Ook vandaag zijn bieden we jullie de verse video’s van het moment aan. Hier zijn Halestorm, Dance Gavin Dance, Entropy, Valborg, A Day To Remember, Heartsick, Thoughcrimes, Oceans of Slumber, Tonic Breed (met Dirk Verbeuren), Dead City Ruins, Norma Jean en Constellatia.Lees verder ›
Het doel van het heerschap Riffsniffer: werelddominatie van stoner. De eerste stap daarvan: stonerbands programmeren in het Rotterdamse poppodium Baroeg. De eerste avond is al geweest, op naar de tweede met Wo Fat en Cosmic Debris op 2 augustus. Zware Metalen geeft kaartjes weg!Lees verder ›
Voor fans van Amenra en Cult of Luna die vinden dat hun favoriete band de laatste jaren vooral zichzelf herhalen op hun plaat, is er sinds een paar jaar een heel fijn alternatief: Hundred Year Old Man uit het Verenigde Koninkrijk. Deze groep heeft onlangs een nieuwe plaat uitgebracht waar ik persoonlijk reikhalzend naar heb uitgekeken: Sleep In Light.Lees verder ›
Wie de vorige drie albums van Hell Militia al eens heeft beluisterd, weet perfect wat ze van deze band mogen verwachten: meedogenloze, smerige black metal uit de stinkende ingewanden van de Franse underground. Inspiratie werd tot nu toe vooral gehaald bij het oudere werk van Mayhem (vooral opvallend op de debuutplaat Canonisation of the Foul Spirit uit 2005, maar op het vorige album, Jacob’s Ladder, waren die invloeden nog amper te herkennen), maar ook bij andere krachtpatsers als Marduk, Watain en met name Tsjuder.Lees verder ›
Ur Eld Och Aska is het vervolg op Tempel uit 2020. Deze twee Zweden die opereren onder de naam Golgata zijn terug. Hun laatste boreling brengen ze uit in samenwerking met Ketzer Records en Satanath Records. Een exemplaartje zou je dus gemakkelijk ergens op de kop moeten kunnen tikken. De black metal van dit duo heeft wat doom invloeden maar ook van wat paganeske, folky passages zijn de heren niet vies.Lees verder ›
Industrial instituut Combichrist is terug met een nieuwe single. Heads Off kreeg ook meteen een video mee, je ziet hem hier. Lees verder ›
In Café Zware Metalen gaan we opzoek naar de mens achter de metal, of de metal achter de mens. Wie is de metal-mens in al zijn verscheidenheid? We leggen de focus op de concert- en festivalganger, de platenlabel eigenaar, de barman, de buurman, de lichtman, de verpleegkundige, de politicus of de leraar. Wie je ook bent en wat je ook doet, we hebben allemaal een ding gemeen: metal! In deze rubriek gaan we in gesprek met jou! Want waar komen immers de leukste, meest spontane en luchtige gesprekken tot stand? Juist: in het café. In de vijfde aflevering van Café Zware Metalen treffen we organisator van Herrie Metal Festival: Mike.Lees verder ›
Hang 'Em Low So the Rats Can Get 'Em! Een betere binnenkomer kan je bijna niet hebben. Het Duitse Mantar is wel bekend met goede binnenkomers. Vrijwel uit het niets knalde de band in 2014 de metalwereld binnen met Death by Burning. De band wist een contract met Metal Blade binnen te slepen, en Metal Blade heeft een neusje voor kwaliteit. De verwachtingen liggen hoog.Lees verder ›
In 2018 meldde Mouflon uit Arnhem zich aan het front der zware metalen met het prima ontvangen album Devastations. Collega Al Foet omschreef het als ‘ouderwetse doomdeath met een kleverige sound, een vette heavy groove, meeneuriebare ritmes en een goede houdbaarheidsdatum’. Vier lange jaren later is er opvolger Pure Filth. Na lang wikken, wegen, nadenken, luisteren, onderzoeken, nog een keer luisteren, erover praten met mijn therapeut, nog wat wikken en voor de zoveelste maal luisteren, kom ik tot de volgende conclusie: deze plaat laat zich het best omschrijven als ouderwetse doomdeath met een kleverige sound, een vette heavy groove, meeneuriebare ritmes en een goede houdbaarheidsdatum.Lees verder ›
Hier zijn we weer met een nieuwe lichting. Geniet mee van de nieuwe Lacuna Coil, Alter Bridge, Stick To Your Guns, Polyphia, Strigoi, Wolfheart, Dub War, Spite, Lunarian ft. Ailyn, Debauchery, Lamori, Empress en Alchemia.Lees verder ›
Het hing gisterenavond al in de lucht, maar inmiddels heeft de gemaskerde, negenkoppige formatie Slipknot nieuwe informatie én een nieuw nummer vrijgegeven van het album dat The End, So Far zal gaan heten. Er is volop discussie of de titel slaat op het eind van de band zelf, een break of het eind bij het platenlabel Roadrunner Records waar Slipknot al sinds de start een veilig thuishaven ervaart. Het…Lees verder ›
Deze Amerikaanse brutal deathmetaldebutant heeft zich Vomit Forth genoemd. Seething Malevolence is hun eerste braakbal. Na een ziedend boosaardig avondje zuipen zou “kots voort” inderdaad een soort aanmoediging kunnen zijn om je metgezellen ertoe te brengen het wit uit hun galblaas op te burrelen, om er toch maar zeker van te zijn dat alles wat diens magen overstuurd heeft eruit is. Overstuurd komt toevallig terug in de eerste zin van de volgende alinea.Lees verder ›
Archgoat. Een betrouwbare, prototype blackdeathband die ondertussen vrij iconisch geworden is, zeker door zijn releases van de laatste vijftien jaar. De Finse bulldozer herken je aan het Chris Moyen artwork en het vocale materiaal en gitaarwerk van de tweeling Ritual Butcherer en Lord Angelslayer, die stilaan tram vijf nadert. De diepgaande teksten moet je er bijnemen, gelukkig zijn ze zo goed als onverstaanbaar. Satan to the max, zaad spuiten in Jezus' uitgedroogde gezicht, demonische magie... Je moet er voor te vinden zijn. De vorige keer dat ik een EP kreeg van deze Finnen bleef ik bevredigd achter, nu verwacht ik hetzelfde.Lees verder ›
Zoals bekend mag worden verondersteld, is black metal in zijn huidige vorm vooral ontwikkeld in Noorwegen en is het land hofleverancier waar het gaat om zowel kwaliteit als kwantiteit. Volgens sommigen heeft het landschap daarmee te maken: veel bebossing, veel water en dunbevolkte gebieden. Toeval of niet maar het zijn ook kenmeren die voor Colombia gelden. En laat daar nu net Goliard vandaan komen. In Taberna is het derde volledige album en zwaar gestoeld op black metal welke begin jaren '90 werd gemaakt in Noorwegen.Lees verder ›
Deze Heilige Drievuldigheid genaamd Damnation Prayer komt uit Finland. Dit Blood Ritual: Symbols Of Warfare And Annihilation is hun eerste blackmetalwerkstuk en komt uit digitaal, op CD en op vinyl. Dit alles wel in eigen beheer als ik het goed begrijp. De drie heren hebben toch al wel een zeker verleden. Als je gaat grasduinen kom je te weten dat een band als ...And Oceans en Gloria Morti op de lijst staan van drummer Serpentifer. Sacrilegious Impalement is dan weer de (live) band van Kaosbringer. Straf toch dat dit muzikale epos, bestaande uit vier nummers, geen plaats kent op het rooster van één of andere platenboer.Lees verder ›
Een van de meer controversiële theorieën binnen de sociologie is Max Webers moderniseringstheorie. Deze veronderstelt dat het afbreken van culturele tradities een natuurlijk proces is en de weg die elke samenleving zal bewandelen richting een 'moderne samenleving'. De theorie definieert hierbij ook verschillende reacties op dit proces, waarvan de twee uiterste ook meteen de interessantste zijn. Eén reactie is orthodoxie, het teruggrijpen op tradities en de oude manier van leven. Een tweede reactie is het volledig omarmen van veranderingen en zelfs progressiviteit najagen.Lees verder ›
Zwolle is de hoofdstad van Overijssel, een middelgrote provincie in het oosten van Nederland. Veel gebeurt er niet kan ik uit betrouwbare bron vermelden. Qua horeca is het oké, er is een poppodium en wat cultuur betreft probeert men er van alles maar wereldschokkend is het allemaal niet. Op het gebied van black metal probeert het label Swarte Yssel daar verandering in te brengen en dit debuut van Dinbethes is daarin opnieuw een stap in de goede richting.Lees verder ›
Naast Willem II heeft Tilburg nog een andere gruwel onder haar leden. Zijn naam is Jaap Middernacht en met Koning van de Hel, Vijand van Jehovah bederft hij voor de derde maal de ziel en zaligheid van zijn nietsvermoedende luisteraars. In acht nummers worden onze oren gebalsemd in de ongezegende oliën van de psychedelische neofolk.Lees verder ›
Hoeveel Zweedse bands hier al de review gepasseerd zijn, is niet in te schatten. Maar er kan er altijd nog eentje bij. Sole Syndicate bijvoorbeeld, een relatief jonge band (gestart in 2015) die met Into The Flames toe is aan zijn derde full album. Sole Syndicate bewandelt geen nieuwe wegen maar slaagt er toch in een interessant geluid neer te zetten dankzij een bijzonder stevige productie van vooral drums en gitaren.Lees verder ›
Zomer! Mijn minst favoriete seizoen. Binnenkort is het negen maand per jaar zomer (schijnt een normale evolutie te zijn), maar gelukkig ben ik voorzien van airco’s in iedere ruimte en andere verfrissende voorzieningen om mee te doen met de klimaatadaptie. Het enige voordeel aan de zomer is dat ik wel eens een vrolijker deuntje opzet en de deur wagenwijd openzet voor power metal. Op het Zware Metalen forum kreeg ik een nieuwe band voorgeschoteld, een Engelse, die me meteen kon bekoren.Lees verder ›
