Monasteries – Ominous

Geschreven door op 03-09-2023 om 22:07.

Monasteries bestaat intussen enige tijd en bracht sinds 2015 drie EP’s uit. Na acht jaar hard werken wordt de band nu opgepikt door Seek & Strike Records, toch wel een gerenommeerd platenhuis met enkele gave bands onder zijn hoede als Burn Down Eden, Draconian Reign en Orbit Culture. De hoogste tijd dus om de eerste langspeler eens op de digitale platenspeler te leggen. Monasteries brengt naar eigen zeggen technische deathcore aan de metalen man. Met de onheilspellende titel Ominous kan dit nooit veel goeds betekenen.


Dat weinige goeds slaat overigens op de snode plannen van dit ongure zestal. De deathcore die zij brengen is namelijk van de meest brute soort. Om te beginnen is het al prettig om eens geen symfonische blackened deathcore in de omschrijving te zien staan voor de fans van Lorna Shore en Dimmu Borgir. Neen, deze Britten brengen een allesverbrijzelende mix die aansluiting zoekt bij de liefhebbers van Distant, Meshuggah en Thy Art Is Murder. Monasteries maakt zijn deathcore uiterst klinisch, waarbij de gitaren soms wat mathematische patronen aannemen, vergezeld door computergestuurde drumsalvo’s. Alles bij elkaar heeft Monasteries wel een geheel eigen geluid. Zo worden dissonante riffs afgewisseld met vuig dreunende breaks en djenty stuitergolven. Leg hier ook nog even de tech-death geïnspireerde passages en 8-bit-achtige kronkelgitaren overheen en dat eigen smoelwerk mag wel duidelijk zijn. Ook moge het duidelijk zijn dat dit een zeer intense ervaring is. Het verbaast me dan ook niet dat Monasteries hiervoor drie EP’s heeft uitgebracht. Volgens het officiële promotiemateriaal bevat het album twaalf nummers, maar op de streamingdiensten vinden we hier met Lilac zelfs nog een extra toevoeging aan. Met dat als uitgangspunt is de ruime vijftig minuten wel een hele zit.

Monasteries doet er overigens wel alles aan om die lange tijdsduur vol te proppen met memorabele passages en afwisselende onderdelen. Zo start opener Ominous (ENTER) lekker met onheilspellend toetsenspel om vervolgens in hakkende bruutheid over te gaan. De eerste drie nummers volgen een redelijk vergelijkbare formule, al zijn de breaks op Spiralled Icon wel erg smerig zeg. De eerder genoemde bliepgitaren moet je wel even ‘’leren’’ waarderen. Orphan Hall leunt dan weer meer op dissonante atmosfeer, waarmee het tempo flink omlaag gaat. Iets wat het album op dat moment ook precies nodig heeft. De fluisterende vocalen en naargeestige synthesizers op Six Behind Bars doen de albumtitel vervolgens eer aan. De toegevoegde elektronica brengt ook hier dan toch weer dat verrassende element.

Met Fatal Design belanden we kortstondig in de wachtmuziek van een willekeurige klantenservice, totdat Sven de Caluwé (Aborted) de gelederen komt versterken om het nummer van extra smerigheid te voorzien. Vanaf dat punt merk ik dat de overprikkeling begint in te treden. Na meerdere luisterbeurten wennen mijn hersenen wel iets aan de sonische blender die op de hoogste stand blijft doordraaien, maar het blijft een uitputtingsslag. Op H.E.A.V.Y. en ook op Heaven Failed Us komen toch wat zwartgeblakerde tonen bovendrijven, totdat deze vakkundig worden weggebeukt door de dreunende ritmes. Laatstgenoemde bevat overigens ineens een serene passage met heldere, nogal clichématige, metalcore vocalen. Wederom een verrassing. Het album sluit met Alone & Against en Ominous (EXIT) minstens net zo bruut af als het werd aangevangen. De laatste twee nummers (we rekenen Lilac op de streamingdiensten even mee) kunt u op eigen gelegenheid nog verkennen.

Soms is het eindoordeel van een album makkelijk, maar in sommige gevallen is dat wat moeilijker te geven. In dit geval hebben we met een minder makkelijke variant te maken. Het is bizar wat Monasteries allemaal in het album weet te proppen en dat alleen is al een eervolle vermelding waard. Hierbij moet dan wel de kanttekening geplaatst worden dat het soms wat teveel van het goede is. Maar als we heel eerlijk zijn, is dit nu eenmaal ongeveer de beschrijving van het genre deathcore: over de top, bruut, extreem en zoveel mogelijk stijlen en technieken willen combineren. Daar is Monasteries meer dan in geslaagd. Misschien had het in dit geval toch ietsje minder gekund.

Score:

75/100

Label:

Seek & Strike Records, 2023

Tracklisting:

  1. Ominous (Enter)
  2. Final Note 2 You
  3. Spiralled Icon
  4. Orphan Halls
  5. Six Behind Bars
  6. Fatal Design
  7. E.A.V.Y
  8. Reflective State
  9. Heaven Failed Us
  10. Alone & Against
  11. Ominous (Exit)
  12. Fatal Design

Line-up:

  • Jack Kingsley – Zang
  • Ben Standley – Gitaar
  • Aaron Wright – Gitaar
  • Toby Carter – Gitaar
  • Sam Mitchell – Basgitaar
  • Daniel Hill – Drums

Links: