De Mexicaanse/Amerikaanse/internationale deathmetal/grindcoreband Brujeria is niet de beste in het genre en misschien niet eens de beste van de bands die 10 juli dB’s aandeden. Maar Remco Faasen heeft een ongelooflijke zwak voor de gemaskerde machomannen die claimen drugslords te zijn en dus reisde hij net als in 2017 af naar Utrecht. Het fijne Mouflon uit het veel bravere Arnhem beet het spits af.Lees verder ›
Ruim twee jaar geleden had ik het op mij genomen om het album Cosmic Healer van Velvet Viper te bespreken. Inmiddels hebben Jutta en haar band hun nieuwste werk klaarliggen en deze wordt op 21 juli officieel uitgebracht onder de naam Nothing Compares to Metal.Lees verder ›
De titel van deze plaat is de lijfspreuk van Vladimir Poetin. Fuck All Borders is een split tussen twee bands waarvan u waarschijnlijk nog nooit hebt gehoord. Anarcho crust punk luidt de inleiding. Ja, dan ben ik gelijk warm. Beide gezelschappen komen uit Polen, voor zover Polen mag worden aangeduid als een land met landgrenzen. De ene kant van de split is in elk geval in de Poolse taal. Op zich jammer, want zo gaat de inhoud van het plaatje volledig aan alle niet-Poolse luisteraars voorbij.Lees verder ›
Crushing Sun - en verpletterend dat het is - is u waarschijnlijk niet bekend. De band kent nochtans een geschiedenis van om en bij de twintig jaar en gaat terug tot in de myspaceperiode onder de naam Defuze. Ik denk alleen niet dat de band heel actief is geweest want dit Tao is stiekem een heruitgave van het debuut en enige album uit 2010, dat we destijds al onder handen namen. Black Lava Records is een klein label dat dit album uit de verdoemenis wil helpen. Terecht? Hoofdtelefoon op, licht uit en spelen.Lees verder ›
Waar ken ik Michael Enevoldson ook weer van? Hij is niet alleen bekend als de Panzergeneral in Panzerchrist... Hij drumde inderdaad nog op een blauwe maandag bij Illdisposed. Van ditzelfde Illdisposed maakte brulboei Bo Summer ook nog ooit deel uit van dit Panzerchrist. Op het behoorlijk machtige Soul Collector (2000) maar ook op Room Service (2003) en Battalion Beast (2006) konden we kennismaken met zijn typische keelklanken. In die periode zat er, als ik het goed heb, ook ene Rene Hilligsø Killerich op de drumkruk.Lees verder ›
Wind, Breeze or Breath is het derde album van het Amerikaanse Starer. Een collaboratie tussen Fiad Productions, Adirondack Black Mass Records en Folkvangr Records zou er toe moeten leiden dat je dit album kan aanschaffen in verschillende formats. Tja, het derde album op nog geen drie jaar tijd en dan vergeten we nog wat tussentijdse singles en EP's. De heer Josh Hines, de man achter deze post-blackmetalband, Starer, is inderdaad een veelschrijver. Kijk je naar zijn rijkgevulde persoonlijke historie dan zit deze brave man in nog -tig andere bands.Lees verder ›
Haunted Funeral Creations is de titel van het debuutalbum van de Amerikaanse deathdoomband Tumulation. De muziek zou met name in de smaak vallen bij fans van Autopsy, Winter, Blood Incantation, Hooded Menace, Paradise Lost en Incantation. Dat is een vrij breed publiek dachten wij zo, dus het vermoeden bestaat dat er sprake is van een behoorlijke variatie. De bandleden hebben al behoorlijk wat ervaring opgedaan in verschillende andere bands en projecten. De gemene deler hierin is de deathmetalband Conjureth. Kwaliteitslabel Hammerheart Records ziet er in ieder geval voldoende heil in om de heren onderdak te bieden.Lees verder ›
Binnen enkele weken steekt het vierdaagse allround metalparadijs Summer Breeze 2023 van wal. In de aanloop bereikte ons het nieuws aangaande een vervanging om opmerkelijke reden. Daarnaast neemt de organisatie een lovenswaardig initiatief of de jeugd vanachter hun scherm naar het terrein te krijgen. Lees verder ›
De Australiër Terry Vainoras startte in 2011 met Subterranean Disposition. Het titelloze debuut uit 2012 bevatte death/doom met een hoop effecten en bijgeluiden. Hij maakte flinke stappen met de opvolger uit 2016 (Contagiuum and the Landscapes of Failure) waarbij hij de saxofoon introduceerde als vast onderdeel van zijn muziek. We zijn alweer zeven jaar verder en album nummer drie is verschenen. Individuation is de titel van het werk en wederom heeft de muziek een enorme groei doorgemaakt. Natuurlijk speelt de doom metal een grote rol in zijn muziek, maar geregeld worden er uitstappen gemaakt naar death metal, black metal en wordt er flink geëxperimenteerd met de saxofoon waardoor sommige stukken enorm jazzy klinken.Lees verder ›
Boötes Void is een Duitse band afkomstig uit Würzberg en dit is, sinds zijn oprichting in 2019, plaat nummer twee. Singularity is de titel verwijzend naar alle miserie die men toch kan meemaken. Er wordt geput uit alles wat tot zelfdestructie kan leiden maar tegelijk je ook weer kan doen beseffen dat je terug op het juiste pad kan terecht komen, welk dat pad dan ook moge wezen. Blijkbaar zijn er ook gastbijdrages geleverd door bandleden die actief zijn in het machtige Kanonenfieber en het voor mij althans, minder bekende post-blackmetalgezelschap Cendre. Er staat in de meegeleverde informatie niet bij welke die bijdrages dan wel zouden moeten zijn, jammer, schoonheidsfoutje.Lees verder ›
Nog niet eens zo gek lang geleden, ergens in 2021, besprak ik eerder werk van deze Poolse blackmetalviespeuken van Touw of beter geschreven Sznur. Nu, in 2023, komt dit ranzig clubje met een opvolger, Ludzina, getiteld. Dit zou niet meer of minder moeten betekenen dan mensen. De heren van Sznur hebben volgens mij toch wel de hoofdprijs gewonnen voor de meest fantastische hoes van het jaar. Gewoon een prentje van een licht droge huid met wat punctiforme licht ontstoken haarfollikels, erg goed gevonden. De platenboer van dienst, Godz Ov War productions, haalt er in ieder geval zijn neus niet voor op en brengt naast een cd en tapeversie ook een vinylversie uit in verschillende kleuren, heerlijk toch.Lees verder ›
Met de start van de maand juli beginnen ook weer de optredens op toch wel een van de mooiste concertlocaties van Nederland: Paleis Soestdijk. Met tien concerten verdeeld over twee weekenden is er voor ieder wat wils: van Ludovico Einaudi tot Eros Ramazzotti en van Bløf tot Floor Jansen. Helaas heeft Floor Jansen haar optreden wegens gezondheidsproblemen moeten afzeggen, maar gelukkig was er nog een ander optreden dat ons aansprak: blues- en rockicoon Beth Hart. Haar muziek is misschien iets rustiger dan wat de gemiddelde metalfan gewend is, zonder heftige screams of scheurende gitaren. Toch zullen de catchy rocknummers met een vleugje blues ongetwijfeld ook door de lezers van Zware Metalen gewaardeerd worden!Lees verder ›
2013 is het stichtingsjaar van eenmansband Burgûli. Kondea is de man achter deze band en hij neemt al sinds de opstart alles in eigen hand. Zo hoopt hij zijn donkere, duistere, ruwe, zwartgallige gedachten beter te kunnen overbrengen. In 2016 kwam nog Ombres uit, volledig onafhankelijk. Deze tweede plaat, Odi Des De La Fi Del Món, komt uit via WormHoleDeath, toch wel een gerenommeerder label, en wordt verkocht als een EP. Wat natuurlijk je reinste onzin is als de speelduur vlot over de 35 minuten gaat.Lees verder ›
Cold Grip is een melodieuze hardcoreband van eigen bodem dat met Birth Of The Black Lotus zijn debuut uitbrengt. De heren mochten eerder dit jaar als opener The Rebellion Tour aftrappen, openen in augustus voor Slapshot en werken zodoende gestaag richting wat meer naamsbekendheid. Leuk om te zien dat er in (Nederlands) Limburg weer wat meer hardcorebands bezig zijn om de scene actief te houden. Birth Of The Black Lotus is een conceptplaat over de levenscyclus van een lotusbloem en indirect over deze van de mens.Lees verder ›
Sinoath is een gerenommeerde naam in de Italiaanse ondergrond. Dit Orphic Rites is de meest recente release van deze cultheden die bestaan sinds 1990 en komt via The Ritual Productions. Er worden invloeden gemixt van black, death en doom metal doch deze Italiaanse vrienden noemen het gewoonweg dark metal. Kan ook natuurlijk. Nu, eigenlijk is het niet helemaal een nieuwe plaat. Orphic Rites is een collectie van zes nummers die ergens tussen 2014 en 2020 live werden opgenomen in het repetitiehonk.Lees verder ›
De microtonale psyschedelische rockers van King Gizzard & The Lizard Wizard behoeven een introductie. Ondanks dat de band niet meteen thuishoort op onze zware site, is de muziek van deze heren zo grensverleggend interessant - en gewoon steengoed - dat ze vast al is gepasseerd bij de muzikale meerwaardezoeker. Zo niet, dan doet het thrashalbum Infest the Rats' Nest uit 2019 misschien wel een belletje rinkelen?Lees verder ›
Na tien jaar komt Intöxicated (de versie inclusief metalumlaut) met een nieuwe plaat. De thema's zijn poser bashing, alcohol, sex, feesten en motoren. Het lijkt mij een duidelijk verhaal! Sadistic Nightmares is de tweede plaat. Nochtans bestaat deze groep speedröckers al sinds 2009, maar veel productie is er niet. Waren ze te druk met feesten, posers bashen en neuken?Lees verder ›
Op 29 september 1986 bracht Iron Maiden het album Somewhere In Time uit. Bijna twee maanden later streek de band ter promotie van dat album neer in de Groenoordhallen in Leiden. Waar doordeweeks het vee door de hallen denderde vanwege de regionale veemarkt die er gehouden werd, werd de ruimte op andere momenten ingericht als concertzaal. Anthrax, Dio, Kiss, Metallica, maar ook Dire Straits, Fleetwood Mac, Queen, The Police en U2 stonden er op het podium. Op zondag 23 november 1986 was het de beurt aan Iron Maiden. Voor 27,5 gulden (nog geen 12,5 euro) kocht ik een kaartje en ging ik, ondanks de niet zo zonnige en zwaar bewolkte dag, op de fiets naar de Sleutelstad, om daar Iron Maiden, die W.A.S.P. als special guest hadden meegebracht, te gaan aanschouwen. Wat heb ik heerlijke herinneringen aan de avond…Lees verder ›
Ashtar is de creatuur van de Zwitserse Witch N. Komt die naam u bekend voor? Dat zou goed kunnen, want nog niet zo lang geleden verscheen van dezelfde artiest het album Albsegen onder de naam Ernte, waarop kompaan V. Noir ook een duit in het zakje doet. Hier heeft de heer V. Noir ook wat toevoegingen in de vorm van additioneel gitaarwerk en een zogenaamde jaw's harp. De opname en de mix waren ook in zijn handen. Het is niet helemaal duidelijk wie zorgt voor de (voorgeprogrammeerde?) drums op deze plaat. Doch dienen we Ashtar echt te beschouwen als een solo aangelegenheid, waarbij we de diepste gaten en hoeken van de ziel onderzoeken. Een creatief proces waarbij ook de schoonheid van de natuur om ons heen centraal staat.Lees verder ›
Wie ooit een bezoek aan Vaticaanstad gebracht heeft, zal ongetwijfeld De schepping van Adam hebben gezien. Het is een onderdeel van het fresco op het gewelf van de Sixtijnse Kapel en is rond 1511 door Michelangelo geschilderd. Het beeldt het scheppingsverhaal uit, waarin God leven blaast in Adam. Ook als je het nooit in levenden lijve hebt gezien, zal je de twee naar elkaar reikende handen ongetwijfeld herkennen. De afbeelding zie je geregeld terug in imitaties en parodieën, wordt zo nu en dan door merken (Lego, Taco Bell) als reclame gebruikt en kom je ook als print op T-shirts en linnen tassen tegen. Toen de Nederlandse Energie Maatschappij de afbeelding zo’n tien jaar geleden gebruikte in een reclame, vond de Bond tegen vloeken het nodig een klacht in te dienen bij de Reclame Code Commissie. Overgevoelig? Kleinzerig? Gaan we dat gezeur weer krijgen nu de progressieve/technische death metal band The Zenith Passage, terugkeert met een album (Datalysium) waarbij de albumhoes een bewerking is van dit kunstwerk?Lees verder ›
