Het Zweedse blackmetalbeest Marduk werd in 1990 uit de diepste spelonken van de hel gespuugd en bracht een jaar later al de legendarische demo Fuck Me Jesus uit. Dertig jaar later, als de wereld gitzwart kleurt door de voortwoekerende corona-ellende, viert de band het jubileumfeestje in Tilburg (013), Nijmegen (Doornroosje) en Enschede (Metropool). Lees verder ›
Wat te doen als het universum met een rotklap ten einde is gekomen en er niets rest dan duisternis en stilte? Voor deze immense vraag zag Obscura-bandleider Steffen Kummerer zich in 2018 gesteld. Met Diluvium werd immers op indrukwekkende wijze zijn vierluik over het ontstaan, bestaan en einde van het universum afgesloten. En wat moet je dan? Met A Valediction geeft Obscura overtuigend antwoord op juist die vraag.Lees verder ›
Tenzij je ook van Oostenrijk bent, zal Fearancy een volstrekt onbekende naam voor je zijn. Dæmonium, zoals zijn tweede album heet, zou daar weleens verandering in kunnen brengen. Niet alleen omdat je daar nu de inleiding van aan het lezen bent trouwens. Evenmin omwille van de ietwat overmatig gebruikte Latijnse ligatuur in de titel, maar vooral omdat het een waar rifffestijn is, dat dan ook nog eens door de mix- en mastertafel van Kataklysm-gitarist Jean-François Dagenais is gegaan.Lees verder ›
RÜYYN brengt met RüYYn zijn debuut. Het is een EP geworden met vijf nummers. Les Acteurs De L'Ombre vond deze meer dan indrukwekkend genoeg om uit te brengen. RÜYYN is een eenmansband, de heer Paulet neemt alles voor zijn rekening. Het belooft een ijskoude reis door meters hoge sneeuw te worden. Tenminste als je de prachtige hoes van deze plaat mag geloven. Is de heer Paulet door al die koude en sneeuw zijn oriëntatie helemaal kwijt geraakt? Of weet hij verdomd goed waar hij mee bezig is?Lees verder ›
David Ellefson speelt niet langer bij Megadeth. We hoeven het niet leuk te vinden, maar moeten het wel aanvaarden. De man is echter niet iemand die nu gewoon met zijn vingers gaat staan draaien. Bezige bij als hij is bracht Ellefson eerder dit jaar het coveralbum No Cover uit - Ja, de titel van dat album is wat misleidend inderdaad - en nu is er dus ook een album met zijn nieuwe band The Lucid.Lees verder ›
Een split vol Noors blackmetalgeweld! Het kind krijgt de titel Kirkegard en wordt uitgebracht via Odium records. Het moet wel gezegd worden dat de nummers die je te horen krijgt, blijkbaar uit 2016 en 2017 afkomstig zijn. In de gelederen van Kirkebrann en Visegard zien we de heer Nasreten die in beide bands zijn ding weet te doen. Elke band brengt zes nummers. Interessant om weten is dat Nattefrost op Lange Netter zijn ding doet. Als we naar de technische specificaties kijken dan onthouden we vooral dat Daniel Vrangsinn, ook van Carpathian Forest, zich bezighield met de mix van de vocalen. Aan de kant van Visegard zien we dat Morfeus, inderdaad van Limbonic Art, de hele productie van de zes nummers voor zijn rekening nam.Lees verder ›
Plotseling is hij er. Een nieuw album van Wolfmother. Frontman Andrew Stockdale heeft zich klaarblijkelijk in stilte beziggehouden tijdens de coronacrisis. Touren was onmogelijk dus maakte de Australiër doodleuk een nieuw album, bijna compleet geschreven en opgenomen in zijn eigen thuisstudio. De nieuwe plaat zou een ode zijn aan Paul Stanley (Kiss), Ozzy Osbourne (Black Sabbath), David Lee Roth (Van Halen) en andere opmerkelijke 70’s rockfiguren. De plaat komt eigenlijk een beetje uit het niets. De verschillende Wikipediapagina's zijn zelfs nog niet aangepast. Ik kwam er zelf ook toevallig op uit door een zaterdagavond verdwaald te eindigen op Wolfmothers Spotify-pagina. Stond daar ineens een nieuw album te blinken. De plaat stond nauwelijks enkele minuten online.Lees verder ›
Sahil Makhija is een hardwerkende individu die woont in India. Hij laat zich graag The Demonstealer noemen. Dus. The Demonstealer heeft met zijn band Demonstealer een aantal platen uitgebracht, waarvan de eerste via de maatschappij: Demonstealer Records. Aan fantasie geen gebrek. Wat Demonstealer brengt is over het algemeen snelle technische death metal met hier en daar wat progressieve trekjes. The Demonstealer neemt de gitaar en zang voor zijn rekening.…Lees verder ›
Een tussentijdse lading video’s voor jullie, op deze zondag halfweg november. Hier zijn Bleed From Within, Code Orange, het Belgische The Curse of Millhaven, Between Home and Serenity, Acranius, Seid, Pohjoisen Soturit, Somberwind, Iris Noir, Dymytry, Wilderun, Northale met Tim & Kai Hansen, Volbeat, Rolo Tomassi, Destinity, Sion, The Browning, Bloodywood, Magnum, Hardcore Superstar, We Came As Romans en Insania. Lees verder ›
Heel, heel lang geleden, toen Pasen en Pinksteren nog op één dag vielen, werd Suffocation opgericht door onder andere Frank Mullen. Hij was het die over het algemeen wordt beschouwd als grondlegger van de deathgrowl, de superlage grunt die we vandaag de dag maar al te goed kennen. Suffocation heeft in de afgelopen 33 jaar nogal wat verschillende bandleden gehad, maar Mullen en gitarist Terrance Hobbs bleken de ruggengraat te zijn, die samen de band naar grote hoogtes bracht. Een blik op de albums uit de jaren '90 zegt wat dat betreft genoeg, daar staan met Effigy of the Forgotten, Breeding the Spawn en Pierced from Within drie absolute topplaten op naam van de Amerikanen. En dan zijn er ook nog twee EP's die waanzinnig goed zijn. Pierced from Within kwam in 1998 uit en daarna hield de band er mee op. Logisch, beter kon het ook bijna niet.Lees verder ›
Oeps! Een plaatje die nog uit het vorige jaar is blijven liggen. … From the Reapers Vault… is niet een nieuw studioalbum van Paganizer, de band van zanger/gitarist Rogga Johansson, maar een verzameling zeldzame en niet eerder uitgebrachte nummers van het Zweedse gezelschap. Leuk weetje: sinds het verschijnen van … From the Reapers Vault…, toch echt nog maar een jaar geleden, zijn er al wel twee studioplaten en een split van Paganizer verschenen. De heer Johansson poept platen uit zoals McDonald’s hamburgers, want hij zit ook nog eens in meer bands dan er bij de hamburger horende patatjes in een bakje gaan. Laatst pakten we bijvoorbeeld Stygian Dark nog op.Lees verder ›
Mijn liefde voor het zware, stevige werk uit Scandinavië zal bij lezers van mijn recensies geen geheim zijn. Bands als Emperor, Entombed, Dimmu Borgir, Enslaved, Windir en nog veel meer luister ik nog met enig regelmaat. Maar één band uit de hogere regionen springt er bij mij toch altijd boven uit: Dissection. Met hypnotiserende doch snoeiharde tracks was deze melodische blackmetalband een legende in de metalwereld. Met een unieke klank die heden ten dage amper nog terug te horen is. Ware het niet dat Thulcandra precies dat doet! Met het vierde album, A Dying Wish, brengt Steffen Kummerer de ijzige doch melodische black metal naar ons allen terug.Lees verder ›
Dankzij de pandemie is de afstand tussen de metaalwereld en de babbelaars van Osmium - de zwaarste podcast in het Nederlands - nog nooit zo groot geweest. In de nasleep van Soulcrusher te Doornroosje komt het duo tot de pijnlijke realisatie dat het flink wat moeite heeft met de re-integratie in deze subcultuur. Terwijl Niels op blackmetalsafari gaat naar Noorwegen, kookt Pim in zijn eigen soep gaar met chagrijn over het gebrek aan plezier, oprechtheid en authenticiteit dat hij tijdens het festival bemerkte. Wat betekent dit voor de toekomst van het door ons geliefde genre? Zoals wel vaker volgen halfbakken argumenten, onderbuikgedreven tirades en misplaatste vergelijkingen elkaar in rap tempo op. Luchtiger wordt het dankzij een bespreking van een spoedcursus "Hoe luister ik naar metal?" van TivoliVredenburg en het fenomeen Psycho Synner, de slechtste band waar je nog niet van gehoord had. Reden genoeg om deze nieuwste aflevering aan te zwengelen!Lees verder ›
Op de dag dat de Nederlandse overheid besluit om de komende drie weken nagenoeg een streep te zetten door alle concerten, plaatst Zware Metalen een enthousiast geschreven gastverslag van een lezer die onlangs naar Mannheim afreisde om Trance, een van de allereerste Duitse metalbands, eindelijk weer eens live aan het werk te zien. De band had op 6 augustus samen met Hunter op dezelfde locatie al een uitverkocht concert gegeven, maar vanwege de grote schare old-school fanatiekelingen werd hier een vervolg aan gegeven op 17 oktober. Gastredacteur en lezer Eric Butzelaar neemt je mee naar Duitsland.Lees verder ›
In 2019 mocht Zware Metalen als mediapartner de Europese tour van Uada aankondigen, maar uiteraard gooide een alom bekend virus roet in het eten. De Amerikaanse blackmetalband probeert het in 2022 gewoon nog een keer. Ditmaal niet met Grift, Solbrud en Velnius, maar met Winterfylleth en Afsky. Beide bands leverden in 2020 met respectievelijk The Reckoning en Ofte Jeg Drømmer Mig Død een uitstekende plaat af. De tour strijkt in onze…Lees verder ›
De nieuwste editie van Grindhoven blijft noodzakelijkerwijs alsmaar verplaatst en verplaatst worden. Momenteel is er echter goede hoop dat het knotsknettergekke festival daadwerkelijk plaats zal vinden op zaterdag 2 april 2022 in Dynamo te Eindhoven. Dit gaat gepaard met enkele ingrijpende wijzigingen in de line-up. Vanwege het treurige overlijden van het icoon LG Petrov zal Entombed A.D. niet meer op het festival spelen. In plaats daarvan is het Zweedse Wolfbrigade opgetrommeld. Tevens toegevoegd zijn de Nederlandse bands Destructo en Azijnpisser.Lees verder ›
Desertfest is een ronkende festivalnaam in het stonerrockuniversum. Na de eerste edities in Londen en Berlijn waaide het concept over naar België: Antwerpen verkreeg in 2014 als derde stad een eigen Desertfest. Athene en New York zouden later nog volgen en er zou al een coronavirus nodig zijn om de groei af te stoppen. Alle edities in 2020 werden afgevoerd, maar voor 2021 had de organisatie van Desertfest Belgium…Lees verder ›
De Franse blackmetalscene bouwt verder op een stevig fundament. Eén van die fundamenten komt uit Montpellier en noemt zich Hegemon. Dit viertal is reeds aanwezig sinds 1996 en dit Sidereus Nuncius is plaat nummer vijf. Tenminste als je een paar demo's, een EP en een split met Nature Mort, niet meetelt. Les Acteurs De L'Ombre is het label dat dit album uitbrengt, niet geheel onverwacht. Dit Franse label heeft de afgelopen tijd toch behoorlijk wat fantastische platen van een dito rits aan bands, uitgestuurd. Een greep uit de niet exhaustieve lijst: Wesenwille bracht II, A Material God, Hyrgal bracht Fin de Règne, Aorlhac dan weer Pierre Brûlées, Pensées Nocturnes leverde Grand Guignol Orchestra. En dan vergeet ik er nog een heleboel.Lees verder ›
Thymele is een nieuwe band. Het is een Nederlands - Portugees duo dat melodische death metal brengt met een symfonische boventoon. Dit Echoes Of Tragedy is het eerste wat we van dit duo te horen krijgen. Het is een EP geworden met vier nummers en wordt in eigen beheer uitgebracht. Het spreekt voor zich dat in deze niche van de extreme metal al heel wat bands gepasseerd zijn. Bands die brute passages afwisselen met eerder dromerige door synth en keyboard - gedragen thema's om het vervolgens af te kruiden met flitsend soleerwerk en cleane zangpartijen. Thymele zit voor mij in het straatje van Soilwork en zijn afkooksels. Niet dat dit Thymele zo maar een slap afkooksel is geworden, daarvoor zit er net te veel eigen kruiding in.Lees verder ›
Livløst's vorige album voorzag ik in 2019 al van een recensie. Ik vond het een vies, vuil, ranzig en goor plaatje, ondanks dit, raadde ik het werk in kwestie toch aan iedereen aan. Muzikaal zat het allemaal wat in het Lifelover - straatje. Het Italiaanse Dusktone label brengt nu het vervolg uit, Symphony Of Flies. Je kan je, nog voor de plaat op de draaitafel gaat, de vraag stellen, of het niet nog wat viezer, vuiler, ranziger en goorder kan allemaal. Ik ben in ieder geval geprikkeld. Deze Noren, afkomstig uit Telemark, hadden reeds in april 2020 een nieuwe video clip online gezet. Dit om ons al reikhalzend te doen uitkijken naar de opvolger van Cold Skin.Lees verder ›
