escort eskişehir escort izmit escort kıbrıs escort maraş eskişehir eskort izmit escort edirne escort

Headlines

Soms voel ik de behoefte om jullie mee op reis te nemen. Een reis met mooie landschappen en aangezichten vanuit een keukenraam, ergens ver weg van de bewoonde wereld. Maar omdat dit niet altijd gaat leent zich een stuk muziek hier dikwijls ook uitstekend voor. Gaat u mee op reis? Ditmaal reizen we af naar Tennengau, Salzburg, gelegen in het wonderschone Oostenrijk. Daar treffen we Vinsta: een band uit het melodische blackdeathgenre met folkinvloeden. De bandnaam is in het Austro-Bavarian dialect en laat zich vertalen als "donker". In de basis was Vinsta een solo-project van ene Christian Höll, die zich door gastmusici voor zijn creaties liet bijstaan. En zo werden de drie voorgaande albums Vinsta (2014), Vinsta wiads (2017) en Drei Deita (2019) vrij geruisloos (?) de wereld ingeslingerd. Tot op de dag van vandaag had ik nog niet eerder van deze band gehoord en op Zware Metalen zijn er ook geen eerdere recensies verschenen. Met deze recensie van Freiweitn komt daar nu een eind aan. Waar geen eind aan komt zijn de bijdragen van de gastmusici op dit album. Christian Höll doet zoveel mogelijk zelf, maar voor viool, achtergrondvocalen, basgitaar en drums is de hulp meer dan welkom.Lees verder ›

In deze drukke tijden van festivals is het erg leuk om eens een wat kleiner evenement te bezoeken. Het Burgerweeshuis in Deventer boekt de band Living Gate op de woensdagavond en dat is dan ook meteen de enige band die speelt. Living Gate? Ik hoor het je denken. Dit is een project van de drie Belgen Levy Seynaeve (Wiegedood, Crouch, ex-Amenra), Lennart Bossu (Oathbreaker, Amenra), Wim Coppers (Wiegedood, Oathbreaker) en de Amerikaan Aaron Rieseberg (YOB). Kwalitatief hoogstaande death metal is waar deze heren erg goed in zijn.Lees verder ›

Fearless In Love, het is een titel van de romantische soort die je niet vaak zult tegenkomen op Zware Metalen. Deelnemers aan het Eurovisie Songfestival ook niet trouwens. Hoewel ..., sinds de overwinning van Lordi in 2006 flirten ook bands uit het hardere genre regelmatig met dat fleurige festijn. In 2021 nog liet Electric Callboy doorschemeren graag het thuisland te vertegenwoordigen, maar die poging werd door de Duitse selectiecommissie bruut (dat dan weer wel) de nek omgedraaid wegens “niet radiovriendelijk”.Lees verder ›

Plotseling schiet ik wakker, nog enigszins gedesoriënteerd maar volledig geprikkeld door de penetrante, zurige lucht die mijn neusvleugels direct aanvreet als zout in een open wond. Hoewel er geen hand voor ogen te zien is, weet ik vrijwel zeker dat het aardedonker hol waar ik vastgeketend zit aan de muur het domein en speelweide is van een maniakaal gezelschap dat in geen enkele GGZ-instelling nog te redden is. Zodra mijn ogen gewend zijn aan de barre omstandigheden, krijgen mijn vermoedens een pijnlijke bevestiging.Lees verder ›

Suicide Silence. Klinkende naam, lange geschiedenis. Pionierswerk, zoveel is zeker, toen ze met The Cleansing en No Time To Bleed deathcore op de kaart zetten. Sindsdien is er van alles en nog wat gebeurd en gaat het richting metalcore, hardcore, en death metal, zonder dat de oorspronkelijke deathcore herkauwd wordt. Niet erg/wel erg, hangt er vanaf wanneer je met de band in contact gekomen bent vermoed ik.Lees verder ›

De muzikale plundertocht van Amon Amarth is nog lang niet voorbij. Op weg naar wereldheerschappij werd 21 juni 013 in Tilburg aangedaan, met het machtige Asphyx in het voorprogramma. Namens Zware Metalen voegden schrijver Remco Faasen en fotograaf Casper Houtepen zich bij The Great Heathen Army, hesen schild, zwaard en hoorn en kwamen terug met onderstaand verslag.Lees verder ›

Als jonge band een album in eigen beheer uitbrengen en zo proberen de weg naar succes te vinden in het grote moeras der rockmuziek: ik blijf er respect voor hebben. Dat is net wat Crimson River, een kwartet uit Eindhoven, doet met zijn eerste worp: Here’s To The End … Again. Al even uit maar de band was zo vriendelijk ons het album niet alleen digitaal maar ook als cd te bezorgen, met de nodige promo erbij. Dat verdient al een pluspunt.Lees verder ›

We schrijven 1999 en het welbekende project Judas Iscariot presenteert langspeler nummer vijf, Heaven in Flames. Moeilijk voor mij om te zeggen dat het achteraf gebleken het beste album is van Akhenaten, de man achter de band. In elk geval wordt het vaak gelauwerd als zijnde de grootste cvltplaat van het heerschap of zelfs binnen de blackmetalwereld. Het was tevens de periode waarin ook het optreden op Under The Black Sun van de band de geschiedenisboeken in ging.Lees verder ›

Naast de heruitgave van de Amerikaanse blackmetalband Judas Iscariot Heaven in Flames uit 1999, brengt Moribund Records dit jaar ook de drie jaar jongeren opvolger To Embrace The Corpses Bleeding uit. Mogelijk is een voorname reden dat ook van dit album geen exemplaren meer voorhanden waren, maar naast die commerciële reden vind ik dit ook gewoon de beste plaat die de Amerikaanse blackmetalmagnaat Akhenaten uitbracht. 'Magnaat' op vlak van invloed dan, want van enig bandlid Akhenaten was bekend dat hij een afkeer had van 'kapitalistische' praktijken. In elk geval is het fijn om tien jaar na het heengaan van het project wat nostalgie gepresenteerd te krijgen.Lees verder ›

Op 11-11 staat er weer een nieuwe editie gepland van Herrie festival in het altijd gezellige Alkmaar. Hal 25 is wederom de locatie waar talloze bands in de categorie herrie hun kunstje mogen vertonen. Zware Metalen was bij de laatste editie aanwezig en je kunt het verslag hier nog eens nalezen. Er waren al reeds wat namen bekend, maar vandaag maakt de organisatie nog meer namen bekend. Dat levert…Lees verder ›

Een nieuw album van Burnt Offering heeft vandaag de dag eigenlijk onbedoeld een heel gevoelige politieke lading. Een politiek statement zelfs, maar dan wel één met een positieve boodschap. Bassist Blind Idiot God (speelt ook basgitaar in Darkestrah trouwens) is namelijk afkomstig van het Russische Sint-Petersburg, terwijl gitarist Nameless Enemy geboren is in Charkov, de tweede grootste stad van Oekraïne. Ook drummer Svargavid, nieuw in de band, is afkomstig van Oekraïne. Hoewel elke band altijd politiek neutraal wenst te blijven (muziek is namelijk een globaal gegeven, onafhankelijk van nationalisme en/of ideologie), is dat in de huidige omstandigheden uiteraard niet meer mogelijk/wenselijk. Op zijn Facebook-pagina sprak Burnt Offering vorig jaar dan ook zijn steun uit voor de Oekraïense zaak. Zo werden sindsdien alle inkomsten van de Bandcamppagina doorgesluisd naar een fonds ter ondersteuning van het Oekraïense volk, in hun oorlog tegen de Russische indringers. Anderzijds is de samenwerking tussen een Rus en twee Oekraïners mijns inziens een nog veel krachtiger signaal dan enkel geldelijke steun. Maar goed: alle beetjes helpen natuurlijk.Lees verder ›

Verandering van spijs doet eten. Dat spreekwoord kent u toch wel? Zo probeer ik mijn muzikale leven interessant genoeg te houden door er zo nu en dan wat afwisseling in te gooien. Alleen maar black en death metal luisteren gaat me niet zo snel vervelen, maar toch. Soms dan knaagt er wat aan mijn ziel en moet ik daar wat mee. Ik ga dan op zoek naar aardige progressieve metal, symfonische metal of gothic. Oude liefdes roesten niet, om nog maar eens een cliché gezegde er tegenaan te gooien.Lees verder ›

De heer Vindsval stelt met zijn eenmansband Hädangången (Zweeds voor overlijden) een EP voor met de titel Likfärd (Zweeds voor doodsreizen). Zo gezellig als het maar zijn kan weet deze Zweed naast rauwe black metal, ook de nodige atmosfeer aan zijn muziek toe te voegen. Dit in de vorm van natuurgeluiden, waaronder de terugkerende roep van een uil en diverse andere vogels, maar ook komen regen en donderslagen voorbij. Het best horen we dat terug tijdens het rustgevende Hägring, dat dan ook als intermezzo dient op deze verder nogal onstuimige blackmetalreis. Een doodsreis die thematisch en tekstueel diverse onderwerpen de revue laat passeren waaronder frustratie, dood, natuur, wedergeboorte, trots, eer, eenzaamheid en leegte. En dit alles in slechts vierentwintig minuten.Lees verder ›

Het is al een behoorlijke tijd geleden dat ik gefascineerd raakte door Scandinavische black metal in zijn puurste vorm. Bands als Darkthrone, Craft, Gorgoroth, Satyricon, Mayhem en Immortal stonden steevast bij mij op de oortjes. En nu is er een Amerikaanse band die een ode wil brengen aan de grootmeesters van weleer. Tel daarbij ook op dat Lucifixion een fascinatie heeft voor de Amerikaanse rauwe blackmetalbands Leviathan, Judas Iscariot en Negative Plane. Dan weet u bij voorbaat al dat deze debuutplaat met de titel Trisect Joys of Pierced Hearts rauw en ongepolijst zal gaan klinken. In oude stijl, zonder allerlei moderne progressieve invloeden en met een karakteristieke bezetenheid. Gelukkig zijn er nog voldoende bands die onverschrokken een echt onversneden geluid laten horen. Of dit Lucifixion dan een nieuwe aanwinst is leest u hieronder.Lees verder ›

Jack Black en Kyle Gass: gitaristen en zangers van de zelfbenoemde beste band ter wereld: Tenacious D. The D voor fans. Een nieuw album is er niet, maar dat weerhoudt levende stripfiguren JB en KG er niet van om de wereld weer rond te trekken onder de noemer The Spicey Meatball Tour. Muziekvreter Remco Faasen zet doorgaans het liefst black metal op maar heeft een zwak voor het komische rockduo en stond net als in 2020 vooraan, ditmaal in de Rotterdamse Ahoy. Lonneke Prins maakte de foto's.Lees verder ›