Headlines

Alweer een band uit IJsland, ditmaal een nobele onbekende voor mij. Het gaat hier om Nexion, een band die naast een EP, uitgebracht in 2017, enkel de huidige plaat in elkaar geknutseld heeft. Deze eerste schijf kreeg de titel Seven Oracles met zich mee. Ik ontving dit schijfje via zanger Josh Rood. Niet echt een IJslandse naam, natuurlijk. Blijkt ook gewoon een Amerikaan te zijn maar dan één die zich blijkbaar vanuit wetenschappelijk oogpunt bezighoudt met Scandinavische religie en de historiek daaromtrent. Alzo heeft hij zich dan ook verbonden aan dit Nexion. Lees verder ›

Het Amerikaanse Obscene bestaat pas sinds 2017 en debuteerde in dat jaar met een EP. (Sermon To The Dark). Drie jaar later verschijnt het debuut. Slechts op vinyl en in een oplage van driehonderd. Zorg dus dat je er snel bij bent.Lees verder ›

Symfonische (power) metal is helemaal 'caldo' in Italië. Het is dan ook niet verbazingwekkend dat Moonlight Haze Italiaanse roots heeft. Wie het genre een warm hart toe draagt en bijvoorbeeld Within Temptation, Indica of Nightwish ook lief vindt, moet dit even gaan checken.Lees verder ›

Mike Redman is een multi-talent uit de buurt van Rotterdam. Begonnen als rapper en MC vergaarde hij in de jaren ’90 vooral bekendheid in de drum-and-bassscene. Ook is hij drijvende kracht achter het platenlabel Redrum Recordz, maakt hij documentaires en houdt hij zich bezig met visuele kunst. Dit Deformer is een van zijn vele projecten. Op Inner-Outcast brengt hij zijn geliefde (break)beats samen met extreme metaldrums, zware riffs en rap. Redman zelf spreekt van “a work of passion where nostalgia creates something new” en daar zit best wat in. Want hoewel (break-)beats inmiddels al geruime tijd in ons midden zijn en ook de combinatie met metal eerder gehoord is, denk bijvoorbeeld aan de eerste plaat van Junkie XL - van wie (al dan niet toevallig) rapper Rudeboy hier ook van de partij is - of sommige tracks op de Spawn-soundtrack, horen we hier toch ook wel frisse ideeën.Lees verder ›

In een wereld waar grenzen vervagen, fysieke grenzen die verdwijnen of al verdwenen zijn. of grenzen omtrent normen en fatsoen die dreigen te verdwijnen, kan het ook niet anders dat in metalland grenzen een weinig duidelijk zijn. Ik vertel hiermee natuurlijk niks nieuws. Waar je vroeger nog gewoon black metal had en gewoon hardcore, gebeurt het wel eens dat je tijdens je reis door de wereld van de extreme muziek, bands tegenkomt die zich met de grenzen helemaal niet bezighouden. Zo ook het Duitse Bait.Lees verder ›

Het Kroatische Kevlar Bikini maakt punkmuziek. Het is het vierde album alweer. Man, wat had ik er de balen in dat Mattija Auker de band verliet een aantal jaar terug. De zoektocht naar een nieuwe zanger bleef een zoektocht. Sinds Rants, Riffage, and Rousing Rhythms besloot Mario Berta om zelf de zanger van dienst te worden, waardoor de band dikke stappen achteruit zette. Van een band die zich zeker subtopper mocht noemen, dook de band naar beneden richting de grote middenmoot. Opt-Outism blijft daar ook hangen.Lees verder ›

Violet Cold. Grote fan. Lees er kOsmik even op na. Deze beste man woont nog steeds in Baku - Azerbeidzjan (ik moet nog steeds Azerbeidzjan opzoeken om de spelling correct te krijgen). Violet Cold brengt behoorlijk veel uit, toch minstens jaarlijks nieuw materiaal, dit jaar is het Noir Kid (ook in instrumentale versie uitgebracht in eigen beheer). "Violet Cold draws styles from a wide variety of genres including ambient, noise, house, drum and bass, jazz, classical, folk, shoegaze, sludge, crust, powerviolence, post-rock, post-black metal and depressive black metal."Lees verder ›

Het jonge geweld van Corpse Mutilation is terug! Het was een hele tijd stil rond de West-Vlaamse deathmetalband Corpse Mutilation, maar hij is terug en meer dan klaar om de wereld te veroveren! Prophecies is een dijk van een plaat die, ja het mag gezegd worden, velen van jullie wel zal kunnen bekoren. Even tussendoor moet er toch één en ander verklaard worden naar jullie toe.Lees verder ›

Heel recent kreeg ik de nieuwe Revenge binnen en onvrijwillig dacht ik terug hoe fijn de extreme blackdeath ten tijde van Angelcorpse wel niet klonk. Ongemeen venijnige brute death en bezeten black metal vermengd, met typische US-deathmetalpatronen en een saluut richting furieuze Scandinavische black metal. Zo nu en dan passeert er nog eens zo een band, eentje die de nostalgie doet herleven. In 2015 viel die eer Perdition Temple te beurt, met zijn album The Tempter’s Victorious. Nog steeds doet die hier zijn rondjes.Lees verder ›

Je band Tarmak noemen zou het equivalent van podiumvrees in een titel kunnen zijn. Een zonde, want PLOW windt er anders géén doekjes om. Maar ach, ‘what’s in a name?' PLOW is het debuut van dit Gents trio en het staat als een huis. Het is een vijfentwintig minuten durende sludgy math-rockmenhir van zeer getalenteerde muzikanten.Lees verder ›

De geschiedenis van de Zweedse epische doomband Sorcerer start eind jaren ’80. Na twee prima demo’s in 1989 en 1992 valt de band uiteen. Zanger Anders Engberg duikt in de jaren daarna op in diverse bands waaronder Lion’s Share en Section A. Ook is hij nog even keyboardspeler en achtergrondzanger van de liveband van Tony Martin, wiens stem hij zo goed benadert. Bassist Johnny Hagel gaat aan de slag bij Therion, en drummer Richard Evensand komen we onder andere tegen op de drumkruk bij Therion en Soilwork. Van beide gitaristen wordt niets meer vernomen op muzikaal vlak.Lees verder ›

Uit Oekraïne komt dit viertal dat zich Grave Circles pleegt te noemen. Tome II is nog maar hun tweede release. En dan moet er natuurlijk ook een Tome I zijn, nu die plaat verscheen ergens in 2017 als een EP. De laatste release is een full length en omvat zeven nummers voorzien van een blackmetalondertoon met hier en daar een experimentele uitstap. Wat natuurlijk niet vreemd is als je ziet dat het Franse Les Acteurs De L'Ombre instaat voor de release van deze plaat. De muziek die dit viertal aanlevert, verbindt zich langs verschillende wegen eerder ook wat met de Franse blackmetalscene. Eén van die wegen is onder andere de route die zanger Baal aflegt. Hij speelt immers ook bij Peste Noire een notoir, obscure gezelschap dat vooral muzikaal indruk maakte middels het nummer La Dernière Putch van het La Chaise-Dyable album. Terug naar Tome II.Lees verder ›

De Britse NWOBHM-band Toledo Steel brengt zijn oude EP's als verzamelwerk uit. Oorspronkelijk werden de nummers tussen 2013 en 2015 geschreven. Op deze plaat staat negen keer ouderwetse heavy metal. De demo EP's hebben een amateuristische mastering ondergaan. Dit draagt bij aan het old-schoolgevoel.Lees verder ›

Slovenië, het land van... Van wat eigenlijk? Ik moet al moeite doen om het op de kaart te vinden, laat staan dat ik u wegwijs kan maken in de ongetwijfeld rijke culturele historie en prachtige natuur van het land. Ze hebben er in elk geval ook metal. Heavy metal, om precies te zijn. Challenger speelt muziek in de trant van NWOBHM. Men is pas net begonnen (2017) en brengt met Turned To Dust zijn eerste EP uit via Dying Victims Productions. Een leuk label uit Duitsland. Het lukt me wel om dat op de kaart aan te wijzen, hoor.Lees verder ›

Werkend in een vitaal beroep en behorend tot een risicogroep moet ik, net als zovelen tegenwoordig, mijn werk vanuit huis doen. Dat valt (met een paar kleine aanpassingen) best te doen. Een lekker muziekje opzetten terwijl je administratieve handelingen moet doen kan best oké zijn. Belemmerende factor is wel dat de scholen nog niet volledig open zijn en de kinderen nog thuisonderwijs 'genieten'. Het is op een doordeweekse niet-schooldag dat ik het vierde album van deze Fransen eens aanzwengel en mijn kinderen één voor één de eettafel verlaten waaraan ze net nog huiswerk aan het maken waren. Ik heb het totaal niet in de gaten gehad. Toen Liber Secondus- Exégèse na drie kwartier verstomde, kon ik slechts met een lege blik de kamer in kijken.Lees verder ›

Black metal uit Spanje, waarom niet? De tijd dat dit genre alleen nog in Noorwegen werd gemaakt, ligt ver achter ons. Toch grijpt dit kwartet terug op de ontstaansgeschiedenis van het genre. At War With Gods is het debuut van het in 2015 opgerichte Deviltook.Lees verder ›

Joe, ik ga mij weer aan death metal wagen. Smerige, gruwelijke en abominabele death metal! Mijn laatste recensie van een album uit dit genre dateert alweer van een jaar geleden (Corrosive met Nourished By Blood ), dus hoog tijd voor wat nieuws! En zie daar het Duitse Sabiendas met het album Repulsive Transgression.Lees verder ›