Guineapig – Parasite

Geschreven door op 13-06-2022 om 18:58.

Vroeger had ik twee schattige cavia’s die beide handtam waren. Dat waren ze overigens niet vanaf de aankoop, maar wel na talloze uren spelen en oefenen. De namen ben ik inmiddels alweer vergeten, maar de fijne herinneringen die ik als kind aan deze huisdiertjes had, koester ik nog steeds. Wat ik ook koester, misschien nog wel meer dan die twee pluizenbolletjes uit mijn jeugdherinnering, is de loodzware bulldozer goregrind van het Italiaanse Guineapig. De trio bracht acht jaar geleden zijn debuutalbum Bacteria uit en bij het zien en horen van deze goregrindlocomotief, was het liefde op het eerste gezicht. Neen, dit is geen schattige cavia; we hebben het hier over een bloeddorstig rioolmonster, geel en stinkend als ochtendzeik en etterend als een steenpuist van het formaat waar Dr. Pimple Popper nog jankend bij weg zou lopen.

Hoewel er muzikaal geen millimeter verschoven is ten opzichte van het debuut, krijgen we op Parasite wel een geluidsproductie die nog bruter klinkt dan die van de eerste ronde. Alle instrumenten staan perfect in de geluidsmix, maar de nadruk ligt zoals verwacht weer volledig op de doordreunende gitaarriffs, kletterende baslijnen en statische drumpartijen met links en rechts wat blastbeats. De meeste afwisseling ontstaat door de wisselwerking van basgitarist Alessio’s brute bulderzang en de gepitchshifte blubbervocalen van gitarist Fra (ook Ultimo Mondo Cannibale). Het tweetal vult elkaar feilloos aan tijdens de krachtige singles Mermaid In A Manhole (check de fraaie videoclip op YouTube) en Taxidermia, en het rauwe, ultra massieve City Of The Monkey God. Het laatste nummer verhaalt over een verlaten, vervloekte stad in de jungle van Honduras waar menig ontdekkingsreiziger de dood vond vanwege onder andere vleesetende parasieten. Tot op de dag van vandaag dwalen er nog een hoop mysteries rondom dit gebied. Je verstaat weliswaar geen donder van die teksten, maar het is maar dat je het weet. Ook tekstueel zet Guineapig daarmee zijn traditie voort: de band verweeft feiten over vreemde ziektes, medische experimenten en zijn fascinatie voor splattergore films in zijn muziek. Bonuspunten voor het doorgetrokken thema en kleurgebruik van de fraaie albumhoes in de videoclips.

Zoals eerder geschreven, is Parasite vooral ‘straight forward’ en doet Guineapig geen enkele moeite om te excelleren met hoogstaande muzikale kunsten. De focus van het drietal gaat volledig uit naar het overrompelen met brute, krachtige stoten in de vorm van Urethra Candiru Terror, Parasitic Protozoa en Deformed Doppelgänger. Stuk voor stuk karakteristieke tracks die met volle overtuiging de stempel ‘the heaviest goregrind’ mogen dragen. Iets meer variatie krijgen we door de toevoeging van subtiele elementen zoals zompige breakdowns tijdens Zatypota en wat afwisselender gitaarwerk tijdens Supreme Body Bizarre en Saprophyte. Daarmee blijven de heren dicht bij hun ware aard en hoewel de twaalf nummers in de basis veel op elkaar lijken, is er na meerdere luisterbeurten voldoende te ontdekken. Het album sluit af met hetzelfde nummer als waar hij mee start, maar dan in een elektronische cybervariant. Leuk gedaan, maar ik wil graag meer van die muziek die van mijn gehoorgangen een kaasfondue maakt.

De liefhebbers zullen wederom als een rotsblok vallen voor de knetterharde bak muzikale stront die het drietal lachend in je gezicht smijt met Parasite. De plaat zou even goed die etterende steenpuist kunnen zijn uit het begin van mijn betoog die in je gelaat ontploft zodra je de startknop ook maar aankijkt. Bombastische goregrind met midtempo death-grooves en riffs van het kaliber obesitas; dat is wat je mag verwachten van Guineapig. Mensen die hier oren naar hebben tellen gerust wat extra punten op bij de score, want het zal mij benieuwen of er nog een band komt die dit kan overtreffen in 2022. In november treden de Italianen weer op met smeerpijpen van Gutalax en Spasm in de Baroeg te Rotterdam. Het zal live weer genieten geblazen zijn met dit nieuwe werk! Veel chocolade eten en die puskanonnen opsparen dus.

Score:

86/100

Label:

Spikerot Records, 2022

Tracklisting:

  1. Ocular Tormentor
  2. Mermaid In A Manhole
  3. City Of The Monkey God
  4. Taxidermia
  5. Urethra Candiru Terror
  6. Parasitic Protozoa
  7. Supreme Body Bizarre
  8. Saprophyte
  9. Liquefied
  10. Pandemic
  11. Zatypota
  12. Deformed Doppelgänger
  13. Ocular Tormentor

Line-up:

  • Fra – Zang, gitaar
  • Alessio – Basgitaar, zang
  • Giancarlo – Drums

Links: