Sargeist en Satanic Warmaster met wat folkinvloeden ala Cor Scorpii? Zoek niet verder! Het Duitse Gråinheim komt met deze behoorlijk sterke EP op de proppen, waar die invloeden te horen zijn. Het is het werk van Blodspan, die een hele rits andere projecten op zijn naam heeft staan. De…Lees verder ›
Het heeft even geduurd, maar dat is bijna inherent aan doom. Pas na ruim vier jaar is er het tweede album van Crypt Sermon, afkomstig uit Philadelphia. Na het goed ontvangen debuut Out of the Garden, waarop de Candlemass-invloeden duidelijk waarneembaar zijn, is er door de doomfans met een…Lees verder ›
Fear Inoculum, of hoe een album Tool-fans jaren lang bezig hield. Het ging van grappige Interstellar-memes tot belachelijke bedreigingen aan het adres van zanger Maynard James Keenan. Dat alles is nu voorbij want dertien jaar (!) na de laatste studiorelease 10.000 Days kwam vrijdag dan toch het nieuwe Tool-album uit.…Lees verder ›
Met hoge verwachtingen druk ik op de startknop om de nieuwe plaat Thresholds van The Curse of Millhaven te beluisteren. Vanaf de eerste noot word ik weggeblazen door de snoeiharde deathcore van de West-Vlamingen. Het is iets melodieuzer, maar toch donkerder dan de vorige platen, Vestibule of Hell (2014)…Lees verder ›
Zweden brengt wederom melodische death metal voort. Ditmaal onder de naam Blutfeld. Een debuut EP genaamd Kingdom of Mine. De band is sinds 2015 aan de gang geweest met deze EP in elkaar flansen. De invloeden liggen er dik bovenop, maar het klinkt desondanks niet totaal onorgineel. De band…Lees verder ›
Wanneer de godfathers van de poppunk naar de hoofdstad komen, mag Zware Metalen niet ontbreken. Descendents worden vanavond bijgestaan door het Israelische Useless I.D. en Nederlands eigen Antillectual. Fotograaf Koen de Gussem toog naar de Melkweg voor een fotoverslag.Lees verder ›
‘Black metal from the Black Forest’- dat is waar Imperium Dekadenz uit Duitsland voor staat. In 2016 brachten ze nog het erg goede Dis Manibvs uit en daarvoor in 2013 het nog lekkerdere Meadows Of Nostalgia met daarop het geweldige Ave Danuvi. Een nummer dat de band typeert, veelal midtempo gespeelde doch melodieuze…Lees verder ›
Het is inmiddels een beproefd concept. Optreden in het indrukwekkende, antiek Romeinse theater van Plovdiv (Bulgarije) met het lokale filharmonisch orkest en daarvan dan een registratie uitbrengen. Onder andere Devin Townsend Project en Paradise Lost gingen supergroep Sons Of Apollo voor, maar mijn absolute favoriete Plovdiv-release is nog altijd die…Lees verder ›
Na tien jaar afwezigheid beslist de heer Atratus van het Italiaanse Tenebrae in Perpetuum zijn band terug nieuw leven in te blazen. Met behulp van drummer Chimsicrin, ook bekend van de band Gorrch, wordt nu de vierde langspeler uitgebraakt die evenwel ook voorzien wordt van fantastisch artwork. Mij zijn deze kerels totaal…Lees verder ›
Even opfrissen: we zijn aan een gastronomische neerslag van Summer Breeze 2019 bezig. Net als dat van gisteren lijkt het buffet van donderdag weinig soeps te zullen worden. Dé kans voor nieuw vlees om in de kuip te springen. Het zou een spoiler zijn om hier al te verklappen hoe die scouting uitdraaide. Er stonden er wel een paar dronken op de planken. Lees verder ›
Widar, het heerschap dat deze band uit Duitsland bevolkt, is een naam die je enkel als underground blackmetalliefhebber wellicht herkent omwille van een andere band dan dewelke hier wordt gereviewd. Bilskirnir bedoel ik, de Wotan-worshipband die op Darker Than Black resideert. Ødelegger brengt eveneens rauwe lo-fi black, maar toch behoorlijk verschillend van Bilskirnir.Lees verder ›
Kêres komt uit Finland en braakt in al zijn pracht en glorie sinds 2004 op regelmatige basis blackmetalplaten uit. Zo tel ik vier volledige albums waarvan nu deze Ice, Vapour And Crooked Arrows de laatste is. Maar ik tel ook elf demo's, zeven split-releases en drie EP's. Nu, het is niet omdat een band al jaren de ene na de andere release uitbrengt dat het ook direct cult en geweldig en fantastisch is. Een wat helderder gitaarsound geeft de luisteraar ook meer ruimte zaken te onderscheiden. Want iets onderscheiden tussen krassen en schuren is moeilijk, enerverend en niet echt bevorderlijk voor het luisterplezier.Lees verder ›
De derde dag van ons gevangenisfeestje vatten we gezamenlijk aan. Bart zal zich voornamelijk op de Swamp richten, Michel probeert zo veel mogelijk de Prison stage mee te pikken in het verslag. Heel soms kan daar dan ook nog wel wat Morgue bij. Al loopt alles niet meteen volgens plan. Door de verschuivingen gisteren zijn er ook vandaag bands die op een ander tijdstip en een andere plaats spelen.…Lees verder ›
Eén nummer maar, één nummer van meer dan dertig minuten op dit nieuwe album van het Italiaanse, uit Cesena afkomstige, mistige gezelschap, SednA. Sedna op zich blijkt een planeet te zijn in de buitenste contouren van het zonnestelsel. Cesena is dan weer een kleine stad in het Noord-Oosten van Italië,…Lees verder ›
Nee, het leven is niet mooi. Het aardse leven is kleurloos, zonder enige vorm van mededogen worden er dagelijks vele mensen verlost van dit zinloze bestaan. Zij het door oorlogen, ziekte, ouderdom of bijvoorbeeld een noodlottig ongeval. Buiten de natuurlijke oorzaken om, is de mens zelfdestructief van aard. Niet…Lees verder ›
Na enkele jaren stilte bracht het droneduo Sunn O))) een aantal maanden geleden het album Life Metal uit, dat bij Zware Metalen positief ontvangen werd. Nu blijkt echter dat de band nog een tweede album in petto heeft. Op 25 oktober zal Pyroclasts het licht zien via het gebruikelijke Southern Lord. De vier nummers zijn intiem verbonden met Life Metal, want tijdens het opnemen ervan is tegelijkertijd Pyroclasts opgenomen door Steve Albini. Gedurende de twee weken dat Life Metal geregistreerd…Lees verder ›
Op papier zag de menukaart van Summer Breeze 2019 er weinig appetijtelijk uit. Reden te meer om eens enkele metalgerechten te proeven die je nog nooit gegeten hebt. Dat deden we dus meteen op de eerste festivaldag. Een dag die toch vooral zal bijblijven vanwege het incident met de brandende vod en de showstelende schroevendraaier.Lees verder ›
Kapitein Kaasbaard meldt zich. Een Belgische band die leeft van de adoratie voor Frank Zappa, opgericht door bandbrein Johan De Coninck. Captain Cheese-Beard speelde enkele jaren werk van de grootmeester. Daar is meer dan genoeg van natuurlijk, zeker met al het werk dat postuum is uitgegeven. Het werd echter…Lees verder ›
27 jaar na het relatief succesvolle album Want Some? komt Roxy Blue met een opvolger, simpelweg Roxy Blue getiteld. Originele gitarist Sid "Boogie" Fletcher is een carrière begonnen als tandarts en daarom vervangen door Jeffrey Wade Caughron. Verder bestaat de band uit dezelfde leden als een bijna dertig jaar geleden. Een snelle rekensom doet ons op 1990 uit komen en dan weet je met een naam als Roxy Blue eigenlijk al direct welk genre je mag verwachten van de band.Lees verder ›
Vespertina Synaxis: A Prayer For Union & Emptiness, de titel alleen al is een hele mond vol. Zeker voor “een EP-tje”. Maar eerlijk gezegd is de duiding als EP ook wel wat kort door de bocht. Hoewel slechts drie nummers lang brengen de Canadezen en Zweed van Culted op deze release bijna 30 minuten muziek.Lees verder ›
