Headlines

Teloch Vovin en Viserion zijn twee blackmetalbands uit de brede regio van New York, Verenigde Staten van Amerika. The Iron Age Of Kali Yuga is een intense samenwerking tussen beide bands en is dus een splitalbum geworden waarop maar liefst elf nummers staan verzameld. Het verzamelt zeven werken van Teloch Vovin onder de subtitel: Elohim Acherim. Daarnaast vind je ook drie werken van Viserion terug, ook onder een subtitel met name: Embrace The Void. En zijn we dan nu klaar met de inleiding? Nee, er komt nog een heel verhaal.Lees verder ›

Na de opnames van het derde album van Hammer Horde, waren - zo vonden zij zelf - Jayson Cessna en Derik Smith toe aan iets anders. De Viking-thematiek van die band werd geparkeerd, in Paul Fuzinski (Blood Of The Prophets) werd een zanger en bassist gevonden en Astralborne werd opgericht. In november 2019 bracht het drietal zijn debuutalbum Eternity’s End in eigen beheer uit. Het schijfje belandde op de burelen van Prosthetic Records, waar de kwaliteit werd onderkend. Astralborne tekende bij de platenmaatschappij en het debuut werd in 2020 op een toverballen gekleurde, gelimiteerde LP uitgebracht. Inmiddels zijn we drie jaar verder en ligt het tweede album Across The Aeons voor ons.Lees verder ›

Thrashers opgelet! Dead Heat is terug van nooit weggeweest en gaat met zijn nieuwe EP Endless Torment weer de nodige stof doen opwaaien. Het Californisch viertal begon in 2016 met herrie maken, bracht reeds twee albums uit via het hardcore label Triple-B Records en het is slechts wachten tot een groter publiek de band in zijn armen zal sluiten. Dit schijfje met daarop vijf akelig vette nummers is wederom het bewijs dat deze cross-over formatie veel meer krediet verdient dan men krijgt.Lees verder ›

Ruim twee jaar geleden had ik het op mij genomen om het album Cosmic Healer van Velvet Viper te bespreken. Inmiddels hebben Jutta en haar band hun nieuwste werk klaarliggen en deze wordt op 21 juli officieel uitgebracht onder de naam Nothing Compares to Metal.Lees verder ›

De titel van deze plaat is de lijfspreuk van Vladimir Poetin. Fuck All Borders is een split tussen twee bands waarvan u waarschijnlijk nog nooit hebt gehoord. Anarcho crust punk luidt de inleiding. Ja, dan ben ik gelijk warm. Beide gezelschappen komen uit Polen, voor zover Polen mag worden aangeduid als een land met landgrenzen. De ene kant van de split is in elk geval in de Poolse taal. Op zich jammer, want zo gaat de inhoud van het plaatje volledig aan alle niet-Poolse luisteraars voorbij.Lees verder ›

Crushing Sun - en verpletterend dat het is - is u waarschijnlijk niet bekend. De band kent nochtans een geschiedenis van om en bij de twintig jaar en gaat terug tot in de myspaceperiode onder de naam Defuze. Ik denk alleen niet dat de band heel actief is geweest want dit Tao is stiekem een heruitgave van het debuut en enige album uit 2010, dat we destijds al onder handen namen. Black Lava Records is een klein label dat dit album uit de verdoemenis wil helpen. Terecht? Hoofdtelefoon op, licht uit en spelen.Lees verder ›

Waar ken ik Michael Enevoldson ook weer van? Hij is niet alleen bekend als de Panzergeneral in Panzerchrist... Hij drumde inderdaad nog op een blauwe maandag bij Illdisposed. Van ditzelfde Illdisposed maakte brulboei Bo Summer ook nog ooit deel uit van dit Panzerchrist. Op het behoorlijk machtige Soul Collector (2000) maar ook op Room Service (2003) en Battalion Beast (2006) konden we kennismaken met zijn typische keelklanken. In die periode zat er, als ik het goed heb, ook ene Rene Hilligsø Killerich op de drumkruk.Lees verder ›

Wind, Breeze or Breath is het derde album van het Amerikaanse Starer. Een collaboratie tussen Fiad Productions, Adirondack Black Mass Records en Folkvangr Records zou er toe moeten leiden dat je dit album kan aanschaffen in verschillende formats. Tja, het derde album op nog geen drie jaar tijd en dan vergeten we nog wat tussentijdse singles en EP's. De heer Josh Hines, de man achter deze post-blackmetalband, Starer, is inderdaad een veelschrijver. Kijk je naar zijn rijkgevulde persoonlijke historie dan zit deze brave man in nog -tig andere bands.Lees verder ›

Haunted Funeral Creations is de titel van het debuutalbum van de Amerikaanse deathdoomband Tumulation. De muziek zou met name in de smaak vallen bij fans van Autopsy, Winter, Blood Incantation, Hooded Menace, Paradise Lost en Incantation. Dat is een vrij breed publiek dachten wij zo, dus het vermoeden bestaat dat er sprake is van een behoorlijke variatie. De bandleden hebben al behoorlijk wat ervaring opgedaan in verschillende andere bands en projecten. De gemene deler hierin is de deathmetalband Conjureth. Kwaliteitslabel Hammerheart Records ziet er in ieder geval voldoende heil in om de heren onderdak te bieden.Lees verder ›

De Australiër Terry Vainoras startte in 2011 met Subterranean Disposition. Het titelloze debuut uit 2012 bevatte death/doom met een hoop effecten en bijgeluiden. Hij maakte flinke stappen met de opvolger uit 2016 (Contagiuum and the Landscapes of Failure) waarbij hij de saxofoon introduceerde als vast onderdeel van zijn muziek. We zijn alweer zeven jaar verder en album nummer drie is verschenen. Individuation is de titel van het werk en wederom heeft de muziek een enorme groei doorgemaakt. Natuurlijk speelt de doom metal een grote rol in zijn muziek, maar geregeld worden er uitstappen gemaakt naar death metal, black metal en wordt er flink geëxperimenteerd met de saxofoon waardoor sommige stukken enorm jazzy klinken.Lees verder ›

Boötes Void is een Duitse band afkomstig uit Würzberg en dit is, sinds zijn oprichting in 2019, plaat nummer twee. Singularity is de titel verwijzend naar alle miserie die men toch kan meemaken. Er wordt geput uit alles wat tot zelfdestructie kan leiden maar tegelijk je ook weer kan doen beseffen dat je terug op het juiste pad kan terecht komen, welk dat pad dan ook moge wezen. Blijkbaar zijn er ook gastbijdrages geleverd door bandleden die actief zijn in het machtige Kanonenfieber en het voor mij althans, minder bekende post-blackmetalgezelschap Cendre. Er staat in de meegeleverde informatie niet bij welke die bijdrages dan wel zouden moeten zijn, jammer, schoonheidsfoutje.Lees verder ›

Nog niet eens zo gek lang geleden, ergens in 2021, besprak ik eerder werk van deze Poolse blackmetalviespeuken van Touw of beter geschreven Sznur. Nu, in 2023, komt dit ranzig clubje met een opvolger, Ludzina, getiteld. Dit zou niet meer of minder moeten betekenen dan mensen. De heren van Sznur hebben volgens mij toch wel de hoofdprijs gewonnen voor de meest fantastische hoes van het jaar. Gewoon een prentje van een licht droge huid met wat punctiforme licht ontstoken haarfollikels, erg goed gevonden. De platenboer van dienst, Godz Ov War productions, haalt er in ieder geval zijn neus niet voor op en brengt naast een cd en tapeversie ook een vinylversie uit in verschillende kleuren, heerlijk toch.Lees verder ›

2013 is het stichtingsjaar van eenmansband Burgûli. Kondea is de man achter deze band en hij neemt al sinds de opstart alles in eigen hand. Zo hoopt hij zijn donkere, duistere, ruwe, zwartgallige gedachten beter te kunnen overbrengen. In 2016 kwam nog Ombres uit, volledig onafhankelijk. Deze tweede plaat, Odi Des De La Fi Del Món, komt uit via WormHoleDeath, toch wel een gerenommeerder label, en wordt verkocht als een EP. Wat natuurlijk je reinste onzin is als de speelduur vlot over de 35 minuten gaat.Lees verder ›

Cold Grip is een melodieuze hardcoreband van eigen bodem dat met Birth Of The Black Lotus zijn debuut uitbrengt. De heren mochten eerder dit jaar als opener The Rebellion Tour aftrappen, openen in augustus voor Slapshot en werken zodoende gestaag richting wat meer naamsbekendheid. Leuk om te zien dat er in (Nederlands) Limburg weer wat meer hardcorebands bezig zijn om de scene actief te houden. Birth Of The Black Lotus is een conceptplaat over de levenscyclus van een lotusbloem en indirect over deze van de mens.Lees verder ›

Sinoath is een gerenommeerde naam in de Italiaanse ondergrond. Dit Orphic Rites is de meest recente release van deze cultheden die bestaan sinds 1990 en komt via The Ritual Productions. Er worden invloeden gemixt van black, death en doom metal doch deze Italiaanse vrienden noemen het gewoonweg dark metal. Kan ook natuurlijk. Nu, eigenlijk is het niet helemaal een nieuwe plaat. Orphic Rites is een collectie van zes nummers die ergens tussen 2014 en 2020 live werden opgenomen in het repetitiehonk.Lees verder ›