In 2020 bracht het Chileense Demoniac het vrij briljante album So It Goes uit. De progressieve thrash liet zich omschrijven als een kruisbestuiving tussen de onstuimige Teutoonse thrash van Kreator en Destruction en de Zwitserse precisie en techniek van Coroner en scoorde hoog in diverse jaarlijsten. De lat voor opvolger Nube Negra, oftewel zwarte wolk, ligt dan ook wel bijzonder hoog.Lees verder ›
Black Sabbath, Green Day, Blue Öyster Cult en Living Color. Het zijn zomaar wat bandnamen die een kleur in de naam hebben. Wie zegt dus dat muziekliefhebbers níet verslaafd zijn aan kleur. Geheel toepasselijk komt de Zwitserse Seraina Telli (bekend van Burning Witches) daar dan aan met haar tweede solo-album Addicted To Color.Lees verder ›
Steel Panther keerde terug op het podium van America's Got Talent met een gekuisde versie van Death to All But Metal.Lees verder ›
Het is donderdag op Summer Breeze Open Air 2023 en dat is de eerste volledig gevulde dag. Net als woensdag koelt een regenbui rond de vooravond het bloedhete zware ijzer dat zich onder een loden zon smeedt. Blikvangers vandaag zijn de keizers van de kak, de herauten van de hardcore en de waterdragers van de wanhoop. Al zou het niet de eerste keer zijn dat enkele veelbelovende nieuwkomers de gevestigde waarden naar de kroon steken. We kunnen alvast teasen dat twee female-fronted acts hun potentie toonden.Lees verder ›
Monasteries bestaat intussen enige tijd en bracht sinds 2015 drie EP’s uit. Na acht jaar hard werken wordt de band nu opgepikt door Seek & Strike Records, toch wel een gerenommeerd platenhuis met enkele gave bands onder zijn hoede als Burn Down Eden, Draconian Reign en Orbit Culture. De hoogste tijd dus om de eerste langspeler eens op de digitale platenspeler te leggen. Monasteries brengt naar eigen zeggen technische deathcore aan de metalen man. Met de onheilspellende titel Ominous kan dit nooit veel goeds betekenen.Lees verder ›
Dikasterion is een blackmetalband, een soort van verbond, een ondergronds monster dat het noorden en zuiden van België verbindt en dit door middel van compromisloze black metal. Dit Chaos As A New World is een EP geworden die al veel langer geleden had moeten uitkomen via Amor Fati Productions, maar iedereen weet intussen hoe het komt dat dat net niet gebeurde.Lees verder ›
Dubbel zo grauw, dubbel zo grim, dubbel zo duister. Dat is onze rubriek Dubbel Zo Zwaar. Een sinistere, melancholische doch meeslepende nieuwe plaat, die simpelweg vraagt om van meer dan één kant bekeken te worden. Daarnaast zouden de redacteuren elkaar de tent uitvechten om te bepalen wie uiteindelijk het (zwart omrande) gouden lot in handen krijgt. Deze keer behandelen we Et Hav Av Avstand van het uit Noorwegen afkomstige Taake. Cor (favoriete genre: zwaar, zwart, duister en boos) en Joris (favoriete genre: black metal in al zijn facetten) zijn deze keer de gelukkigenLees verder ›
Razende gestoorde black metal, krijgt u daar ook geen genoeg van? Dan hebben de heren van Imperial Crystalline Entombment wellicht goed nieuws voor u. Het Amerikaanse gezelschap met bandleden afkomstig van onder andere Aurora Borealis en Hate Eternal heeft met Ancient Glacial Resurgence zijn tweede brutale blackmetalwerk op zak. Brutaal kunt u daarbij overigens vrij letterlijk nemen, want het drumwerk van Hate Eternals drummer Mammoth is hier geen millimeter minder strak en snel. Akkoord, af en toe weet hij wel wat te temporiseren, maar het is haast onwaarschijnlijk hoe strak de bizar snelle blasts klinken.Lees verder ›
Op vrijdag 25 augustus vond in Poppodium Boerderij in Zoetermeer de releaseshow plaats van Vandenbergs nieuwe album Sin. Het publiek werd opgewarmd door de Nederlands/Duitse band Tiffany Kills die de sfeer er al goed in wist te brengen met een mengeling van eigen werk en een aantal covers van U.D.O. en Accept. Bij Vandenberg nam deze avond een andere drummer plaats achter het slagwerk. Vaste kracht Koen Herfst kon vanwege een 'fysieke kwetsuur' niet spelen en werd vakkundig vervangen door Joey Martin de Boer. Deze tijdelijke aanpassing mocht de pret niet drukken. Aan de grijns op het gezicht van Ad was goed zichtbaar dat hij erg veel zin had om weer eens voor publiek te spelen.Lees verder ›
Een feestje voor treurwilgen: zaterdag 26 augustus traden de Nederlandse bands Phlebotomized (avant garde death metal) en Officium Triste (atmospheric doom) en het Franse Ataraxie (funeral doom) op in uitverkocht dB's Utrecht. Phlebotomized bracht in mei het album Clouds of Confusion uit, waarvan vandaag de nummers voor de allereerste keer live ten gehore werden brachten. Officium Triste is druk bezig in de studio met het opnemen van nieuw materiaal en ook Ataraxie duikt binnenkort de studio in. De (death)doomfans kunnen zich dus verheugen op nieuw werk!Lees verder ›
Silent Skies is nog nooit de eer te beurt gevallen om beschreven te worden op het heilige zwarte digitale weblandschap dat de naam Zware Metalen draagt. Geen gekke gewaarwording, als je bedenkt dat de muziek grotendeels bestaat uit serene heldere vocalen en pianocomposities. Dit heeft op geen enkele wijze te maken met metal, rock of überhaupt met een gitaar. Toch is het een gemis dat dit nog nooit besproken is. Silent Skies bevat namelijk veel van de emotie die we ook in de geliefde hardere genres vaker terug zien komen. Treurnis, verdriet en melancholie. Ditmaal echter in een ander muzikaal format gegoten. Daarnaast is hokjesdenken alleen voor muzikale snobs.Lees verder ›
Het Finse The Watcher brengt Kaosaura, de eerste plaat, nogmaals uit. Het blinkende hebbeding zag al het levenslicht ergens in 2019. Nu, ruim vier jaar later, beslissen ze samen met de platenboer van dienst, Spread Evil Productions, dat de tijd gekomen is om nogmaals een versie uit te brengen. Je kan het gerust gek noemen. Op dit moment vind ik ook niet terug of de band nog actief is of niet. Het kan ook zijn dat ik gewoon niet goed genoeg gezocht heb natuurlijk. Wat ik wel kan terugvinden is dat de bandleden nog altijd actief zijn of zijn geweest in bands als Sacrificium Carmen, Riivaus, Rodent Epoch en Licht des Urteils.Lees verder ›
Hallo september! We steken deze maand van wal met de volgende 14 clips van Redemption, Mavis, Wolves in the Throne Room, Five Finger Death Punch, Fleshworks, Sicksense, Holycide, Besta, Decidious, Dominum, Primal Fear, Silent Skies, Devastator en Max Enix.Lees verder ›
Hân is een Zwitserse band bestaande uit leden van onder andere Guignol Noir, Tardigrada en Chotzä, met andere woorden een band die bestaat uit krijgers uit de frontlinies. De band bestaat sinds 2009. Nochtans zijn het geen veelschrijvers en dit Conquering Magnificent Halls dat uitkomt via Northern Silence Productions - en de opvolger is van Breathing The Void uit 2020 - is nog maar album nummer drie na een demo uit 2012. Die Breathing The Void nam ik in 2020 zelf even in de hand en ik schreef toen: "Een plaat in de oeroude, typische Finse traditie doch afkomstig van een band die geboren en getogen is op Zwitsers grondgebied. Erg sterk!" en dit resulteerde in een erg hoge score.Lees verder ›
De zaken die goed gaan koesteren en alles wat minder goed liep pro-actief oppakken en meenemen als verbeterpunten: Dynamo Metalfest had zeker ten opzichte van de editie 2022 (dag 1) nog wat huiswerk liggen. Op dezelfde locatie - dat wil zeggen het ijsstadion in Eindhoven - werd het nodige geschoven, opgeschaald en in gereedstelling gebracht voor een nieuwe editie met mooie namen zoals Megadeth, Prong, Biohazard, Obituary en Killswitch Engage. De weergoden waren ons goed gezind en Zware Metalen was aanwezig op beide dagen. Waren het zaterdag Maarten en Friso die de bands onderling verdeelden, vandaag doet Friso dat alleen. Met dank aan de foto's van fotografe Seth Abrikoos een verslaglegging van onze kant.Lees verder ›
Dubbel zo vet, dubbel zoveel corpse paint, dubbel zo doods. Dat is onze rubriek Dubbel Zo Zwaar. Een moddervette nieuwe plaat, die simpelweg vraagt om van meer dan één kant bekeken te worden. Daarnaast zouden de redacteuren elkaar de tent uitvechten om te bepalen wie uiteindelijk het gouden lot in handen krijgt. Deze keer behandelen we Memento Mori van Marduk. Yves (favoriete genre: black) en Joost (favoriete genre: black, funeral doom) zijn deze keer de gelukkigen.Lees verder ›
Ik verwisselde eerst de letters van de band, toen ik deze voor het eerst las. Ik las Medite. En dat is Italiaans voor mediteren. Dat is niet iets wat je direct zou doen op de muziek die dit Italiaanse viertal brengt. Maar goed de band heet Metide. Metide beweert in zijn biografie een compleet pallet aan elementen in hun post metal te gooien. Van een wall of sound met agressieve gitaaraanvallen tot aan atmosferische en cinematografische invloeden en dat klopt ook wel. Erebos is het tweede volledige album en de vier hebben er de tijd voor genomen. In totaal herbergt dit album zes nummers, die bij elkaar vijftig minuten duren. Het duurde dus even, maar dat resulteert er wel in dat deze plaat niet verveelt want er gebeurt namelijk een hoop.Lees verder ›
De laatste videoronde van deze memorabele maand sluiten we opnieuw af met 22 video’s. Hier zijn achtereenvolgens October Tide, Immortal Disfigurement, Termina, Spiritbox, Blind Channel, King 810, Dog Eat Dog, Dogma, Job For A Cowboy, Daedric, On Thorns I Lay, Hinayana, Game Over, Temic, Till The Dirt, Moonlight, Nyos, Thunder Horse, Chaver, U.D.O., KK’s Priest en Unverkalt.Lees verder ›
De zaken die goed gaan koesteren en alles wat minder goed liep pro-actief oppakken en meenemen als verbeterpunten: Dynamo Metalfest had zeker ten opzichte van de editie 2022 (dag 1) nog wat huiswerk liggen. Op dezelfde locatie - dat wil zeggen het ijsstadion in Eindhoven - werd het nodige geschoven, opgeschaald en in gereedstelling gebracht voor een nieuwe editie met mooie namen zoals Megadeth, Prong, Biohazard, Obituary en Killswitch Engage. De weergoden waren ons goed gezind en Zware Metalen was aanwezig op beide dagen. Met dank aan de foto's van fotografe Seth Abrikoos een verslaglegging van onze kant (MaartenO, Friso Veltkamp).Lees verder ›
oals het hoort krijgen we na twee jaar afwezigheid (we rekenen voor het gemak Atlantis even niet mee) weer een nieuwe plaat van Soen voorgeschoteld. Iedereen die de band ook maar enigszins volgt weet dan al meteen hoe laat het is. Lekker progressieve gitaarmuziek op de scheidslijn van rock en metal, waarbij de stevige passages en dromerige prog-rock elkaar perfect in evenwicht houden. Toch is er deze keer ook een zekere koerswijziging te noteren. Hierover spraken we zanger Ekelöf al in het kader van de Imperial-tour. Destijds gaf hij aan dat het nieuwe album, waarvan we nu weten dat die de naam Memorial draagt, een logische ontwikkeling zou volgen in de muziek van de band. In andere woorden: de band wil de metal niet uit het oog verliezen en te verwachten is dan ook dat de muziek meer van de stevige kant laat doorschemeren.Lees verder ›
