Zomer! Mijn minst favoriete seizoen. Binnenkort is het negen maand per jaar zomer (schijnt een normale evolutie te zijn), maar gelukkig ben ik voorzien van airco’s in iedere ruimte en andere verfrissende voorzieningen om mee te doen met de klimaatadaptie. Het enige voordeel aan de zomer is dat ik wel eens een vrolijker deuntje opzet en tegelijkertijd ook de deur wagenwijd openzet voor power metal. Op het Zware Metalen forum kreeg ik een nieuwe band voorgeschoteld, een Engelse, die me meteen kon bekoren. Ze zien er nerdy uit, weggelopen uit een Dungeons & Dragons Conventie, en zullen daardoor niet door iedereen serieus genomen worden. “Metal for Specials” kwam als reactie op de eerste videoclip, zeer relevant voor het leeuwendeel van de metalcommunity met andere woorden, inclusief mezelf.
Meteen de troefkaart op tafel gooien, zal men gedacht hebben in Essex. Until The Fires Die, een betere introductie met Fellowship kun je niet krijgen. Bekijk de video, je moet. Je zal meteen linken leggen naar bands als Rhapsody (omwille van de frivoliteit), met Gloryhammer (de hitgevoeligheid) en zoetgevooisde theatrale Britse tragicomedy. Dit nummer mag dan wel zeer eenvoudig zijn qua opbouw en productie, door de extreme catchyness en de speltechnische kwaliteiten is het een instant hit. Een folky power metal toneelstukje dat het niet slecht zou doen in Plopsaland, eentje waar je tot vervelens toe zit mee te neuriën wanneer je de slaap niet kan vatten. Power metal met de nodige panache en galopperende drumpatronen, zodat je niet te lang kan stilstaan bij het feit dat het in essentie als Nederlands popnummer zo naar de top van de Lage Landen hitlijst zou kunnen schieten, net als dat nummer uit het eerste seizoen van The Witcher.
Herinner ook deze profetische woorden:
Hold your hearts up and lift them high
Live your life with a battle cry
Sing with us ’til the fires die
And the Fellowship will grow!
En of the Fellowship zal groeien!
Lang moeten we trouwens niet wachten op kraker nummer twee: Glory Days, een nummer dat de heren eerder al opnamen, een uptempo neoklassieke power metal track waarin hele hoge uithalen bereikt worden. Avontuurlijk, verhalend, spannend, snel, uitdagend … meteen de powermetalplaylist in. Heerlijk androgyn meesjirpen zonder enige schaamte, alles loslaten, want het is zomer.
Veel ademruimte krijg je niet want daar is de derde kraker (zeg gerust vierde als je Atlas meetelt). Oak and Ash. Supersnel (denk DragonForce), zowel op gitaar, aan de microfoon als aan de drums, met een über-über-überkleverig refrein. Niet normaal. Alsof het allemaal vanzelf gaat, getuide de lachende snoetjes van deze heren. Po(p)wer metal, maar allesbehalve paupermetal. Dit is technisch bijzonder onderlegd, met heel wat progressieve injecties (overgangen, onderbrekingen, variaties, tempowissels, diversiteit in zanglijnen).
Here I stand
I’ve got my heart in hand
It’s made of oak and ash
Someone tell me: am I worthy?
Be at peace
Please help my heart release
All of this anxiety
Someone tell me: am I worthy?
Ja hoor, jullie zijn worthy, wees gerust.
Daarna zat het tempo wel wat, krijgen we een aantal hymnes te horen die het prima zouden doen op menig festivalweide (hint hint), wordt het wat romantischer en epischer, maar nergens heb je de neiging om door te spoelen. En dat een dik uur lang. Zonder meer een van de beste/het beste (?) power metal album van het jaar (Dynazty komt nog) van een band waar we nog veel zullen van horen. Welkom Fellowship! Now grow!
Score:
90/100
Label:
Scarlet Records, 2022
Tracklisting:
1. Until the Fires Die
2. Atlas
3. Glory Days
4. Oak and Ash
5. Hearts upon the Hill
6. Scars and Shrapnel Wounds
7. The Hours of Wintertime
8. Glint
9. The Saint Beyond the River
10. Silhouette
11. Still Enough
12. Avalon
13. The Frozen Land
Line-up:
- Callum Tuffen – Drums
- Sam Browne – Gitaar
- Brad Wosko – Gitaar
- Matthew Corry – Zang
- Daniel Ackerman – Bas
Links: