In 2020 bracht het Chileense Demoniac het vrij briljante album So It Goes uit. De progressieve thrash liet zich omschrijven als een kruisbestuiving tussen de onstuimige Teutoonse thrash van Kreator en Destruction en de Zwitserse precisie en techniek van Coroner en scoorde hoog in diverse jaarlijsten. De lat voor opvolger Nube Negra, oftewel zwarte wolk, ligt dan ook wel bijzonder hoog.
Na een sfeervol akoestisch intro gaat Demoniac op het nieuwe album onverdroten door met het afvuren van agressieve riffs en vurige solo’s. Het titelnummer verraadt direct dat dit album wat donkerder is dan So It Goes en dankzij het stemgebruik van Javier Ortiz neigt de muziek wat meer naar black metal. Wat hetzelfde is gebleven, of misschien nog wel indrukwekkender, is de virtuositeit die de muzikanten laten horen. De gitaristen staan met hun riffs en gierende solo’s veelvuldig op de voorgrond, maar ook het baswerk is bij vlagen bijzonder virtuoos en is dankzij de productie zeer goed hoorbaar.
Die agressieve virtuositeit gaat gepaard met een goed gevoel voor melodie. Een mooi voorbeeld hiervan is La Caída. Razende blackened thrash metal wordt hier afgewisseld met door klassieke componisten geïnspireerde instrumentale passages waar gitaristen en bassist menig duel uitvechten. Of luister eens naar Marchageddon, dat Megadeth’s Into The Lungs Of Hell en Coroner’s Nosferatu verenigt.
Helaas hebben mijn positieve woorden vooral betrekking op kant A van dit album. Na het overbodige instrumentale intermezzo Synthèse d’Accords, dat de keerzijde opent, begint het experimentele Granada nogal zwak met een door klarinet gedomineerd intro, om pas halverwege weer richting het niveau van kant A te gaan. Veneno, met bijna acht minuten het langste nummer van dit album, is dan gelukkig weer een stuk sterker, al weet de band in het langzame tweede deel minder te boeien. El Final is gelukkig weer een sterke compositie en zorgt ervoor dat we het album niet met een kater afsluiten.
Het is lovenswaardig dat Demoniac blijft experimenteren met hun geluid en afwisseling in de nummers zoekt. Helaas leidt dat er wel toe dat niet alle composities even sterk zijn. Het niveau van So It Goes wordt niet gehaald. Toch levert dit Chileense kwartet met Nube Negra een interessant album af dat liefhebbers van technische thrash metal zeker een kans moeten geven.
Score:
77/100
Label:
Edged Circle , 2023
Tracklisting:
- Nube Negra
- Marchageddon
- Àcaro
- La Caida
- Synthése d’Accords
- Granada
- Veneno
- El Final
Line-up:
- Vicente Pereira – Bas
- Javier Cisternas – Gitaar
- Javier Ortiz – Gitaar, zang
- Carlos Periera – Drums
Links: