook dunnetjes en dikjes naar de post-industrial scene van de jaren '80 zoals die plaatsvond in de UK met bands als Coil, Ramleh en Cindytalk. Hij haalt daarnaast nog aan dat ook een band als The Cure met albums als Pornography en Disintegration een onuitwisbare indruk op hem hebben nagelaten. Volgens deze multi-instrumentalist zijn in het bijzonder de atmosfeer en de gebruikte melodieën op deze twee platen maar moeilijk te overstijgen.Lees verder ›

Het zal toch zeker niet nodig zijn om de Zweden van Demonical aan u te introduceren? Al sedert 2006 maakt de band van die typische kettingzaagdeathmetal, uiteraard herkenbaar als de Zweedse stijl. Melodisch, maar toch van voldoende zwaarte voorzien. Na het laatste succesvolle album Mass Destroyer vinden de heren het nodig om een EP met twee nummers als tussendoortje voor te schotelen. Dat duurt slechts acht minuten, maar Demonical mag dat natuurlijk.Lees verder ›

Pronostic is een uit Montreal (Canada) afkomstige technische deathmetalband. Twee jaar na de oprichting in 2010 bracht het drietal de EP Deviated Inner Spectrum uit en drie jaar later, in 2015,  volgde het debuutalbum An Atomic Decision. Het album werd goed ontvangen en de band leek een gedegen toekomst voor de boeg te hebben… tot alledaagse beslommeringen als werk en andere verplichtingen hen inhaalden en er minder tijd kwam om muziek te maken. De pandemie van 2020 bracht daar verandering in; de bandleden vonden er weer tijd voor en dit mondde uiteindelijk uit in het nieuwe album: Chaotic Upheaval. Is die verrekte pandemie toch nog ergens goed voor geweest.Lees verder ›

Ik sprak al eerder vol superlatieven over de Franse blackmetalband Moonreich. In 2019 bracht Weddir, bandmasterbrein, een EP uit getiteld Wormgod die behoorlijk brutaal insloeg en alles vernielde en kapotmaakte. Dat is intussen weer ruim vier jaar geleden en alles hier in huis wat toen stuk ging, is intussen weer vlotjes hersteld. De vraag is wat er gaat gebeuren als de eerste tonen, klanken en maten van dit vijfde album Amer door de boxen knallen.Lees verder ›

Ga er maar eens even goed voor zitten, want het Zweedse Mezzrow is na dertig jaar terug met een vervolg op het klassieke debuut Then Came The Killing. Die plaat wordt vandaag de dag nog steeds beschouwd als een van de beste thrashalbums die ooit uit Scandinavië zijn gekomen. Als het al niet het beste ooit was! Dit is in ieder geval wat het promopraatje ons voorschotelt. En daar ging toch en minste een van mijn impressionante wenkbrauwen licht van omhoog. Ik verkeer namelijk in de (on-)gelukkige omstandigheid (want leeftijd) dat ik het metalen wereldje in 1990 redelijk bewust heb meegemaakt en ik kan me eigenlijk niet herinneren dat de eersteling van Mezzrow als het achtste wereldwonder werd onthaaldLees verder ›

Een tweetal van gemengde origine, aangeduid als internationaal. De ene heer van Australische afkomst, de andere afkomstig uit het kille Noorwegen. Schijn bedriegt echter, want als we wat verder graven in de metalen archieven, dan zien we dat de heren van Russische origine zijn. Alex Bjørn is de bespeler van al het instrumentarium, terwijl Varg Sverr het vocale gedeelte voor zijn rekening neemt. Met deze vierde telg lijkt Lifeless een hele levensloop te willen vatten in een depressieve blackmetalverpakking met soundscapes. Melancholie viert hoogtij wanneer er zoveel moois te ontdekken valt. Lees verder ›

Dubbel zo vet, dubbel zo vernietigend, dubbele koppen die moeten rollen. Dat is onze rubriek Dubbel Zo Zwaar. Een nieuwe, allesverslindende, maatschappijkritische plaat, die simpelweg vraagt om van meer dan één kant bekeken te worden. Daarnaast zouden de redacteuren elkaar de tent uitvechten om te bepalen wie uiteindelijk het gouden lot in handen krijgt. Deze keer behandelen we Terrasite van Cattle Decapitation. Patrick (favoriete genre: dissonante death metal) en Pjotr (favoriete genre: progressieve metal) zijn deze keer de gelukkigen.Lees verder ›

Een Fins gezelschap, waarvan de vocalist zich King Aleijster de Satan noemt. We veronderstellen dan direct dat er van enige bescheidenheid absoluut geen sprake is. Dat kan en dat mag natuurlijk, indien het gebodene daar ook aanleiding voor geeft. De band gaat schuil onder de naam Henget. In dit geval schuil omdat er in eerste instantie nog niet zoveel te vinden is over de historie van deze band. Maar gelukkig geeft de bijgeleverde promo meer dan voldoende informatie. Zo lezen we onder ander dat de voorman ook de vocale dienst vervult bij Saturnian Mist. Een heerschap met een vrij atypisch stemgeluid, zo weten wij ook bij Zware Metalen. We zijn weliswaar op onze hoede, want Saturnian Mist is een middenmoter binnen het blackgenre, althans dat is de mening van uw redacteur van dienst.Lees verder ›

Doom metal is een genre dat komt in vele verschijningsvormen. Ditmaal hebben we Amerikaanse massieve doom metal te pakken. Usnea is de bandnaam en het hier te recenseren Bathed In Light is alweer het vierde album in tien jaar. Soms is het jammer wanneer je een band niet eerder hebt leren kennen. Maar ja, het is niet te doen om alles de revue te laten passeren wanneer de liefde voor een grote veelzijdigheid aan subgenres een feit is. Het moet ook geen doel op zich zijn om na te streven denk ik dan toch. Maar dit Usnea leer ik nu kennen en gelukkig is dat nooit te laat. De redactie recenseerde reeds de voorgaande albums: Usnea, Random Cosmic Violence en Portals Into Futility.Lees verder ›

Outlaw is een band die op papier uit Brazilië komt, maar bandleider Daniel Souza verbleef de afgelopen jaren onder andere in Nederland en Duitsland. Drummer Tommi woont in Finland, dus in feite kunnen we spreken van een internationale band. Sinds de oprichting in 2015 hebben de heren niet stil gezeten en Reaching Beyond Assiah is alweer het derde album. AOP Records, met bekendere namen als Harakiri for the Sky, Waldgeflüster en Ellende onder hun hoede, hapte toe en legde de band vast. Qua muziek, post-black metal, past de band prima bij de Duitsers, maar persoonlijk mis ik net wat extra's bij Outlaw.Lees verder ›

Of Motörhead-frontman Ian ‘Lemmy’ Kilmister nu onder de levenden is of niet, één ding is zeker: er blijft een onvoorstelbare stroom aan releases van de rock ’n rollband worden uitgestort over de luisteraar. Tijdens zijn leven had hij er al geen grip op, sinds het overlijden van de karakteristieke…Lees verder ›