Sole Syndicate – Into The Flames

Hoeveel Zweedse bands hier al de review gepasseerd zijn, is niet in te schatten. Maar er kan er altijd nog eentje bij. Sole Syndicate bijvoorbeeld, een relatief jonge band (gestart in 2015) die met Into The Flames toe is aan zijn derde full album.

Sole Syndicate bewandelt geen nieuwe wegen maar slaagt er toch in een interessant geluid neer te zetten dankzij een bijzonder stevige productie van vooral drums en gitaren. Daardoor  overvalt je af en toe een licht grunge- en stonergevoel zoals in de intro van Count To Zero. Het synthesizerlaagje van toetseniste Katja Rasila er bovenop blijft beperkt. Een massief geluid dus, wat in mijn ogen een voordeel is in dit type van “gewone” traditionele hardrock/heavy metal. Geen gortdroge korte blastbeats maar vettige mokerslagen en een bas die je muren doen trillen. Sommigen zouden het groovy en bombastisch noemen. En dat is nog waar ook: een pluspunt.

Je kunt ze ook niet zomaar in één vakje stoppen. Shadow Of My Love bijvoorbeeld plaats je in de categorie powerballad, met vocalen in de beste FM-rock traditie. Terwijl in andere nummers, zoals in opener Forsaken of het lekker nek-testende Brave Enough heel agressieve, dreigende en donkere riffs rond je oren vliegen. Een kernwoord dat het hele album overheerst, is sowieso “melodieus”. Zelfs in die mate dat ik een nummer als Do You Believe of Miss Behave dan eerder in de rubriek “songfestivalhardrock” zou plaatsen (helemaal niet bedoeld als scheldwoord trouwens!).

Essentieel in dit genre is het stemgeluid. En ook hier: bijzonder geslaagd. Voor fans van de Ronnie Romero-achtige stijl is dit gesneden koek, al klinkt zanger Jonas Månsson iets lichter en heser en doet hij in de stevigste nummer wat meer zijn best om een ruig randje rond zijn stemgeluid te produceren.

Wat me ook opvalt, is dat ze belang hechten aan de intro’s (met als gevolg dat de nummers vaak wat langer worden, en dat resulteert in een speelduur van net geen uur voor 12 nummers: mooi). Forsaken, In The Absence Of Light (ik moet denken aan Kayleigh van Marillion bij de eerste noten), Into The Flames (een epos van bijna elf minuten dat start als een ballade maar toch uitgroeit tot een beheerste rocker), Brave Enough, Miss Behave, Sunset Strip: geen enkel van die nummers vliegt er onmiddellijk in.

Leuk zomers hardrockalbum dus dat zowel kwalitatief als kwantitatief heel erg ok is. Dankzij de “zware” productie klinkt dit harder dan je van dit soort melodieuze nummers verwacht. Denk maar aan een vettige versie van Jorn, Scorpions, maar ik hoor evengoed verwijzingen naar Kingdom Come bijvoorbeeld.

Score:

80/100

Label:

Scarlet Records, 2022

Tracklisting:

  1. Forsaken
  2. Count to Zero
  3. Brave Enough
  4. Shadow of My Love
  5. Miss Behave
  6. Dust of Angels
  7. Sunset Strip
  8. Do You Believe
  9. In the Absence of Light
  10. Freak Like Me
  11. Back Against the Wall
  12. Into the Flames

Line-up:

  • Jonas Månsson – Vocalen en gitaar
  • Katja Rasila -Keyboards
  • Henrik Zetterlund – Drums
  • David Gustafsson – Bas

Links: