Ik heb een beetje een zwak voor Heart Of A Coward. Dat komt voornamelijk door hun plaat uit 2015, Deliverance. Die plaat staat vol avontuurlijke nummers, een fantastisch samenspel en zeer gepassioneerde zang van voormalig zanger Jamie Graham. Ik beschouw dat album persoonlijk als een mijlpaal in de korte geschiedenis van de djent/metalcore. Want dat is het terrein waar Heart Of A Coward zich op bevindt.
Nu, acht jaar en twee platen verder, zijn er wel wat wijzigingen geweest. Jamie is al een tijdje niet meer bij de band en is vervangen door Kaan Tasan. Die bewees op voorganger The Disconnect al dat hij een waardige vervanger genoemd mag worden. Hij wist, net als Jamie, veel emotie in zijn geschreeuw te leggen en kwam bovendien op de proppen met vrij pakkende zanglijnen, wat automatisch bijdraagt aan de dynamiek van de nummers.
Met This Place Only Brings Death brengt Heart Of A Coward alweer zijn vijfde plaat uit. Het fundament blijft stevige metalcore met djentachtige invloeden. Die laatste hoor je niet alleen terug in de riffs, maar ook in de manier van zingen van Kaan die qua zanglijnen wel iets weg heeft van bijvoorbeeld Andy van Monuments of Daniel van Tesseract. Net als deze zangers weet ook Kaan bijzonder catchy zanglijnen te bedenken. Zo hanteert hij in Passenger, dat vooral gedomineerd wordt door hakkend drumwerk, een wat geknepen zang. Ook Decay is een nummer dat na beluistering maar lastig uit je hoofd te krijgen is. Het is goed dat dit element nog altijd sterk aanwezig is in de muziek van deze Britten. Er is meer bij hetzelfde gebleven: de woest kolkende drums, hevige breakdowns en fraai tegen elkaar inzwemmende gitaarlijnen zijn er nog steeds. De nummers kennen bovendien bij vlagen een minder logische opbouw, waarbij er toch af en toe wat andere invloeden de hoek om komen kijken.
Het is een fijne toevoeging aan de muziek van Heart Of A Coward, ook zijn de nummers op zichzelf al buitengewoon melodieus. Catchy is een ander woord. De band weet in vrijwel elk nummer wel een pakkende hook, een melodieus refrein of gitaarlijn te voegen die de aandacht opeist. In dat opzicht helpt het ook wel dat de nummers compact zijn. De plaat luistert uiterst vlot weg, zodat je al snel de neiging hebt om hem na afloop gewoon nog eens aan te slingeren. En tijdens de meerdere luisterbeurten komt de kwaliteit van een aantal nummers bovendrijven.
Dat betekent niet dat elk nummer even sterk is, er staan ook wel wat niemendalletjes op. In het nummer Ghost lijkt de band bijvoorbeeld moeite te hebben om te kiezen waar het nummer naartoe moet. Hoe dan ook, het is in zijn geheel wel een logische opvolger van The Disconnect. Het is ook goed om te horen dat de wat obligate metalcore steeds verder naar de achtergrond verdwijnt. Ik ben dan ook benieuwd naar de route die deze band gaat afleggen. Voor nu is This Place Only Brings Death een vette aanrader voor iedereen die djenty metalcore een warm hart toedraagt.
Score:
78/100
Label:
Arising Empire, 2023
Tracklisting:
- This Place Only Brings Death
- Captor
- Surrender To Failure
- Devour Me
- Decay
- Ghost
- Hex
- Passenger
- Dehumanise
- All Life Is Finite
Line-up:
- Kaan Tasan – Zang
- Carl Ayers – Gitaar, zang
- Dan Thornton- Gitaar
- Vishal “V” Khetia – Basgitaar
- Christopher “Noddy” Mansbridge – Drums
Links: