Vanhelgd – Atropos Doctrina

Ja! Dat werd weer eens tijd. Een nieuwe release van het Zweedse deathmetalmonster Vanhelgd. Zes jaar na het uitstekende Deimos Sanktuarium is de band terug met een nieuw album en ik kan meteen wel zeggen dat ze in extra goede vorm zijn.

Vanhelgd is zo’n band die altijd constante kwaliteit levert, maar die op een of andere manier in hun meer dan vijftienjarig bestaan nooit echt het maaiveld is ontstegen. De riffs en arrangementen die ze schrijven zijn stuk voor stuk altijd top geweest, de nummers zitten geweldig in elkaar, het zijn uitstekende muzikanten en productioneel klinkt het allemaal als een klok, maar toch blijft het grotere publiek nog een beetje op afstand. Ik denk dat dat komt omdat deze Zweden overal een beetje tussenin hangen. Ze zijn misschien niet lomp en hard genoeg voor de gemiddelde deathmetalfan en de liefhebbers van deathdoom of Zweedse black metal missen wellicht een stuk duisternis en grimmigheid. Eigenlijk maken deze Zweden ‘mooie’ verfijnde death metal met aanstekelijk, ingenieus riffwerk en songs met kop en staart. Asphyx, Bolt Thrower, Dismember, maar dan veel meer de nadruk op melodie, diepgang en sfeer in plaats van op lompheid en bruutheid. En dat komt vooral op het nieuwe album Antropos Doctrina prachtig tot uiting.

Ook al blijft de kwaliteit constant hoog, een paar nummers vallen zeker op. Het overwegend slepende en doomy I Ovigd Jord is werkelijk een compositie om je vingers bij af te likken. De dreigende opbouw naar het machtige refrein is zowel kunstig als met gevoel gedaan en als na twee van die refreinen de boel openbarst met een blastbeatriff a la Naglfar/Necrophobic ben ik verkocht. Machtig! Ook de volledig trage afsluiter Gravjordsfrid is een hoogtepunt, want hoewel er weinig echte tempowisselingen te bespeuren zijn, blijft het nummer spannend tot en met het stemmige piano-outro aan toe. En die melodie is weer verdomde aanstekelijk!

Vanhelgd weet zich dus vooral van de menigte te onderscheiden als het tempo laag ligt en op Antropos Doctrina hebben de heren er duidelijk voor gekozen om zich nog meer toe te spitsen op de diepzinnige melancholie. Uitstekende zet wat mij betreft. De basis mag dan misschien vrij standaard zijn, het neerslachtige sausje wat de Zweden eroverheen weten te leggen is werkelijk van grote schoonheid. Daarnaast heeft knoppendraaier van dienst Devo Andersson (je weet wel, die van Marduk) buitengewoon sterk werk afgeleverd. Ik weet dan ook zeker dat ik ook na het schrijven van deze review nog regelmatig naar dit album zal teruggrijpen. Voor wie houdt van ingenieuze Zweedse melodeath met sterke songs en een stemmige ondertoon: weet wat je te doen staat.

Score:

86/100

Label:

Dark Descent Records, 2024

Tracklisting:

  1. Saliga Äro de Dödfödda
  2. Kom Dödens Tysta Ängel
  3. Ofredsår
  4. I Ovigd Jord
  5. Atropos Hymnarium
  6. Galgdanstid
  7. Kerernas Törst
  8. Gravjordsfrid

Line-up:

  • Mattias Frisk – Gitaar, zang
  • Jimmy Johansson – Gitaar, zang
  • Jonas Albrektsson – Basgitaar
  • Mathias Westman – Drums

Links: