Headlines

Een viertal heren van internationale afkomst, in dit geval Spanje, Rusland en Frankrijk, brengt onder de bandnaam Tortured het debuutalbum Genetically Engineered Monstrosity uit. Label van dienst is Comatose Music. De kenners weten dan wellicht al welke kant het op gaat, want het label is gespecialiseerd in het uitbrengen van het bruutste plaatwerk. Zo is Depraved Murder genre- en labelgenoot met het hier op Zware Metalen gerecenseerde Unethical Terrestrial Collapse. In vergelijking met die plaat is het debuut van Tortured nog compromislozer. Hierin schuilt dan ook direct de eerste valkuil, want hoe voorkomt de band in zijn eigen poel van bruutheid te verzuipen?Lees verder ›

Een van de eerste recensies die ik voor Zware Metalen schreef, betrof Interstellar Voodoo: de tweede plaat van de Noorse band Saint Karloff. Deze gaf ik toen 82 punten. Achteraf te weinig. Na vaker luisteren, ontdekte ik meer en meer wat een meesterwerk deze muzikale trip is. Tussen Interstellar Voodoo en Paleothic War Crimes is er een hoop gebeurd, wereldwijd (iets met een lockdown), maar ook voor de band. Oprichter, schrijver en bassist Ole Sletner overleed in 2021 aan de gevolgen van kanker. Dit nieuws raakte mij bijzonder, omdat ik zelf vijf jaar geleden kanker heb gehad en gelukkig nog van muziek kan genieten en deze kan recenseren.Lees verder ›

Ik ben niet direct bekend met de muziek van dit Nederlandse Teitan. Nochtans is het een band rond alleskunner Marquis die deel uitmaakt van de Zwotte Kring waar ook bands als Meslamtaea, Schavot, Asgrauw, Sagenland en Grafhond onder vallen. Dat kan dan toch niet mislopen. Wanneer dan ook nog eens lokale ondergrondplatenboeren als Void Wanderer, Onism productions maar ook Zwaertgevegt hun schouders er onder zetten om In Oculus Abyss, de opvolger van de EP Vákuum, uit te brengen cd en tape, dan kan er niks mislopen.Lees verder ›

Twee Kvelertak-leden zijn fan van de tieners in Autonomie. No Peace, Only Violence is een maatschappelijk probleem, autonomie (net als een burgerlijke belastingsstop) de oplossing. Vandaar dat ook wij deze Noorse zalm tussen de instroom aan releases uitvisten. Sommige politici schijnen naast maatschappelijke problemen ook van tieners te houden. Om andere redenen weliswaar, al gaan ze zich om die op Autonomie toe te passen serieus mogen haasten!Lees verder ›

Er lijkt een opmerkelijke trend bezig te zijn de laatste jaren: tribute brengen aan de jaren '90 en dan specifieker het nu metal tijdperk. Kadinja deed het al door eerst hun plaat Super 90' te noemen en vervolgens een compleet coveralbum met hun favoriete nu metal tracks op te nemen. Memorrhage doet ongeveer hetzelfde, maar gaat misschien nog wel verder. Waar Kadinja wel een redelijke eigen smoel had en een puik album uitbracht, is Memorrhage letterlijk een ode aan de nu-metal van de jaren 90, in de zin dat elke riff, baslijn, zangpartij, wel ergens bekend voorkomt.Lees verder ›

Ik check nog een keer de omschrijving. Het staat er echt: oldschool thrash/speed. Door het intro dat klinkt alsof Michael Åkerfeldt elk moment kan inzetten zet Pandemic de luisteraar compleet op het verkeerde been. Maar inderdaad, dit is Pandemic. Een Poolse band die oldschool thrash/speed brengt, met uitzondering van de intro. De band was overigens al een Pandemic voordat pandemics hip werden.Lees verder ›

Het infernale duo Infinity ben ik even uit het oog verloren. Gelukkig is er het Belgische Immortal Frost Productions om me terug bij de les te brengen. Dit The Untamed Hunger is de opvolger van het in 2017 verschenen Hybris-album. Ik was ergens blijven steken bij het in 2008 uitgebrachte The Arcane Wisdom Of Shadows en dat is toch al weer een hele poos geleden. Draconis en Balgradon Xul zijn natuurlijk monumenten binnen de Nederlandse blackmetalscene en dus op zich is het een verrassing te noemen dat een kleiner Belgisch label de heren kon verleiden. Sterk werk!Lees verder ›

Gutslit is een deathgrindband uit India bestaande uit een viertal heren. Sinds 2009 timmeren zij aan de weg. Letterlijk wel te verstaan, want we hebben hier een band te pakken die hard op de deur klopt. Zeker in de ondergrondse scene is Gutslit een gekende naam. En het feit dat niemand minder dan ene Julien Truchan van het almachtige Benighted ook een gastbijdrage heeft op deze derde schijf Carnal is veelzeggend.Lees verder ›

Het is de taak van een platenmaatschappij om een band die onder contract staat zo goed mogelijk te verkopen. Vaak krijgen we bij Zware Metalen albums aangeleverd met een bijgeleverde biografie die ons ervan moet overtuigen hoe goed het album wel niet klinkt, met welke andere bands het podium werd gedeeld en/of hoe goed het vorige album werd ontvangen. Met betrekking tot deze band uit Zweden levert AFM Records een waar pareltje als biografie mee. Daarin wordt dEMOTIONAL (want zo schrijf je dat blijkbaar) neergezet als: een deel samurai, een deel viking, een deel Bob de Bouwer op steroïden een deel snor, een deel mode en een deel Gotenburg. Nou, dan heb je de aandacht te pakken hoor!Lees verder ›

Vuelo de Brujas (in het Nederlands: Heksenvlucht) is een schilderij van de Spaanse kunstenaar Francisco Goya uit 1798. Het schilderij maakt deel uit van een serie van zes schilderijen over hekserij en wordt beschouwd als een uiting van kritiek op bijgeloof en onwetendheid en dan vooral op religieus gebied. Bijgeloof was in die periode wijdverbreid in Spanje: zo waren verhalen over middernachtelijke bijeenkomsten van heksen en de verschijning van de duivel gemeengoed onder de plattelandsbevolking. Goya minachtte de populaire neiging tot bijgeloof, beschouwde het als een door de kerk geleide terugkeer naar middeleeuwse angsten en bracht dat onder andere in dit schilderij tot uitdrukking (Dank, Wikipedia!). Mocht je het ooit willen zien: het hangt in Museo Nacional del Prado in Madrid.Lees verder ›

Wasteland2570 is een project, een interactieve wereld die post-apocalyptische karakteristieken heeft. Vanuit dit komt er inspiratie, komt er muziek! Deze zes Oostenrijkers noemen het zelf post moderne melodische death metal. Dat Wasteland2570 is iets wat de band, Aeons Of Ashes zelf heeft gecreëerd en een wereld waarnaar hij al zijn luisteraars wil naar toe trekken. Aeons Of Ashes bestaat uit leden die de lokale ondergrond erg goed kennen en die sinds 2013 één album maar vooral veel EP's hebben gelanceerd. De laatste drie vormen een drieluik, dit Determination is het laatste deel. Ergens in september van dit jaar zou er opnieuw een volledig album, The Wasteland Chronicles, moeten klaar zijn. Tot dan moeten we het doen met deze EP. Voor zij die geïnteresseerd zijn in het post-apocalyptische gedachtengoed van de band, raad ik aan eens te gaan snuisteren op het internet, je gaat versteld staan. Je kan je eigen karakters aanmeten en meedoen aan een RPG. Heel wat videomateriaal helpt je op weg. Betreffende de nieuwste nummers op deze EP vind ik echter geen videomateriaal terug.Lees verder ›

Uit de regio Montana in de Verenigde Staten van Amerika krijgen we Uamh te horen. Urisk Uaine is de man achter deze band die zich door al wat Keltisch is laat beïnvloeden. At The Edge Of The Loch is zo dus een soort van atmosferische blackmetaltrip doorheen de regio waar dit heerschap gevestigd is. Maar ook een trip die zich vermoedelijk deels afspeelt op Britse dan wel vooral Schotse bodem. Als je kijkt en vooral ook luistert naar de vorige releases van dit heerschap - A Windswept River's Edge, Carved Through Ancient Stone maar ook Ràithean - wordt dit alles je wel duidelijk. De muziek van dit Uamh is sterk verhalend en wordt vaak gebracht in verschillende hoofstukken die behoorlijk wat tijd nodig hebben om verteld te geraken. Vaak klinken de meanderende en licht-kronkelende gitaarlijnen die worden ondersteund door scherpe screams, behoorlijk mistroostig. Iets wat natuurlijk als een muzikale knipoog kan aanzien worden naar de natuur, de cultuur en de historische achtergrond waarover gemusiceerd wordt.Lees verder ›

Wat krijg je als je DragonForce en Alestorm samenvoegt? Juist: Gloryhammer. De tijd vliegt: de band die dertien jaar geleden door Christopher Bowes (Alestorm) opgericht werd, is toe aan een vierde plaat en denkt dus terug aan Tales of the Kingdom of Fife, het debuut van tien jaar geleden. Je weet wat je zal krijgen bij deze band, uiteraard. Ik gok dat dit binnen tien jaar nog steeds dezelfde cocktail zal zijn van überepische songs met drakenlyriek. Je vraagt je constant af of dit allemaal serieus is, maar wie Bowes kent, weet dat deze man perfect kwaliteit kan bieden op feestniveau.Lees verder ›