Drofnosura – Ritual of Split Tongues

Geschreven door op 16-11-2025 om 20:00.

Voor degene die zich afvraagt hoe het klinkt als je ziel je lichaam verlaat, biedt Drofnosura mogelijk een antwoord. Op hun derde album Ritual of Split Tongues trekken de Canadese post-black sludgers namelijk flink van leer. Met diep bulderende gitaren en ijselijke vocalen trakteren ze de luisteraar op wat welverdiende spirituele smerigheid.

Het album telt zes nummers met Selection of a Corpse als opener. De gitaren staan laag gestemd en de drummer pompt er hard op los, strooiend met fills alsof het een lieve lust is. De vocalen wisselen screams af met cleane zang, waarbij zeker de cleane zang wat weg heeft van Acid Bath. Ook de basgitaar krijgt er overigens flink van langs. Het tweede nummer, Kapala Kriya, opent met een dromerige ingetogenheid die we soms ook zien bij Oranssi Pazuzu. Drofnosura zou dan ook niet misstaan op een festival als Roadburn. De titel van het nummer verwijst naar een Hindoeïstisch ritueel waarbij de schedel van een overledene wordt doorboord voor een crematie. Dit geeft de ziel de vrijheid om het lichaam te verlaten en te transcenderen naar de geestenwereld. Naarmate het nummer vordert, wordt de toon steeds duisterder. Als een lichaam dat de oven in gaat. De zang klinkt wat klagelijk, wat goed past bij de sfeer van het nummer (maar minder bij de aangenaamheid van de klank).

Het langste nummer van het album is eveneens het titelnummer: Ritual of Split Tongues. De hallucinogene intro neigt een beetje naar werk van Blut Aus Nord. De ietwat hijgerige stem geeft het nummer een onheilspellend randje. Alsof afgrijselijke stemmen uit het onderbewuste zich een weg proberen te banen naar de werkelijkheid. Het nummer zit vol met dreigende ambientpassages die worden afgewisseld met beklemmende riffs, lugubere screams en zelfs een ietwat zenuwachtige gitaarsolo. De titel van het daaropvolgende nummer luidt ἐγείρω, een woord dat ik zelf niet kan uitspreken. Drofnosura doet dat overigens ook niet. Want op wat spookachtige ‘oooaaaaaahooeeh-s’ na, horen we alleen wat Halloween-achtige ambient. The Well of Seven Heads geeft ons een riff die een stuk meer “doom” aandoet dan wat we eerder op het album hoorden.

Afsluiter Desounen komt qua thematiek overeen met het nummer Kapala Kriya. Dit nummer gaat namelijk over een voodooritueel van gelijke strekking: het losmaken van de ziel van het lichaam zodat de ziel kan overgaan naar de geestenwereld. Qua klank wordt er in dit nummer duidelijk geknabbeld aan het werk van Deafheaven en Ghost Bath. Het klinkt verheffend en dromerig. De uitgesponnen gitaarpartijen geven het nummer een emotionele zwaarte die perfect past bij het onderwerp dat hier aangesneden wordt. Helaas is de zang niet altijd even zuiver, maar eigenlijk draagt ook dit bij aan de oprechtheid van het nummer. Desalniettemin is het een mooi slotstuk van dit veelzijdige album.

Ritual of Split Tongues is een album dat veel te bieden heeft. Zeker bij liefhebbers van doom, drone, post-black en ambient zou het wel eens goed in de smaak kunnen vallen.

Score:

80/100

Label:

Transcending Obscurity Records, 2025

Tracklisting:

  1. Selection of a Corpse
  2. Kapala Kriya
  3. The Ritual of Split Tongues
  4. ἐγείρω
  5. The Well of Seven Heads
  6. Desounen

Line-up:

  • L.F. – Vocalen, gitaar, synth
  • A.D. – Vocalen. basgitaar, synth
  • A.S. – Vocalen, drum, percussie, synth

Links: