Bitch Falcon, een naam die je niet snel zal vergeten. Jammer genoeg kan ik over de muziek niet hetzelfde zeggen. Staring at Clocks, iets wat ik tijdens het beluisteren van dit album vaak heb gedaan, is het saaie debuut van dit Ierse trio. De band weet het dan toch zelf… De eerste single Gaslight en het feit dat de band getourd heeft met Black Peaks en Torche, konden iinitieel mijn interesse opwekken. Echter zijn die groepen absoluut geen goed referentiepunt voor wat de band precies wil doen.
Bitch Falcon nestelt zich in dromerige post-punk en doet geen moeite om daar ook maar wat variatie in te brengen. De band heeft één gezamelijke klank en wijkt daar voor tien nummers niet van af. Dream-grunge noemt de band het zelf. Ik noem het ‘snurksaai’. De basgitaar klinkt in alle nummers zeer duister en is zwaar overstuurd. De zangeres beheerst duidelijk het trucje dat de zangstijl van Björk kenmerkt, namelijk het overslaan in kopstem en het past hier in het geheel. Enkel is het melodieuze aspect van de zang wat ontbrekend. Ik kan na enkele luisterbeurten geen enkel zangstukje nog neuriën. Er blijft gewoon niks hangen. En dat vat het volledige album wel een beetje samen. Er is fundamenteel niks mis met de band of hoe ze klinkt, het is enkel de hele tijd hetzelfde. Gaslight is het enige nummer dat ik aanraad om eens te luisteren, maar voor de rest overslaan.
Score:
55/100
Label:
Small Pond Records, 2020
Tracklisting:
- I’m Ready Now
- Sold Youth
- Turned to Gold
- How Did I Know
- Staring at Clocks
- Damp Breath
- Test Trip
- Martyr
- Gaslight
- Harvester
Line-up:
- Lizzie Fitzpatrick – Zang, Gitaar
- Nigel Kenny – Drums
- Barry O’ Sullivan – Bas
Link: