Geschreven door Joost Aarts op 22-01-2024 om 20:39.
Energieke venijnige deathmetal die doet denken aan de bands uit de jaren ’90. Zoals de Scandinavische bands qua intensiteit en rauwheid volgens de promo van dit debuut met de titel Dead Mother Moon. De band waar het hier om gaat is echter van Amerikaanse origine. Upon Stone timmert al sinds 2021 aan de weg, maar blijkt dus ook nog een relatief jonge band te zijn. Al vrij snel kreeg het trio Wyatt, Ronny en Xavier versterking van gitarist Gage, waardoor er een nog voller geluid ontstond. De live optredens zijn schijnbaar echt intens en roekeloos als we de promo mogen geloven. Maar hoe doet dit viertal het op de debuutplaat? En ligt dat in het verlengde van de promo en de gerefereerde jaren ’90 helden? Ik denk al snel aan Dismember, Hypocrisy, Dissection, At The Gates en Bloodbath.
Een gastbijdrage is in ieder geval weggelegd voor een Amerikaan, de Shadows Fall vocalist Brian Fair, die tijdens de brute track Paradise Failed voor een fijne versterking van de vocalen zorgt. Niet dat die versterking over de gehele linie noodzakelijk is, want vocalist Xavier is een wilde man en laat dat horen ook! Een nogal ruwe schreeuwgrunt die als het ware met speels gemak over de muziek heen scheurt. De muziek zelf is van het niveau “rampen en stampen”. Alsof een dikke tientonner heipalen in de kurkdroge weide aan het rammen is. Daar tegenover staat dat het melodieuze aspect intact is gebleven, waarvoor de snarenberoerders natuurlijk verantwoordelijk zijn. Die twee heren doen dat met verve en schuwen het soleerwerk geenszins. Maar het zijn toch vooral de stijlvolle, old-school riffs die hier het meeste indruk maken. Hard, harder, hardst komen die grillige en snerpende riffs zo direct uw gehoorkanalen binnen. Een nummer wat bij mij in die zin een vrij onuitwisbare indruk achterlaat is The Lantern. Hier hoort u wat er ontstaat wanneer een stel maniakken bikkelharde melodeath vermengen met uiterst grillige en opgefokte thrashritmes. En natuurlijk is de afsluitende Misfits-cover ook hier meer dan welkom, waarbij ik er direct aan toe wil voegen dat ik de eigen nummers prefereer.
Harde boze mannenmuziek die iedere concertzaal in vuur en vlam zal zetten en daarnaast op plaatwerk voor een-en-dertig minuten geweld zorgt dat zeker doet denken aan de eerder genoemde helden van weleer. De Amerikanen hebben echter nog wel een behoorlijke gang te gaan om een cultstatus in de toekomstige tijd te verkrijgen. Werk de songwriting nog eens wat beter uit en zorg voor net iets minder hak-op-de-tak momenten, zou mijn advies zijn. Maar tjonge, jonge, fel spelen kunnen deze gasten zeker!
Score:
79/100
Label:
Century Media / Sony Music, 2024
Tracklisting:
1. Dead Mother Moon
2. Onyx Through the Heart
3. My Destiny; A Weapon
4. Dusk Sang Fairest
5. Paradise Failed (ft Brain Fair of Shadows Fall)
6. Nocturnalism
7. To Seek and Follow the Call of Lions
8. The Lantern
9. Dig Up Her Bones (Misfits cover)
De redacteuren van Zware Metalen schrijven ieder jaar op vrijwillige basis duizenden artikelen om de metalscene van Nederland en België te ondersteunen. Hiervoor zijn we afhankelijk van inkomsten die gegenereerd worden door het plaatsen van advertenties. Indien deze niet afkomstig zijn van directe partners (zoals poppodia en festivalorganisatoren), zal de overgebleven ruimte opgevuld worden door automatisch gegenereerde advertenties van Google AdSense. Omdat deze gebruik maken van zogeheten ‘tracking cookies’, hebben we volgens de AVG-wet jouw toestemming nodig om deze advertenties weer te kunnen geven. We begrijpen dat onze lezers hun privacy op het internet waarderen, maar het accepteren van het cookiegebruik houdt Zware Metalen (en dus indirect de metalscene) in leven. We hopen daarom dat je instemt met het gebruik van de cookies. Mocht je er interesse in hebben, kun je onze privacyverklaring lezen.