Kapitein Kaasbaard meldt zich. Een Belgische band die leeft van de adoratie voor Frank Zappa, opgericht door bandbrein Johan De Coninck. Captain Cheese-Beard speelde enkele jaren werk van de grootmeester. Daar is meer dan genoeg van natuurlijk, zeker met al het werk dat postuum is uitgegeven. Het werd echter…Lees verder ›
27 jaar na het relatief succesvolle album Want Some? komt Roxy Blue met een opvolger, simpelweg Roxy Blue getiteld. Originele gitarist Sid "Boogie" Fletcher is een carrière begonnen als tandarts en daarom vervangen door Jeffrey Wade Caughron. Verder bestaat de band uit dezelfde leden als een bijna dertig jaar geleden. Een snelle rekensom doet ons op 1990 uit komen en dan weet je met een naam als Roxy Blue eigenlijk al direct welk genre je mag verwachten van de band.Lees verder ›
Vespertina Synaxis: A Prayer For Union & Emptiness, de titel alleen al is een hele mond vol. Zeker voor “een EP-tje”. Maar eerlijk gezegd is de duiding als EP ook wel wat kort door de bocht. Hoewel slechts drie nummers lang brengen de Canadezen en Zweed van Culted op deze release bijna 30 minuten muziek.Lees verder ›
Onslaught moest in mei een optreden op Pitfest op het laatste moment afzeggen. Vanuit Zware Metalen was er al een interview gepland en ook dat viel in het water. Omdat we toch benieuwd zijn naar wat de band te zeggen heeft, is er via de mail een interview afgenomen. Gitarist Nige fungeert namens Onslaught als spreekbuis. Het duurde langer dan gebruikelijk voordat zijn antwoorden ons bereikten, omdat er hard wordt gewerkt aan nieuw materiaal.Lees verder ›
De tweede dag van Alcatraz festival begint heel erg winderig. Het weer bedoelen we dan. Zo winderig zelfs dat de Prison Stage tot een eind in de namiddag gesloten blijft uit veiligheidsoverwegingen. Daardoor vinden er veranderingen plaats in het schema en wordt er driftig met bands geschoven, sommige optredens verplaatsen zelfs naar morgen. Gelukkig hebben we een rots in de branding die stormen kan doorstaan: Bart Alfvoet. Hij loopt…Lees verder ›
Noorwegen, het land van waaruit zo vele geweldige blackmetalbands hun kunst en kunde op ons hebben losgelaten. Uit datzelfde land komt nu Livløst met hun plaat Cold Skin en dit via het Zweedse Downfall records. Op hun debuutplaat hebben deze onbekende gozers zeven nummers verzameld, al dan niet voorzien van…Lees verder ›
Het musicerende duo Gravefields is feitelijk een voortzetting van de samenwerking onder de naam Dirtyprotest, al is het mij niet geheel duidelijk wat de reden is van deze naamsverandering. Het tweetal bestaat uit de Ierse multi-instrumentalist Alan Hurley en de Franse brulboei DM. Ik ben geenszins bekend met het…Lees verder ›
Het is koud en vochtig en smerig buiten, het dondert en de regen komt met bakken uit de lucht. Waar luister je dan naar? Inderdaad, een gortig, teringpotje herrie. Het liefst uit het koude noorden, misschien wel een plaat uit Finland. Liefst ook niet te moeilijk of te complex,…Lees verder ›
Maurice de Jong, aka Mories, kennen we natuurlijk van Gnaw Their Tongues, Cloak of Altering, Seirom en letterlijk een dozijn andere bands/projecten. Waar Mories meestal aan de randen van noise, black metal en ambient bivakkeert, is dat met Mystagogue even wat anders. And The Darkness Was Cast Out Into…Lees verder ›
Een debuutplaat van een melodische death/blackmetalband uit Portugal. Ben benieuwd, een zonnig en warm album mogen we niet verwachten, denk ik. Hoeft ook niet, anders hadden we wel een ander muziekgenre als hobby gekozen. Een beetje snuister- en zoekwerk leert me dat deze band ook in 2008 al een…Lees verder ›
In 2015 debuteert Wage War met Blueprints, later volgde nog Deadweight. Met nummers als Alive, The River en The Stitch haalden ze miljoenen streams op Spotify. Nu komen deze Amerikanen uit Ocala, Florida met Pressure. Het Fearless label kent een bont allegaartje bands als daar zijn As It Is (die recent…Lees verder ›
Zeg maar eens ‘Ah’, want hier is Amanita Virosa. Zelfverklaarde stichters van de hospital metal. Een afzichtelijke hoes met als duidelijke afwijking dat de figuur maar een enkel oog heeft. Dat het een gemakkelijke operatie wordt staat al vast. Deze zes muzikanten brengen namelijk melodieuze dark metal uit de categorie:…Lees verder ›
Inferum was eerder dit jaar te zien op Complexity Fest en deed collega Pim denken aan mechanische deathcore, een light versie van The Tony Danza Tapdance Extravaganza. Reden genoeg voor mij om het me toe te eigenen en te voorzien van een review. Er mogen dan wel een pak…Lees verder ›
To Hell And Back was een EP die enkele jaren geleden een diepe indruk op me naliet. Op dit kortspelertje bleken vooral Our Legacy en het titelnummer To Hell And Back instant binnenkomers te zijn! Jammergenoeg kon ik omwille van verplichtingen hun optreden in home-town Genk op het Pain Remain Fest…Lees verder ›
‘Tarja Turunen naakt, kwetsbaar en agressiever dan ooit tevoren!’ Aldus wordt deze promo aangeprezen. Dat is misschien wat overdreven gesteld. Menig Nightwish-luisteraar, die in het verleden is blijven hangen, snikt nog dagelijks in een hoekje dat zij destijds uit de band werd gegooid vanwege ‘divagedrag’. De beste zangeressen hadden…Lees verder ›
Voor wie niet bekend is met de naam Thobbe Englund, hier een kleine introductie: hij debuteerde als gitarist bij Winterlong en werd daarna (in 2012) gevraagd als gitarist van Sabaton. Daar stapte hij uit om zich op zijn solocarrière te richten. Als eerbetoon aan één van zijn belangrijkste invloeden…Lees verder ›
Mijn eerste editie van de Lokerse Feesten zal ik niet snel vergeten. Fijne affiche, fijn publiek, fijn weer... Fijn was het kernwoord. En ook al speelt Lokeren qua voetbal niet meer in de eerste klasse, qua metal doet het dat wel! Lees verder ›
Blue Hummingbird On The Left is één van de overlevers van de Black Twilight Circle. Niet dat die gemeenschap plotseling helemaal van de aardbol verdwenen is, er is wel een heel aantal gestopt met zijn activiteiten voor onbepaalde duur. Blue Hummingbird On The Left dus niet en dat stemt ons positief. Wat kenmerkend is voor de Black Twilight Circle en zijn bands is het feit dat er heel wat Midden-Amerikaanse invloeden in verwerkt zitten. Lees verder ›
Pissgrave's nieuwe valt op. Door de hoes, niet in het minst. Ook het optreden tijdens Bloodshed Fest 2018 ging niet onopgemerkt voorbij. Dit tweede album van de band werd ingeblikt met behulp van Arthur Rizk, en moet volgens de band de bevestiging worden van het leiderschap binnen het Amerikaanse sadistische deathmetalbataljon. Of dat gaat lukken is de vraag, maar met de steun van Profound Lore kom je in ieder geval al een gans eind.Lees verder ›
Graves is Portugees en Portugal is in qua underground black, net zoals alle landen uit ex-Joegoslavië. De mannen die Graves bevolken hebben al wat kilometers op hun teller staan en het label Iron Bonehead zag dit nieuwe project wel zitten. Iron Bonehead, dat is een grote in de underground, mocht je het nog niet weten. Lees verder ›
