Na drie jaar is A Day to Remember terug in 013 voor een headlineshow. Nu om het nieuwe album Big Ole Album Vol. 1 te promoten, de plaat waarmee ze in februari iedereen verrasten. Als voorprogramma en ondersteuning hebben ze Split Chain meegenomen, een Engelse band waarvan het debuutalbum pas over een goede maand uitkomt. Confetti, meezingers, crowdsurfers, strandballen en een shirtkanon: het is altijd feest om een show van A Day to Remember bij te wonen.Lees verder ›
Sodeju, wat knalt Warhead, de openingstrack van het nieuwe album van The Haunted er hard in. Rap, vol vuur, met afgemeten riffs, pissige vocalen en Lombardiaans hamerwerk in een lekker vol geluid. Als deze intensiteit de volle veertig minuten wordt vastgehouden, is hier al de thrashplaat van het jaar, Dark Angel of niet. We hebben alvast goede hoop, want het promovel vertelt ons dat Songs Of The Last Resort “utterly viscious” en “uncompromising” is.Lees verder ›
Sun After Dark, het studioproject of de band van Benjamin König combineert black/dark metal met moderne donkere tonen en levert zo, althans volgens de bekende platenboer Hammerheart Records, een unieke mix van stijlen. De heer König kennen we nog van zijn werk in Lunar Aurora bijvoorbeeld. Nu komt hij terug met een album dat Tatkraft heet, wat vrij vertaald daadkracht zou moeten betekenen denk ik dan. Iets waaraan het je in het dagelijkse leven best niet ontbreekt.Lees verder ›
Op Hemelvaartsdag werd HAL 25 in Alkmaar weer omgetoverd tot een toegangspoort voor de mensen die liever de andere route willen bewandelen, namelijk die van de met zwavel geplaveide weg naar de onderwereld. Organisator Mike Blommestein, van het inmiddels befaamde Herrie Festival, heeft voor de Hemelvaartse Herrie twee dagen ingeruimd om een niet misselijk aantal van totaal eenentwintig bands uit te nodigen, die garant staan om je genadeloos om de oren te slaan met een enorme hoeveelheid blafharde decibellen. Fotograaf Mell, gewapend met camera en JohannesV, gewapend met pen en papier, gingen met goed gemoed en vol vertrouwen de lawaaimarathon aan.Lees verder ›
Met Silver Dust zitten we bij een niet-alledaags geval in metalland. De Zwitserse band bestaat al sinds 2013 en gooit met Symphony Of Chaos een vijfde album op de markt. Heel bekend zijn ze niet in onze contreien, ondanks touren met grote namen als Lordi, Moonspell of Rotting Christ (en dat zijn nochtans geen gelijkaardige bands). Misschien omdat er volgens mij geen middenweg is: je houdt van de muziek en het imago, of je moet er helemaal niet van weten.Lees verder ›
Je komt uit Italië, meer specifiek Rome en speelt black metal. Waar haal je dan de broodnodige inspiratie voor je bandnaam en voor de titel van je tweede plaat? Juist in Noorwegen en Zweden en dit om zo direct de link te leggen met de black metal uit de mid jaren '90 die je als persoon zo graag hoort en speelt. Zo simpel kan het zijn, moet dit Svart Vinter gedacht hebben. Zo noemde de band prompt de plaat Isvind.Lees verder ›
Terwijl de wereld in rep en roer was over rook die middenin Rome uit schoorsteen kwam en ongeduldig toekeek welke kerkleider zich de komende jaren mag bezighouden met de strijd tegen abortus en homoseksualiteit en het bagatelliseren van kindermisbruik, deed Ghost de Amsterdamse Ziggo Dome aan. Vijftien jaar nadat zanger/gitarist Tobias Forge in alle anonimiteit drie nummers op MySpace had gezet was het voor de ingang van Nederlands’ grootste concertzaal minstens zo druk als op het Sint-Pietersplein in Vaticaanstad om hier de nieuwe kerkleider te verwelkomen: Papa V Perpetua.Lees verder ›
Drama in het kamp van Katatonia. Althans, zo laten de online metalen roddelkranten ons maar al te graag geloven. Creatieve verschillen zorgden in ieder geval voor een onoverbrugbare kloof tussen oprichters van het eerste uur Jonas Renkse en Anders Nyström, waarbij de laatstgenoemde gitarist besloot de band te verlaten. Wat er écht speelt achter de coulissen blijft natuurlijk enigszins gissen, maar daar besteden we dan ook het liefst zo min mogelijk aandacht aan. Wel kan gezegd worden dat de invloeden van Renkse op de laatste twee albums al zeer sterk door de muziek naar buiten kwamen en hij steeds meer het enige creatieve brein achter de muziek was.Lees verder ›
Ah, album nummer drie van deze Death-fanaten. Als groot fan van het betreurde muzikale brein Chuck Schuldiner heb ik natuurlijk al lang een oog op Gruesome, opgericht om zijn oeuvre in ere te houden. En toch ging ik nog niet volledig om. Tweede album Twisted Prayers staat hier wel in de cd-kast te “shinen” maar veel meer doet het ding ook niet. Kwestie dat Gruesome op die plaat – met alle goede bedoelingen die eraan ten grondslag liggen – simpelweg te dicht bij het origineel blijft. Bij sommige riffs kun je gewoon aanwijzen welke van Death als basis is genomen en hoe die op Twisted Prayers net even anders worden afgebogen. Tsja, en dan zet ik toch net iets liever het origineel op.Lees verder ›
Het voelt als een zwoele zomerdag wanneer het uiterst zuidelijk gelegen Hulst in Zeeland zich weer opmaakt voor Vestrock. Waar het festival grotendeels een lokaal feestje is - hoewel, toch alweer zes podia ondertussen - kan je vandaag naast een Zeeuwse tongval nog een hoop verschillende talen ontdekken. Within Temptation speelt er namelijk de eerste show van zijn festivalzomer en dat lokt heel wat mensen uit verschillende landen naar de vestingstad. En meer nog, het is de vuurdoop van Vikram Shankar, de nieuwe toetsenist! Namens Zware Metalen was Kitty van de Waart was erbij en legde deze beelden vast.Lees verder ›
De Finse blackmetalband Iätön werd in 2022 opgericht door de heren Woewrb and Penetreichtus I en dat is nog niet eens zo gek lang geleden. Het laastgenoemde heerschap kennen we natuurlijk van Hatespirit en Serpentfyre. Er volgden al snel twee demo's via het Altare en Korpituli label en nu levert deze band, die intussen is uitgegroeid tot een viertal, via het Portugese Signal Rex de eerste langspeler aan, Portit Pohjolan. Wat niet meer dan de Poorten tot het Noorden zou moeten betekenen. Ik lees dat deze plaat onder handen werd genomen door Penetreichtus I zelf en dat hij hierbij, voor het masteringproces dan welteverstaan, werd bijgestaan door de heer Henri Sorvalli (Moonsorrow).Lees verder ›
Metallica is en blijft een bijzondere band. Onbetwist moet dit de meest besproken band binnen en zelfs buiten de metalwereld zijn. Iedereen zal zijn mening hebben over de al dan niet twijfelachtige drumcapaciteiten van Lars, de verslavingen van James of het continue terugkijken van Dave Mustaine op hoe het had kunnen zijn en dat de roem van Metallica nog immer op zijn ideeën berust. Voor ondergetekende eindigde de Metallica-adoratie na ...And Justice for All toen het Black Album uitkwam. Voor velen echter is dat juist de start geweest om de band de heiligstatus te geven.Lees verder ›
Daar metal nog steeds verre van dood is krijgen we dagelijks een stortvloed aan releases om onze oren geslingerd. De kans dat je een top release mist of gewoon gruwelijk het overzicht kwijt bent geraakt is groot. Nu zijn we bij Zware Metalen de beroerdste niet en brengen we je elke maand een overzicht van de beste releases die door de Zware redacteuren zijn behandeld, zodat je nog eens…Lees verder ›
Volledig uitverkocht... En dat terwijl de metal van het Nieuw-Zeelandse Ulcerate toch niet bekend staat als veruit het meest toegankelijk of makkelijk te behappen. Onorthodox, gelaagd en complex. Klaarblijkelijk spreekt dit meer dan genoeg mensen juist daarom aan. Op dertig mei streek het drietal neer in Doornroosje in Nijmegen en nam het in zijn kielzog het Tilburgse Autarkh mee. Fotograaf Victor Peters en redacteur Patrick togen naar de keizersstad om namens Zware Metalen verslag te doen.Lees verder ›
Gatekeepers, slijp de hooivorken, ontvlam die lont en zeg een weesgegroetje achterstevoren. We gaan het nieuwste werpsel, Even In Arcadia, van uw favoriete Engelse slaapverwekkers Sleep Token bespreken. Staat het zweet al in je voorhoofdrimpels? Vast wel als ik zeg dat we het over een flinke dosis pop, trip-hop, trapbeats, weidse intro's en dan een streepje - dunner dan de lijntjes die ze tegenwoordig in Antwerpen uitdelen - stevige gitaren gaan hebben. Dus haast je naar de commentsectie om te smaden. Jouw smaak is natuurlijk ultiem superieur. De rest van ons gaat vereren. Het is onvermijdelijk.Lees verder ›
Vrienden, vriendinnen en al wie tot een andere kring behoort: luister! Er zijn maar weinig blackmetalbands die het label cult op zich mogen kleven in mijn ogen. Uit Finland komt dit Sargeist en dat is toch wel zo een band. Kijk maar eens wie er in de line-up zit en je weet genoeg. Dit Flame Within Flame komt na wat verzamelde werken, een EP, Death Veneration, en een volwaardig album Unbound dat intussen al wel weer jaren geleden werd uitgebracht. Intussen hebben Shatraug, Spellgoth en trawanten niet stilgezeten. Niet binnen dit Sargeist, maar ook niet binnen andere bands; denk dan aan Horna of Night Shall Drape Us of ik weet niet wat nog allemaal.Lees verder ›
Opia is een gloednieuwe vijfkoppige Britse atmosferische gothic doomband. Alhoewel Brits, met de toevoeging van de oorspronkelijk Tsjechische zangeres Tereza Rohelova en Spaanse toetsenist Jorge Afonso Rodriguez (Scandelion) kun je ook prima spreken van een internationaal gezelschap. Nou denk je bij Britse doom al gauw aan My Dying Bride, Paradise Lost en oude Anathema en laten die legendarische namen nou inderdaad mede aan de basis staan van Opia’s sound. Maar er is meer...Lees verder ›
Mourir uit het Franse Toulouse liet ons weten dat zijn EP Insolence die uitkwam via Pelagic Records op vinyl en via Distant Voices op cassette bijna uitverkocht is. Jongens toch, bericht ons toch even eerder dan waren ze misschien al uitverkocht. De black metal van dit viertal liet bij…Lees verder ›
In deze attractieve videoreeks krijgen we het beste van de week te zien en horen. Hier zijn de 15 clips van Babymetal x Slaughter To Prevail, Manegarm, Hanabie, The Dirty Denims, Avatar, Lord of the Lost, Chevelle, Pendulum, Hemelbestormer, Ministry, The Haunted, Powerwolf, Deathless Legacy, Warmen en Citizen Soldier.Lees verder ›
Al 26 jaar maakt Nightfall deel uit van de Griekse extreme metalscene en als ik u zeg dat het debuutalbum Parade Into Centuries (1992) een jaar vóór Rotting Christs Thy Mighty Contract uitkwam, dan begrijpt u ook wel wat dat betekent: dit Nightfall is niets minder dan een pionier (samen met o.a. Septic Flesh – toen nog in twee woorden - en uiteraard Rotting Christ zelf) die aan de wieg van de toch wel invloedrijke Griekse black- en deathmetalbeweging stond. De muziek die deze band zelf maakt(e), blijft echter moeilijk te definiëren of onder één noemer te plaatsen. De bij dit nieuwe album meegeleverde promo benoemt het als blackened death metal met gothicmetalinvloeden; een beschrijving die de lading niet echt volledig dekt vind ik, want Nightfall is een kameleon als het op stijldefinitie aankomt.Lees verder ›
