Frankrijk, het land van wijn en kaas. Of het land van waaruit nu en dan erg sterke blackmetalbands zich presenteren. Ditmaal heb ik het tweede album in de hand van het Franse trio Hyrgal. Grondlegger van deze band is niemand minder dan Clément Flandrois die we ook kennen van bij Svart Crown. Dit Hyrgal leerde ik kennen op de fantastische drieweg split-EP , die de heren maakten met de landgenoten van Bâ’a en Verfallen. Het jaar ervoor, we schrijven 2017, brachten de heren ook hun debuutplaat Serpentine uit. En het moet gezegd, deze Fin De Règne is een schijf voor de jaarlijst.
De muziek die je te horen krijgt, is typische Franse – school black metal, maar toch. Hyrgal slaagt erin dit op een andere en meer dan degelijke manier te verpakken en te brengen. Het ligt hem in het gitaarspel dat bij wijlen hoeken en bochten maakt. Niet dat het complex wordt, maar net interessanter. De drumthema’s lijken klassiek gebracht maar door hun strakheid, aangevuld met wat finesse, krijg je toch net een wat frisser gevoel. Ook de screams en de gedeclareerde teksten in het Frans pakken je onmiddellijk bij de keel. De snelheden waarmee alles gebracht wordt, wisselen elkaar goed uitgemeten af. Zo krijg je nu en dan de tijd om wat te verpozen, weliswaar niet te lang. Je wordt immers vrij snel weer gewekt door een boosaardigheid die stevige proporties aanneemt.
Hier en daar hoor je ook wat jazzy-achtige partijen, opgesmukt met wat viriel doch daadkrachtig solo-werk. Het doet zo soms denken aan de platen van Billy Bayou (Glorior Belli). Op de momenten dat alles wat trager gaat, zoals op het nummer Sépulcre, boeit het me net wat minder, doch ook dan laten deze Fransen horen dat ze van alle markten thuis zijn. Net in die stukken hoor je dat het zingen in de Franse taal wel weer dat extra smerige toevoegt. Langs de andere kant: als de heren het helemaal plat gooien en dan weer fantastisch opbouwen, Glyphe De Sang, dan gaan je haren rechtopstaan en krijg je koude rillingen. En afsluiten? “Dat doen we in stijl”, moeten ze met zijn allen gedacht hebben. Wat een nummer, dat Triste Sire. Die afwisseling, die zang, ook die cleane partijen…
Heerlijke schijf. Voor de jaarlijst, ik schreef het al, ik weet het, maar moest je het al vergeten zijn, help ik je er graag nogmaals aan herinneren! Allen weer naar school nu en dan best nog de Franse school.
Score:
90/100
Label:
Les Acteurs de l'Ombre Productions, 2020
Tracklisting:
- Colère Noire
- Malthusien
- Ennemi(e)s
- Sépulcre
- Glyphe De Sang
- Héritier Mort-Né
- Triste Sire
Line-up:
- Clément Flandrois – Zang, gitaar
- Alexis Chiambretto – Bas
- Nicolas Muller – Drum
Links: