Met trots kondigt Art Gates Records een nieuwe samenwerking aan met de rauwe melodieuze black metal band nether uit België. Nether werd opgericht in 2019 en is een verzameling individuen die allen sinds tientallen jaren hun wortels hebben in de lokale black metal scene. Met referenties als Mgla, Batushka en Uada, combineert nether een sterk rauwe basis met zeer melodieuze passages. Hun debuutalbum is gemixt en gemasterd door Andy…Lees verder ›
Twintig jaar. Twintig jaar bestaat uw favoriete webzine gericht op de betere muziek. De grootste in het Nederlands taalgebied. Begonnen als hobbyproject van een ICT’er, uitgegroeid tot een multimediaal merk met twee miljoen paginaweergaven per jaar, 25.000 likes op Facebook, 3.000 volgers op Instagram en een succesvolle podcast. De ruim vijftig koppen tellende redactie zorgt elke dag weer voor nieuwsberichten, reviews, concertverslagen en interviews en geeft kaartjes weg voor concerten in de kleinste zalen tot de grootste velden. In deze rubriek blikken we elke week in 2020 terug op onze geschiedenis.Lees verder ›
Hyborian is een band die zich niet in een vakje laat stoppen. De heren worden soms een stoner metal genoemd, dan weer progressieve rock, terwijl menig fan vindt dat ze oerdegelijke sludgemetal spelen. Maakt eigenlijk niet uit want in éénieder van deze genres steken ze boven de middelmaat uit.Lees verder ›
Het Amerikaanse Tombs komt op het oog met de vijfde langspeler, maar dit 35 minuten durende schijfje, getiteld Monarchy of Shadows, staat als een EP in de boeken. De twee full lengths uit 2014 (Savage Gold) en 2017 (The Grand Annihilation) bevielen me redelijk goed en wat opvalt is dat de band niet alleen van label in geswitcht, maar ook van stijl.Lees verder ›
Veertien. Album nummer veertien is dit van Gnaw Their Tongues. Sinds 2006. Reken en tel daarbij nog eens pakweg twintig andere releases en je hebt een halve kast nodig voor deze band alleen, wanneer je diehard fan bent. Die bestaan wel degelijk, vergis je niet.Lees verder ›
Volgens de overlevering klonk enkele maanden geleden, op een koude avond in januari, de deurbel bij huize Uiterwijk. Heer des Huizes, drummer en bandleider bij deathmetalorkestje Abrupt Demise, Herman Uiterwijk, deed zelf open. Het was de moderne metalpolitie. Of hij er bij het schrijven en opnemen van het debuutalbum van Abrupt Demise wél even rekening mee wilde houden dat er voldoende variatie in de muziek zou komen, alstublieftdankuwel. Met gebruik van cello’s, oud-Scandinavische instrumenten en Indiaase sitars bijvoorbeeld. Oh, en wat teksten en thematiek betreft, mocht het wel wat meer gaan over zaken als eenwording met de natuur, veganisme of als het dan echt moest vergeten folkoristische verhalen uit een vergeten verleden.Lees verder ›
Let’s Get High Tonight van het vorig jaar verschenen album Heavy Metal Rules is vandaag online komen te staan, niet toevallig op 4 april 2020 (420, je weet wel). Je kunt de clip hier bekijken. Lees verder ›
Vrijdag verschijnt de langverwachte debuutplaat van deathmetalband Abrupt Demise. Maar je vrienden van Zware Metalen konden zo lang niet wachten en bleven maar zeuren bij platenmaatschappij Raw Skull Recordz of ze toch niet eerder wat konden laten horen. Nou, dat kan! Morgen, dinsdag 21 april in het jaar des Heren 2020, om 16:00 uur precies, gaat in première: de volledige albumstream van The Pleasure to Kill and Grind!Lees verder ›
Voor al wie het zich meteen afvraagt: neen ik heb met Björn van het Zweedse Ye Banished Privateers geen gesprek afgenomen waarbij we beiden als piraten praatten. Wel belde ik de man op om eens te polsen naar de inhoud van de nieuwe plaat Hostis Humani Generis, die begin dit jaar bij Napalm Records verscheen. Daarbij hadden we het onder andere ook over het beeld van piraten vandaag en de geschiedkundige…Lees verder ›
Eerst het slechte nieuws: wie gehoopt had om Dool deze zomer op festivals te zien is eraan voor de moeite. Een niet nader genoemd vleermuizenvirus heeft roet in het eten gegooid. Toch is er ook goed nieuws te melden want Dool kwam aanzetten met een nieuw album en noemde…Lees verder ›
Bâ’a is een Franse band bestaande uit drie nobele onbekenden. Nu, helemaal onbekend zouden ze niet zijn, ze zouden reeds jaren actief zijn in de scene. Heerlijk toch dat geheimzinnige, het alzo extra creëren van onduidelijkheid, het oproepen van vragen. Je kan hierover blijven filosoferen, je kan ook gewoon…Lees verder ›
Death metal uit Luxemburg, dat klinkt net zo zeldzaam als een kangoeroe uit Groenland. Na vier jaar oefenen werd het tijd voor dit toch wel indrukwekkende debuutalbum van deze moderne deathmetallers. Deze mid-tempo melodieuze bak herrie duurt bijna drie kwartier. Het is niet de snelste technische death metal die…Lees verder ›
Dit jaar helaas geen Metalworksfest als gevolg van de coronapandemie. Om dit gemis goed te maken, zetten de organisatoren in 2021 een XL-editie op poten. Om de opener van dienst te bepalen, staat er op zaterdag 5 september een metal battle gepland. Acht groepen van eigen bodem, strijden in Kuurne om één enkele plek op de affiche van het indoorfestival. Dit is niet alles: als kers op de taart,…Lees verder ›
De quarantaine drijft tot gekte, dus in deze nieuwe aflevering van Osmium wordt wel erg veel onzin verkocht. Uitgedroogde SpongeBobs, zelf gecodeerde sudoku-oplossers, cirkelzagen bij de buren en beha's als mondkapje... Het komt allemaal aan bod in de urgentste podcast van Nederland en België. Ook is er aandacht voor de overheidsmaatregelen die de concertwereld in deze onzekere tijden staande moeten houden. Tot overmaat van ramp doen Pim en Niels een boekje open over hun leven na het nu metal-tijdperk. Met zowel gênante deathcore (I Ate Everybody) als gekmakende noise rock (Melt-Banana).Lees verder ›
Eind vorig jaar ben ik wat meer in aanraking gekomen met doom metal en heb ik besloten vaker naar dit genre te gaan luisteren na een tweetal zeer positieve luisterervaringen. Zodanig kwam ik uit bij Angellore, een Franse gothic/doom metal band, die dit jaar debuteerde met Rien Ne Devait…Lees verder ›
Tja, een bakje terringherrie verdraag ik nu en dan wel. Zeker als er wat vettigheid, nattigheid en smerigheid in verwerkt zit, op voorwaarde dat er dan ook nog wat fatsoenlijk wordt gemusiceerd. Nu, als dat bakje terringherrie voorzien is van een garagegeluid kan ik het meestal ook nog wel…Lees verder ›
Wat zit er toch in de grond, in de aardkorst daar ver weg in IJsland? Wat gebeurt er toch met een mens op dat eiland? Is het dat desolate landschap? Is het dat gure weer? Is het de donkerte, de duisternis die de mensen omarmt die hen alzo een…Lees verder ›
Nadat in 2016 de debuut EP Arcane Chants Of Death uitkwam, deed dit Israëlische trio er maar liefst vier jaar over om met een opvolger te komen. Geen van de nummers van de EP heeft Drowning In Circles gehaald. Is het het wachten waard geweest?Lees verder ›
Sta me toe om deze recensie met een bekentenis aan te vatten. Tot voor kort had ik nog nooit van The End A.D. gehoord. Het bestaan van de groep uit Philadelphia, nochtans al een jaar of zes actief, drong pas in een recent verleden tot me door. Hoe ik op Badlands – de inmiddels tweede langspeler van de Amerikanen – uitkwam, valt eenvoudig te verklaren. Door onder meer Motörhead, Venom, Ministry en Agnostic Front als invloeden te citeren, werd mijn interesse begrijpelijkerwijs gewekt. Wie de mosterd haalt bij zowel ome Jourgensen als bij wijlen Lemmy Kilmister, moet haast met een verfrissend geluid voor de dag komen. Althans dat zou je denken. Of The End A.D. dit ook daadwerkelijk kan waarmaken, verneemt u aan de hand van onderstaande bespreking.Lees verder ›
De derde uit de rij der goregrindplaten die ik doorgenomen heb de afgelopen periode is deze, een ultrakorte split met Meatal Ulcer uit Australië en Erwin De Groot zijn S.M.E.S.. Blijkbaar is deze Nederlander nog steeds heel erg actief. Velen kennen hem van zijn periode bij Last Days of Humanity, persoonlijk volg ik hem vooral bij S.M.E.S. (Schijten Met Een Stijve), omwille van de extreem debiele kutmuziek die hij er mee maakt. The Good, The Bad & Me uit 2003 is mijn favoriet, met imbeciele trance/technogore, cybergrind zo u wil. Ook het project KOTS kon mij wel krijgen. Bizarre Leprous Productions heeft deze nieuwe split uitgebracht, een label dat garant staat voor excellente troep.Lees verder ›
