Headlines

Weten jullie nog toen ik de demo van het Nederlandse Gärgäntuäh besprak in 2020? Compleet weg (ben) ik van dat cassettebandje. Het betrof een anoniem Nederlands duo dat de bovenste beste black metal maakte. Dödenlicht was de titel, drie nummers vol jaren '90 Zweeds/Noorse blackmetalnostalgie. Vorig jaar verscheen de debuutplaat Urmystyk en die deed het even goed, met een hoge notering in de Lage Landen Lijst. Nu doet hetzelfde fenomeen zich voor. Het duo Unknown en Forgotten heeft een nieuwe cassette uitgebracht, met drie nummers op. De naam van de band is Udegste, de naam van de cassetteband is Drauga.Lees verder ›

Sinds de komst Tomi Joutsen in 2004 lijkt het bandgeluid van Amorphis in rustig vaarwater. Plaat op plaat horen we datzelfde hoge niveau, met af en toe een heuse uitschieter naar boven. Het legt de band bepaald geen windeieren, want de groepsnaam klimt met de jaren langzaam maar zeker steeds een regel hoger op de festivalposters (tot maart 2020 uiteraard). Het lag dan ook niet voor de hand dat Amorphis op Halo, de opvolger van het in 2018 verschenen Queen Of Time, ineens freejazz zou gaan spelen. Ook al niet omdat dit nieuwe album de afsluiter is van de trilogie die begon met Under The Red Cloud. En vrij jazzen gebeurt dan ook niet. Het bandgeluid blijft in grote lijnen intact. Toch durven de Finnen op hun veertiende album wel wat afwijkende accenten te leggen.Lees verder ›

Het is al meer dan vertig jaar geleden dat Steve Vai door Frank Zappa werd geïntroduceerd als 'stunt guitar player' in Zappa's begeleidingsband. In de jaren die volgden heeft Steve Vai de grenzen van de mogelijkheden van de gitaar en zijn gitaarspel diverse malen verlegd. Met zijn solo-album Passion And Warfare uit 1990 gaf hij de gitaarshredder uit de jaren tachtig het nakijken als het aankwam op techniek, inventiviteit en compositie. Van het album werden meer dan een half miljoen exemplaren verkocht en dit is tot op heden zijn meest succesvolle solo-album. Sindsdien heeft hij vele gitaristen geïnspireerd en uitgedaagd om vanuit de door hem gebaande paden weer nieuwe wegen in te slaan.Lees verder ›

De albums Turn It Around (2003) en Wake Up The Dead (2005) van het Canadese Comeback Kid mogen we best ophemelen als het gaat over spraakmakende, opvallende albums uit de beginjaren ’00. Niet zozeer omdat de band iets unieks of origineels wist te presteren, maar beide albums staan wél bol van een energieke mix van punk en hardcore, louter verpakt in sterke songs. Typisch van die albums die je zonder moeite blijft repeaten omdat alle facetten kloppend zijn. Na vijf jaar van afwezigheid geeft het vijftal weer thuis middels het nieuwe album Heavy Steps dat verschijnt via Nuclear Blast Records.Lees verder ›

Shrine Of August is het geesteskind van Steve Vanderperren. Deze jongeman kennen we nog van in lang vervlogen tijden toen hij nog op de drumkruk zat bij de Belgische formatie Herfst. Ergens in 2016 viel het doek over deze band, het moment voor de heer Vanderperren om zijn eigen weg in te slaan. Hij koos voor Shrine Of August de weg van de post-metal.Lees verder ›

Tri State Corner komt uit (en ontleedt zijn naam aan) een drielandenpunt waar de band vandaan komt: Duitsland, Polen en Griekenland. Geografisch klopt voorgaande zin uiteraard niet maar in een digitaal tijdperk vervagen alle grenzen en zodoende ziet het zesde album het levenslicht. Volgens de biografie heeft Tri State Corner eigenhandig een nieuw genre uitgevonden: bouzouki rock.Lees verder ›

Laten we even teruggaan in de tijd. Ongeveer 250 miljoen jaar terug in de tijd, om precies te zijn. In deze periode voltrok zich de grootste massa-extinctie die onze planeet ooit heeft gekend, waarbij ongeveer 90% van alle toen levende soorten uitstierven: de Perm-Trias-massa-extinctie. “The Great Dying”, in het Engels. Deze catastrofale gebeurtenis leidde het einde van het Paleozoïcum en het begin van het Mesozoïcum in. Letterlijk het einde van een tijdperk dus. De precieze oorzaak van zo’n miljoenen jaren oude extinctie is moeilijk te achterhalen, maar het ontstaan van het supercontinent Pangaea (waardoor alle organismen veel meer concurrentie ondervonden van elkaar) is één van de hypotheses. Wetenschappelijke studies wijzen echter vooral op Global Warming (als gevolg van een broeikaseffect) als de grote boosdoener. Klinkt bekend in de oren, nee?Lees verder ›

Het Italiaanse kosmische deathmetalgezeldschap Devoid Of Thought bezorgt met Outer World Graves een eerste full length. Voorheen was die mysterieus benoemde neventak van de doodsmetallurgie enkel te horen op demo’s en splits. De marketingtruc heeft wel gewerkt, want we wilden weleens weten wat deze death metal dan wel zo kosmisch maakt.Lees verder ›

Een manusje van alles, deze man achter de eenmansband Crawl Below. Charlie Sad Eyes brengt een niet al te voor de hand liggende mix van diverse stijlen. We noteren blackmetal, d-beat punk, doomgaze, akoestisch, folk en post-metal. Als dit maar goed gaat, denk ik bij mijzelf. Ik gun het een kans, ik geef het een voordeel van de twijfel. En dit alles doe ik op basis van een Youtube video voor het nummer Monument, afkomstig van de vorige langspeler 9 Mile Square. Ik hoor hier vrij typerende grunge / metal met een sterke jaren negentig adoratie.Lees verder ›

Met behulp van een krasserige productie laat Mortiferous een kokend hete blackmetalstroom over je lijf lopen. Al bij het eerste contact wordt je huid rood, ontstaan er blaren en lijken ook de onderliggende structuren niet meer veilig te zijn. Heerlijk toch, die rudimentaire black metal die je nu en dan te horen krijgt. Laat je echter niet vangen: achter een zweem van eenvoud en simpliciteit ligt toch een goed uitgedacht muzikaal raamwerk. Met hier en daar een uitgemeten tempowisseling is Like A Vortex Of Eternal Snow een meer dan aangename eerste kennismaking. Op het vervolg, Redeemer Of Assassins, hoor je ook een vleugje death metal en wordt alles onfris opgesmukt met nog penetrantere vocalen.Lees verder ›

Vom Bruch bis zur Freiheit is het tweede album van deze Zwitserse atmosferische blackmetalband, dat in november verscheen, vijf jaar na de debuutplaat Emotionale Ödnis. Ik omschreef die eerder als depressieve black metal en daar blijf ik bij, ook al waren de verwijzingen naar Darkspace, Borgne en Paysage d’Hiver achteraf bekeken niet de beste die ik ooit maakte. Hoe dan ook, album nummer twee, via Eisenwald. De line-up is dezelfde gebleven, met vooraan nog steeds bandleider Kryptos, die we ondertussen hebben leren kennen via de black metal (denk Carpathian Forest) vetzakband Chotzä. Vrij verbijsterend dat hij effectief heel wat emotionele diepgang bezit en die andere kant van zijn innerlijke wereld - samen met zijn twee kompanen - met ons deelt via Tardigrada.Lees verder ›

De afgelopen jaren is er flinke progressie geboekt om ons als Homo sapiens de ruimte in te sturen onder de noemer van “ruimtetoerisme”. Zo bereikte Virgin Galactic op 11 juli 2021 een hoogte van negentig kilometer en Blue Origins zelfs 107 kilometer. Gezien de kosten van een ticket, waarschijnlijk een kleine tienduizend euro, is het voor iemand met een modaal inkomen nog een verre droom. Toch zijn er bands die je met psychedelische rock naar andere planeten trachten te brengenLees verder ›

Laat ik dit jaar weer eens traditiegetrouw starten met een EP. Het is de beurt aan Impending Doom, een christelijke deathcoreband uit Californië. Geen idee waarom dat christelijk altijd zo expliciet vermeld moet worden in de persinformatie, maar het schijnt een verschil te maken.Lees verder ›

Zou deze blackmetalplaat geschreven zijn in een houten huis in het midden van het woud in New Hampshire, Verenigde Staten van Amerika? Het trio NortherN wil het ons misschien doen geloven. Vroeger werd deze band Cold Northern Vengeance genoemd. In ieder geval zal de naamsverandering niet noodzakelijkerwijs een volledige muzikale koerswijziging introduceren. Nog altijd zullen er wel sporen te vinden zijn van de paganinvloeden die in het verleden werden gebruikt.Lees verder ›