Headlines

Aan huis gekluisterd in het Canadese Toronto ontstond tijdens de COVID-pandemie bij Derrick Vella (Tomb Mold) het idee om iets mystieks, verhevens te gaan creëren, iets wat buiten zijn gebruikelijke muzikale comfort zone lag en een progressievere inslag had dan zijn gangbare werk. Hij had het hier al eens met Justin DeTore (Innumerable Forms, Sumerlands, Solemn Lament) over had gehadLees verder ›

Uit Phoenix, Arizona komt dit zootje ongeregeld dat zich Harvest Gulgaltha noemt en met Ancient Woods zijn tweede langspeler afgeleverd. Tergend trage death metal met black- en doomelementen. Een snuifje The Ruins Of Beverast en een dotje sfeer die je kan gaan zoeken bij bijvoorbeeld het Belgische Serpents Oath. Heel erg donker, duister, slepend ook en behoorlijk ritualistisch als je het mij vraagt. Het Poolse Godz Ov War Productions zag wel graten in het werk van dit onbekende Amerikaanse gezelschap.Lees verder ›

Vio-lence werd opgericht in Californië in het jaar onzes Heeren 1985 en speelt thrash. Timing, plaats en stijl waren dus perfect voor deze band. Tel daarbij op dat Eddie Billy een broer heeft die Chuck heet en dan weet je dat ze alles potentieel mee had. Toch is Vio-lence altijd een cultband gebleven. Prima albums verhielpen niet dat de band genoegen moest nemen met een plek in de middenmoot.Lees verder ›

fgelopen september was er groot nieuws uit het Wheel-kamp. De band mocht zich namelijk aansluiten bij het grote InsideOut Records. Voor de progliefhebbers onder ons zal dit zeker een bekende naam zijn. Zo niet, laat me dan even oprakelen welke bands hier onder meer onder contract staan: Caligula’s Horse, Devin Townsend,  Dream Theater, Haken, Leprous en Riverside.Lees verder ›

Verborgen pareltjes zijn er om vroeg of laat ontdekt te worden. In dit geval vrij laat maar daarom niet minder overtuigd vind ik Seasons 25 van de Duitse progrockers van Flying Circus echt een pareltje. Het gaat om muziek die weinig aan bod komt hier bij Zware Metalen maar nog steeds een grote schare (oudere?) rockers een auditieve orgasmatische ervaring kan bezorgen.Lees verder ›

De Black Sabbath van de jaren '80. Mag ik Candlemass zo noemen? Zo populair werd de band misschien nooit, maar de muziek is het zware broertje van de band van Ozzy Osbourne. Voor het eerst in de jaren ' 80 werd de opwarming van de aarde aan de orde gesteld. Wat zeker bijdroeg aan die opwarming was een gloeiend heet album als Epicus Doomicus Metallicus.Lees verder ›

Oostenrijk, het land met de vele bergen, de vele bergpaden, de hutten verstopt hoog in de bossen. Een plek waar één ieder van ons wel eens zou willen in vertoeven om je af te sluiten van de dagelijkse sleur en slinger. Iets wat bandfrontman van Karg, J.J., ook effectief gedaan heeft. Hij sloot zich geruime tijd in zo'n woudhut op en dit om aan het vervolg te schrijven van Traktat, het vorige volwaardige album uit 2020. Hij gebruikte ook de tijd om naast muziek een boek te schrijven. Telkenmale is de tekstuele basis de man zijn miserie, ellende en vaak erg donkere gedachtengoed.Lees verder ›

Het tweede deel in een drieluik kreeg van de Noorse blackmetallegende Djevel de titel Naa Skrider Natten Sort mee. Dit drieluik handelt over de verschillende aspecten van de nacht. Iets waar we maar we vermoedelijk nooit over uitgeschreven geraken. Het donkere, het duistere dat ongevraagd volgt op het lichte, het meer warme dagdeel. De huidige line-up troffen we ook al aan op Tanker Som Rir Natten.Lees verder ›

Hei'An. Een post-progressieve metalband uit Slovenië. Slovenië, dat kennen we enkel van het oppermachtige Neurotech (jaarlijst!), het vettige Vulvathrone en blackmetalband Srd. En van Melanija Knavs. Nu is er ook Hei'An. Ik neem even over uit de vertaalmachine: 'Hei'An vermengt elementen uit verschillende genres en subgenres in zijn muziek, waaronder progressieve metal-achtige beats en ritmes, post-metal-achtige akkoordprogressies en ambient delen, black metalesque tremolo's en blastbeats, metalcore-achtige refreinen en riffs en nog veel meer.'Lees verder ›

Iedereen kent de nummers Everything About You en Cats In The Cradle wel van de Amerikaanse band Ugly Kid Joe. De EP As Ugly As They Wanna Be en vooral de langspeler America's Least Wanted leken voor een grote doorbraak van de band te zorgen. En toen kwam Nirvana en zette de muziekwereld op zijn kop. Zoals zoveel bands begin jaren negentig probeert ook Ugly Kid Joe zijn geluid aan te passen, en zoals bij zoveel bands in die tijd mislukt dat en de band dreigt aardig in de vergetelheid te verdwijnen. Nu probeert de band de status van "eendagsvlieg" van zich af te schudden met een nieuw album.Lees verder ›

Kraanium is één van de meer gekende brutale brutal deathmetalbands uit Europa. Kraanium bestaat sinds 2001. Oorspronkelijk Noors, nu een beetje van overal. Collega's van me waren het altijd eens over de kwaliteit van de band met vrouwonvriendelijke hoezen en teksten, zo ook over Slamchosis. Devourment en Disgorge, maar dan anders. Existential Dissipation is nieuw voor mij. Het blijkt een Canadese deathmetalband te zijn,  met gore neigingen, die aan zijn zesde levensjaar toe is. Jammer genoeg ook het laatste van frontman Bob Shaw, die na de release van deze split overleden is.Lees verder ›

Jong gedaan is oud geleerd en dat weet de 17-jarige Mateo Tervonen maar al te goed. Als zoon van Marko Tervonen (The Crown) kan je wel zeggen dat metal hem met de paplepel is ingegoten. Samen met Emil Eriksson, Felix Lindkvist en Jesper Rosén hebben ze dan ook maar een bandje opgericht, genaamd Sarcator. Dit ‘bandje’ heeft echter wel een sterk debuut uitgebracht in 2020 en wist zelfs een nominatie te ontvangen voor Beste Zweedse Metalgroep voor de 2021 editie van de radio luisteraarsprijs P3 Gold. Beetje black, beetje thrash, beetje death en een beetje heavy metal.Lees verder ›

De bandnaam Sede Vacante trok meteen mijn aandacht. De term verwijst (zoals lezers van Dan Brown zullen weten) naar de periode tijdens dewelke de troon van de bisschop of paus leeg is tot er een nieuwe aangeduid wordt. Conium is de tweede worp van deze female fronted symfonische metalband die het - aldus het label - sneller en zwaarder aanpakt dan op het debuut en dit met een gedeeltelijk ververste line-up. Ook aldus het label zullen fans van onder andere Epica, Nightwish en Lacuna Coil zich in het geluid van Sede Vacante kunnen vinden.Lees verder ›

Zijn de drie verschijningen op de cover van deze EP één en dezelfde dame, maar onder een andere vorm? En symboliseren ze alzo chaos, oorlog en dood? We zullen het misschien nooit weten. De heren van het Poolse Throne Of Baal brengen via Via Nocturna Records hun EP Chaos War Death uit, die de opvolger moet zijn voor de debuutplaat met de welluidende titel Bloodbath For Christians. Let wel: deze laatste kwam al uit in 2013. Waarom het in Gods Heres naam tot 2022 duurde alvorens we nieuw werk van deze heren te horen kregen is me een raadsel.Lees verder ›